fotoğraf

[bluemoon24]

kompozisyon,ışık,makina bilgisi gibi pek çok teorik ve pratik bilgiye hakim olmayı gerektiren,başlarken insanı çok zorlayan ancak bir alıştınmı bir daha makinayı elinden bırakamamaya sebep olan aktivite.***

itü mimarlık bölümünün oğuz cem çelik tarafından verilen dersi

ayrıca güzel sanatlar bölümünün de fotoğraf ve mimarlık adında bi dersi vardır

programa proğram denilmediği halde neden fotograf olarak dilimize geçmediği tartışılabilir kelime.

kağıt üzerinde veya dijital ortamda olmayan, akıllardaki fotoğraflar da vardır. diğerlerine göre çok değerlidirler çünkü tamamen doğal olarak olan olayların akılda bıraktıkları izlerdir. belli günler, belli olaylar, belli insanlar o akıldaki fotoğraflarla hatırlanır. örneğin annenizle yaptığınız hararetli bir konuşmayı onun size o anki bakışının tek karelik fotoğrafı ile hatırlarsınız, veya sevgilinizle geçirdiğiniz güzel bir günü onun size bir anlık gülümsemesiyle... bu fotoğraflar, bizi düşündüren bilinçaltımızın yansımalarıdır. bazı şeylerin değerini anlamamıza, bazı konularda yaptığımız hataları farketmemize yardımcı olur...



aslında her zaman aklımızdaki fotoğrafla gerçekte olan tam aynı değildir, duygularımız ve kalbimizin gözü ile gördüklerimiz de etkilidir, bir anlamda gerçekle beraber bizim ve karşımızdaki insanın duyguları da girmiştir fotoğrafa, değeri biraz da burdan gelir...

anları ölümsüz kılarak bize tekrar tekrar yaşatan önemli bir buluş...

muhteşem pilli bebek parçası..



bir siyah beyaz fotoğrafım ben

tozlu raflardayım

eski albümlerde

yağmurlu günlerde

alçak gönüllü bir su birikintisiyim

şehrin karanlık sokaklarında

donu düşük çocukların yaptığı

kağıttan bir gemiyim

yüzüyorum, yüzüyor muyum? bilmiyorum ...



bir gün batımıyım güneyde

bir akşam vaktiyim

ucuz bir şarabın şişesiyim denizde

yüzüyorum, yüzüyormuyum?

bilmiyormusun?

bir gün bir yağmur sonrası

siyah beyaz bir fotoğraf bulacaksın yerlerde

işte o an bir kıpırtıyım yüreğinde

ve iki damla yaş olacağım güneşli gözlerinde

bazen resimle karıştırılır. hayır efendim fotoğraf ayrıdır resim ayrıdır.






bazen fotoğraf ile resim arasındaki geçiş çok hassas olur, bu da, dilimizde bunları tanımlamak için kullanılan kelimelerden kaynaklanır, ingilizce de kullanılan drawing, picture, photograph terimleri türkçemizde malesef tam karşılığını bulamaz. ingilizce de kullanılan picture terimi hem photograph hem de drawing için kullanılabilir. ama türkçe de resim kelimesini hem çizim hem de fotoğraf için kullanamayız.

sanıldığının aksine çok da öznel bir sanat değildir.. gün içinde ya da hayatın genelinde baktığımız yerdeki görüntü gözün arka kısmından beynimize gider, orada oluşur, bize kalır. ama fotoğrafta baktığımız, gördüğümüz ve belki de göstermek istediğimiz görüntüyü belgeleriz, insanlara sunarız. oraya bakmış, o anı dondurmuşuzdur. sadece bize ait değildir o, insanlar ona baktıkça anlamlıdır, ve de en önemlisi artık bir nesnedir fotoğraf.

sizin bakışınız, sizin gerçekliğinizdir. o anı içinde bulunduğu ortamdan soyutlama, sizi o ana efendi kılma imkanı verir.başkaları çektiğiniz fotografı beğendikçe gönenirsiniz, çünkü efendiliğiniz tecillenmiş olur. hayatı kadrajlayarak görmek yine de farklı, zevkli bir duygudur.moderniteye selam...)



biz türklerin resim ile çok karıştırdığımız nesne. resim çizilir fotoğraf çekilir.



dijital foroğraf makinleri piyasaya çıktıktan ve ucuzladıktan sonra insanlar akın akın dijital fotoğraf makinesi aldılar, eve gelen misafirler evin kızının elinde fotoğraf makinesinin dijitalini görünce pek bir prestij elde ettiler komşular arasında çünkü, daha sonra madem aldık çekelim, aldık neden çemkiyoruz madem çekmiyeceğiz neden aldık demişler ve basmışlar dijital deklanşörüne. böyle böyle fotoğraf çekmenin ne menem birşey olduğunu ailece çekilmiş bir kaç fotoğrafa bakıp bakıp

- hanım iyiki aldık şu mereti hiç fotoğrafımız yoktu beraber

- evet bey hem almışken fiyakalısını aldık en dijitalinden dedikten sonra kavrayıvermişler. artık hem megabaytlarca fotoğrafları olmuş oldu hem kızları bile dijitalinden fotoğraf makinesi sahibi bir aile oluverdiler. onlar erdi muradlarına biz çıkalım kerevetine.

yaşamın en gerçekçi kanıtıdır. ve yaşam kimi çocuksuz ve kimsesiz insanları öyle hale sokarki yaşlanınca eski fotoğraflarını öldükten sonra kimin eline geçeceği belli olmadığı için sobada yaktırır. sahaflarda eski fotoğraflar vardır. kim çekmiştir fotoğraftaki kimdir bilinmez. bunlarda kanıttır ama davaları belirsizdir.

çok farklı yönlerden değerlendirilebilecek nane. bir fotoğrafçı fotoğrafta ışık, kompozisyon, netlik, odak vs.. gibi kriterler ile değerlendirme yaparken fotoğrafçılık ile uzaktan yakından ilgisi olmayan bir kişinin kriterleri çok farklıdır. bazen bir kare o kadar çok şey anlatır ki ışık, netlik, renk hepsi 2.plana atılır, zaman ve mekan kavramları yitirilir. bir karede bir konuya yönelen fotoğraflar varken, insana zincirleme olarak çok fazla şey hissettiren, hatırlatan fotoğraflar da vardır. haber fotoğrafı haber unsurunu taşırken, fotoğrafçının mesajını da içinde barındırır. çok farklı ve geniş bir konu.



Kaynak: İtüSözlük