jacques brel

[bluemoon24]

ne me quitte pas adlı melankolik şarkısıyla bizleri darmadağın etmiş şairdir kendisi sigarasıyla şiir okuması ve şarkı söylemesiyle meşhurdur zaten bir sigarası bir de piyanosu vardır... ne me quitte pas adlı eserinin sonunda bırak elinin gölgesi bırak köpeğinin gölgesi bırak gölgenin gölgesi olayım ama beni terketme diyerek beni benden almış çok çirkin bir fransızdır

serüvene koşmak için trenler bekliyorsan,

güneşi yakalayıp gözlerine

yerleştirmek için,

beyaz yelkenlerin gelip seni almalarını

bekliyorsan,

yarına inanmak için günbatımına,

iyi kalpli görünmek için zayıflığa,

ve güçlü görünmek için

öfkeye ihtiyacın varsa,



demek ki hiçbir şey anlamadın.



belçikalı olduğu halde fransız sanılan şarkıcı.bunun nedeni belçika'da kendisini sıkışmış gibi hissedip* hayatının büyük bölümünü fransa'da geçirmesidir.bir süre babasının ortağı olduğu karton fabrikasında çalışmış evlenmiş ama hayallerini gerçekleştirme şarkı söyleme isteğinden vazgeçmemiştir.işini bırakarak paris'e yerleşmiş daha sonra eşi miche* ve üç kızının brüksel'e taşınmasıyla yalnız yaşamaya başlamıştır.

muhteşem bir insandır sesi ve duruşuyla.amsterdam, ne me quitte pas, quand on n a que l amour, marieke, la quete, je ne sais pas, les prenoms de paris sadece dinlenesi şarkılarından birkaçı.tek kelime fransızca bilmeyen insanları bile şarkılarıyla dağıtmayı başarır çünkü brel şarkıyı sözleriyle değil yorumuyla ortaya çıkarır.

74'te kanser olduğu anlaşılmış tedaviye 1976ya kadar tahammül edip bir daha doktora gitmemiştir.1977'de son albümünü 5 şarkı eksikle yapmış 78'de akciğer kanserinden ölmüştür.markiz adalarında paul gauguin'den biraz uzağa gömülmüştür.



bir erkek bir kadınla yatmaya korkmuyorsa onu sevmiyor demektir.



bir kadın bir erkeğe acı veriyorsa erkek mutlaka o kadını öyle incitmiş olmalıdır ki, bu acıdan daha fazlasını da hak eder.

james dean bradfield'e the great western albümünde yardım etmiştir.

şarkıyı söylemez oynar .

hüzün ve tuhaf bir haz ikileminde dinlenilen, doyulamayan...



dostluğu, şefkati, sevgiyi ölesiye arayan bir ses.

yüceltilmiş her duyguya biraz hüzünlü, biraz umutsuzca özlem duyan bir haykırış.

ölümü her an hissedip yaşamaktan asla vazgeçmeyen yalnız bir şarkıcı/şair.

mario levi







Kaynak: İtüSözlük