[bluemoon24]

insanın sinirlendiği zaman karşı tarafa yapmış olduğu terbiyeli hitap şekli. kişisel olarak da abimin bana söylediğinde içimi kaplayan huzur.

senden yaşça ufak birinden işitildiğinde uyuz olunan söz.

müslüm baba tarafından çok şık telaffuz edilen bir kelime. müslüm baba taklidi yapan ata demirer tarafından daha da bir şeker şekilde telaffuz edilmektedir.

tehditkar bir kelimedir kardeşim.. ne garip kökü kardeş, biz ise kardeşim kelimesini dahi sitem cümlelerine serpiştirir, aba altından sopa gösterirken kullanır hal almışız.. [nerede bizim kiraz bahçeleri dibindeki beyaz, bembeyaz lerimiz derdi sunay akın olaydı.. sulandırmayayım..]



sabrın tükenmeye başladığına delalet hatta



-beyefendi, rica etsem sıranızı bekler misiniz?

+sıra? ne sırası?

-kardeşim biz eşşşşek miyiz bir saattir kuyruktayız!

+kızma abla, farketmedim..

-peki beyefendi..



ne zaman parladın da ne zaman söndün be abla..



*

tüm insanların aynı kaynaktan* türedikleri göz önüne alınarak sarfedilen samimiyet pıtırcığı.söyleyenin öz abi ya da aşırı yılışık arkadaş olması ihtimallerinin yanısıra,düşük de olsa bütün dünya buna inansa,birlik olsa hayat bayram olsa * felsefesini benimsemiş olma ihtimali vardır.



*

kavgaya doğru giden bir münakaşayı daha da kızıştıran sözdür. önce arkadaşım diye başlar. sonra kardeşim diye yakınlaşılır, halbuki kavgaya yaklaşılıyordur.

türk gencinin internet ortamlarında fütursuzca kullandığı hitap şekli.



Kaynak: İtüSözlük