arkasına bakmadan koltuğunu yatıran yolcu

[bluemoon24]

- pardon sakıncası yoksa koltuğu biraz kaldırabilir misiniz? ağzıma giriyor da.

+ yeğenim bu koltuk bu kadar yattığına göre yatırmamıza izin var. sen de yatır seninkini, girmesin ağzına

çok kötü bir bakınız olduğunu biliyorum ama, bu tür insanlar için daha iyi bir tanım olacağını düşünmüyorum
ben acaba arkamdaki yolcuları rahatsız eder miyim? yatırsam mı? en iyisi yatırmayayım, böyle de idare ediyoruz. diye düşünürken çatır çutur koltuğunu kucağıma yaslayıveren ve kendimi bir umut sarıkaya tiplemesi gibi hissetmeme neden olan yolcu modelidir. o anda hananskyim gibi bir tepki verdikten sonra o koltuğun ayarını, dizaynını yapan mühendisi de şöyle güzelce bir anarım.





not:77 santim atlasjet'teki koltuklar arası mesafedir.

koltuğu yatırdığı anda kelleye yiyeceği şamarı düşünmeyenlerdendir.



koltuğunuzu yatıracağınız zaman izin almak için arkanızı döndüğünüzde mavi ekran veren insanlarla aynı grupta olması muhtemel kişilikler.

normal bir eylem yapmaktadır çünkü eğer o koltularda yatma yetisi varsa demek ki bu o yolcunun hakkıdır. belki önündeki yolcuda aynı eylemi onun üstünde denemektedir. evet belki arkasında oturan yolcu olarak zor durumda kalırsınız, sıkışırsınız,ayaklarınız uyuşmaya başlar ama kibar bir şekilde uyarmaktan başka yapacağınız bir şey yoktur. keza muavinlerede danıştığınızda aynı tümceyi duyarsınız. durumdan yırtmak için yapabileceğiniz tek şey en ön koltukları yada arka kapı yanındaki koltuğu kollamaktır. yapılabilecek fazla birşey yoktur.

kabalığın dik alasını yapan yolcudur.



koltuğu arkaya yatırmadan önce arkadaki insana pardon,sakıncası yoksa koltuğu yatırmak istiyorum demek , izin almak için değil, arkadaki insanı uyarmak için söylenir. etiktir, nazikliktir. arkanızdaki yolcu çayını/kahvesini içerken, kitap/gazete okurken ya da daha yerleşememişken çat diye koltuğu yatıran insanın her türlü eleştiriyi hak eder.



saygısız yolcudur. arkada siz varmışsınız, hayvan varmış hiç umrunda değildir. daha oturur oturmaz koltuğun yatma kapasitesini sonuna kadar kullanır. öyle bir an gelir ki, dizlerinize çarpan koltuğu öndeki mahlukat hala arkaya doğru ittirir, bacağınıza çarptığını fark eder, bu sefer koltuğa omuz atarak sizi yıldırmaya çalışır. ilk başta dizlerinizle ittirerek karşı koysanız da, ayıp etmeyeyim, münakaşa olmasın diye fazla kasmaz, efendi tavrınızı bozmazsınız. tüm bu efendi tavrınıza rağmen, önünüzdeki arsız koltuğunu asla düzeltmez, üstündeki yüke dayanamayan bacaklarınız git gide ağrımaya başlar, ilerleyen saatlerde olay işkence haline dönüşür.



çay-kahve servisinin yapılacağı an biraz umutlanırsınız, öndeki belki birşeyler alır ya da sizi düşünür de koltuğunu düzeltir diye ama nafile.. hiç istifini bozmaz, muavinin servisini reddederek uyuşuk tavırlarla uyumaya çalışır. haliyle siz de servisi reddedersiniz zira kucağınızda uyuşuk, kocaman bir bebek uyumaktadır.



uzunca bir bekleyişin ardından mola vakti gelmiştir. koltuğu düzeltmek için öndekinin molaya çıkmasını beklersiniz. ama o uyuşuk, homurdana homurdana o küçük yolculuk yastığına öyle bir sarılmıştır ki, bırakın mola için otobüsten inmeyi, poposunu 10 cm bile kaldıramaz. sinir olursunuz, öndekinin kafasına balyoz indirme hissi uyanır birden sonra aşağı iner, elinizi yüzünüzü yıkarsınız. öndeki koltuğu düzeltme hırsı, bacak ağrılarının önüne geçmiştir.



yolculuğun ilerleyen bölümlerinde her ne kadar fırsat kollasanız da bu durum böyle sürer. öndeki saygısız mahlukat, yolun sonunda, artık tam otogara giriş yapacağınız an, koltuğunu sizinle alay ediyormuşcasına düzeltir. o an, kendinizi bir yerlerden atmak istersiniz...





buradan koltuğunu arkadakinin ağzına kadar yatırana sesleniyorum:



ulan ne düşüncesiz bir insansın.. otobüse yolculuk etmeye mi yoksa uyumaya mı geliyorsun.. senin g.tün rahat edecek diye arkada büzüşmek zorunda mıyım ben!



o umursamaz yapay tavırların da gözümden kaçmadı, küstah seni..



o yol boyunca sarıldığın küçük yastık var ya...



neyse...


ulusoy ile seyehat ediyorsa küfür edilmese de olacak yolcudur. nitekim o neoplan otobüslerde koltuk yatırmanın da bir sınırı vardır. hiçbir ulusoy seyehatimde ön koltuğa dizlerimin değmediğine şahidim hatta.

böyle bir durumda gerizekalılığın çoğu koltuklara yatma fonksiyonu veren ama koltuklar arasındaki diz mesafesini hesap etmeyen üreticilere aittir. daha az alan daha çok yolcu kapasitesi sloganıyla yola çıkan bu üreticiler, gerektiğinde şoför koltuğundan da feragat edebilirler.

yanında ki kız arkadaşı ile birlikte yatıran versiyonuna dek gelmeyenlerin kötü bir şey olduğunu sandıkları olay ya da sebep olan yolcu.



istanbul'a varana kadar bir yandan koltuğun kucağıma yaptığı baskı,bir yandan sevişen çiftin yaptıklarının tetiklediği dürtülerim.

kısıtlı hareket alanı.



g.t kadar servis araçlarında bi de koltuk yatırılınca bi tarafınıza sopa kacmıs gibi oturmak zorunda kalmanıza sebep olan şahsiyettir. ayaklarınızı toplamaya çalışır, omzunuzu ayarlar, kacan sopayla cebelleşirken 20-25 dakkanın cabucak geçmesni beklersiniz. eliniz mahkumdur, yolculuk süresince şoförün ani hareketlerden kacınması için dua edersiniz.



Kaynak: İtüSözlük