ağabey

[bluemoon24]

büyük kardeş.

bkz. abi)

küçük kardeşini bir köle gibi kullanabilme yeteneğine sahip kişilerdir.evlenip evden ayrılana kadar kendilerine kalkıp su,cola,meyve suyu gibi şeyler getirmezler.

kardeşin bir büyük boyutuna verdiği sıfat.



sözlük formatını tuturduk sanırım... ağabey diyince aslında içinde boks ve karete denemeleri ile fransız meclisinin soykırım olarak kabul edebileceği şiddet mevzularından bahsedebileceğim anılar geliyor .babaya ispitleme,bakkala gitmeme,bilgisayarı meşgul etme durumlarında kol bükmeleri, kıça tekme atmak gibi ilginç güç aksiyonlardan bahsedebilirim.



günlerce hayal edilen ilkokulda popüleritemi yükseltecek transformers oyuncağı,yazın ortasında giydiği bir boka benzemeyen boğazlı adidas ayakkabılar yüzünden alamadığımda kendisine ne kadar kıl olduğumuda söyleyebilirim.



sevgisini belli etmek için omuza atılan yumruklar ve kulağa atılan fiskiyeler ile sevgisini gösteren bir abinin çocukluk kahramanlarımla kikir kikir dalga geçmesinin ne derece iğrenç bir durum olduğundan da bahsedebilirm



ama en önemlisi, piskopat toplumun içinde sert erkek imajıyla büyüyen ve kardeşinin gençliğini sikmiş atmış bir insan olarak ne zaman sıkıntıya düşsem ağlama lan hallederiz diyecek. kol kanat gerecek çaktırmadan ama gönülden sevecek olan acayip bir insan olduğunu biliyorum

küçük yaşlarda bir ağabeye sahip olmak çok kötü gözükür. mütemadiyen dayak yiyebilirsiniz , türlü piskopat deneyelere maruz kalabilirsiniz, sizin yaşınız küçük olduğu için onun yaptığı şeyleri yapamazsınız, sizden güçlü olduğu için istediği bir çok şeyi yapmak zorunda kalırsınız vs.. vs..



fakat yaş ilerledikçe aradaki yaş farkının bir önemi kalmamaya başlar. yıllar önce gıcık olduğunuz insan sizin en iyi arkadaşınız en iyi dostunuz olmaya başlar. artık abiniz sizi bir yere giderken sizi de götürsün diye annenize şikayet etmessiniz. zaten bir çok aktiviteyi beraber yapmaya başlamıssınızdır. artık abinizin arkadaşları sizin de arkadaşlarınız olmuştur. artık ailenizin evinde değil de daha çok onun evinde yaşamaya başlarsınız. artık insanların kolay sahip olamayacağı kadar iyi bir dosta sahip olmuş olursunuz. herşeyinizi konuşabilecek, siz daha konuşmadan ne hissettiğiniz anlayabilecek, hatta en karanlık düşüncelerinizi bile yadırganma korkusu olmadan açabileceğiniz bir insana sahipsinizdir. iyi yetiştirdiği bir kardeşe sahip olmanın gururunu gözlerinden okuyabilirsiniz.



işin en kötü tarafı, bütün bunları o sizin yanınızdayken farketmeme ihtimalidir. ondan sonra kafalar taşlara vurulsa da nafiledir...

türkçedeki en samimiyetsiz kelime.

türkçedeki en gereksiz kelime, oysa ki abi var işte cillop gibi, kısa ve öz. abisine ağabey diye hitap eden bir kişi daha görmedim bugüne kadar o da ayrı sorun



edit: khaki nin uyarısıyla himmet ağabey vakasını bu genellemeden ayrı tutuyoruz*

var olduğunu sandığım ama hiçbir zaman sahip oladığımı bana çok güzel bir şekilde anlatan kişidir. biyolojik olarak bağlantılısınızdır ama manen hiçbir bağınız yoktur. bugün bunu bana güzel bir şekilde kanıtlamıştır. yaşayan ölüdür benim için.

aynı anadan doğmamız dısında hiç bi şekilde uyumlu olmadığım her fırsatta tartıstıgımız kendini çok büyük gören ama öyle olmadıgı hatırlatıldıgında sinirden kriz geçirip üstüme saldıran benle bi tişört için kavga edebilen yanına misafir gittiğimde parasını bana ödeten bugun itibareyle benim için hiç bi değeri kalmamış en değersiz insan mertebesine erişmiş kişimi?)

seneler sonra geriye, aşağı, yukarı ya da ileriye baktığımda her şey daha da netleşiyor gibi bu akraba türü ile ilgili.

bende de var bir tane bunlardan. süper adamdır. küçüklüğümüz pek yan yana geçmedi hem yatılı okullar, hem farklı ekollere ait yatılı okullar, haftada 1-2 gün görüşmeler falan. ama severdim abimi o zamanlarda da. çok anlaşamazdım ama zaten üzerinde anlaşacağımız ve zıtlaşacağımız milyonlarca konu da olmamıştı o zamanlar. lakin son birkaç yıldır farkediyorum ki aslında hayatımı şekillendiren, bazen daraltan bazen de geniş, özgürce bir yaşam alanına kavuşmama sebep olan bir adammış o.

çocuk sayıldığım zamanlarda eve getirdiği akmar menşeili megadeth kasetleri ile tümden müzik zevkimi, içtikleriyle vakti zamanında damak tadımı, benden çok daha külfetli bir çocukluk ve gençlik yaşarkenki inadı ve dirayeti de adam olma sürecimi etkiledi. çoğu zaman çok sıcak, cıvık bir ilişkimiz olmasa da kendisine ait özelliklerin birçoğunu kendimde uygulamayı denerek kendimi bulduğumu söyleyebilirim.

benim aksime azimli ve çalışkan, benim gibi de sinirli ve zevkli bir adam oluşu seneler içinde ilişkimizi olgun ve çok güzel bir biçime döndürüyordu çok şükür. ancak yine de aramızda dışarıdan soğukluk olarak algılanabilecek, aslen sınırlarımızın belli oluşundan kelli bir saygı varolageldi hep. onun her şeyi iyi ya da kötü düzgün yapışı benim altı sene itü'de okuduktan sonra ben felsefe okuyacağım diye öss'ye girmemi legalize edebiliyor misal, ona güveniyorum kimseye ama kimseye güvenmeyen biri olarak. bu çok anlatılabilir bir şey değil, abiler çok anlatılabilir şeyler değil sanırım genel olarak. senelerce iki kişi yaşadıktan sonra yurtdışına gittiğinde onu özlememiş olmak çok garip gelebilirdi zira çok özleyici bir insanımdır ama onu ne kadar sevdiğimi nerdeyse burnumu her soktuğum işte koşulsuz destek olarak yanımda olduğunda ve en fenası da askere gittiğinde onu o kışlada gördüğümde farkettim. o gün bugündür özlerim. allah'tan ben bunu yazarken kendisinin otuz sekiz günü kaldı şafağa.



anne, baba, sevgili, dost, sevgili gibi kişiler ya da arkadaşlar. bunlarla henüz beş saniye önce konuşmuş olmanız, sizi sevdiklerini söylemeleri, sizle eğlenmeleri, sizi güldürmeleri pek bir şey değiştirmiyor sanırım, abi çok başka bir şey. bugün çok yalnız hissetmişsem ansızın bunu hiçbir kadın çözemezdi biliyorum. şu an sahip olduğum ve sahip olduklarımı bir süre daha bırakmadan ileriye umutla bakabilmemin yegane sebebi bir abidir bunu da biliyorum. yalan söyleme ihtiyacı hissetmeyecek tek ünite o, olayı yok senle onla bunla ne diye kassın. aşikar ki hep ablam olsun istemiştim ama hadi bu kez bir abiye sahip olduğum için sevineyim. çok kardinal bir insansın.



Kaynak: İtüSözlük