barda

[bluemoon24]

serdar akar'ın yazıp yönettiği, müziklerini selim demirdelen'in yaptığı, öyküsü ve fragmanından edindiğim izlenim ile yeni nesil alternatif amerikan sinemasını andıran, bol miktarda şiddet içeren bir film. merakla bekliyoruz sağlam bir omurgası varsa, bu enteresan öyküyle izlenesi bir film ortaya çıkmış olabilir. nejat işler baş rolde.

tarantino filmleri kadar kanlı olmasını beklediğim snuff sahneler barındıran tuhaf film.nejat işler oynadığı için hiç düşünmeden izleyeceğim film.2 şubat 2007'de sinemalarda.coming soon.çok komiksun.

nejat işler bu filmden sonra gerçek hayatta hiçbir zaman yapamayacağını düşündüğü tecavüzü öyle bir bar ortamında, ortamın verdiği gazla gerçekleştirebileceğini düşünmüş. kötü kahramanı canlandırdığı için kötülük cesaret ister demiş. sadece kötülük gaz ister de diyebilirmiş halbuki.

http://www.hurriyet.com.tr/... kurgusunu havadan ya da yönetmenin hayal gücünden değil bu vahşi ve gerçek olaydan alan film. based on a true story yani...

sinemadaki diğer bir şiddet sorgulaması için,a clockwork orange... hatta irreversible...

tam olarak gerçek hikayeden alınmış olmasada, esinlenilmiş filmdir.en azından serdar akar'ın açıklaması bu yönde.gerçek olay sanıyorum 10 sene önce ankara'da bir evde meydana gelmişti.hatta pazar günü gazetede işkence görenlerden biriyle yapılmış bir röportajda vardı.

belirli bi konu üzerine çekilmiş , olayları dağınık olarak net anlatabilen nadir filmler arasında yerini almayı hakediyor.izlenilmesi gereken türk yapımı filmlerden. serdar akar 'ı başarılı olarak nitelendirmek, oyuncuları da rolleri çok doğal canlandırdıkları için ayrıca tebrik etmek gerekir.

valla daha demin izlemekten geldiğim süper ötesi film konu biraz sadistçe işlenmiş olsada yinede çok sağlam bir kadroya sahip olan ve kurgusu sağlam olan bir film film asıl olarak adalet sistemimizin neler yaptığını konu almış ama işkence sahneleri baya bir ön planda

acaba bunlar benim başıma gelseydi diye düşünmeden edemediğim,izledikten sonra hareketlerimin kısa süreliğine değiştiğini fark ettiğim etkileyici bir film.yanlız gidilecek sinemanın izleyici profili de önemli bu filmde..zira edilen her küfüre gülen izleyiciler bazen çekilmez bir hal alıyor.

hem iyi hem de kötü yanları olan film ama gittiğim için pişman değilim. şiddeti gerçekten sorgulattığını düşünüyorum beyinlere. izlerken gerçekten acı çekmenize neden oluyor. hatta birçok insanın dayanamayarak yarısında bıraktığına da eminim ki böyle bir tavır sergilemelerine filmin gerçek bir hikayeden esinlenerek çekilmesi de etkilidir kanımca. her an her yerde başımıza böyle şeyler gelebileceğini ve eğer gelirse bunları yapanların elini kolunu sallaya sallaya yine aramızda dolaşabileceğini kafalarımıza vura vura anlatmaya çalışıyor film. tereddüt ettiğim kısım ise senaryo yazılırken ve film çekiliren bu olayın benzerini gerçekten yaşamış gerçek madurlardan izin alınmamış olması. umud ediyorum bu gerçek değildir..

etkisi filmden baya bi sonrasına kadar devam eden, insanın şiddetten uzaklaşmasına ve kendisini sorgulamasına neden olan olağanüstü film. insanlara yanlış olan bir davranışın en uç şekilde nasıl zararları olduğunu anlatması ile şiddeti azaltabileceğine inandığım film.

bu filmin nasıl beğenildiğini bir türlü anlamıyorum. yok efendim şiddetten uzaklaştırıyormuş, yok adaletteki boşluğu gösteriyormuş falan. bunlar pespaye yalanlar. soruyorum bu filmi izleyen normal insanlara sizin şiddetin kötülüğünü anlamanız için böyle bir filmin çekilmesi mi gerekiyordu? bu film kimsenin psikolojisini bozmayacak mı ? bir de bu film gerçekten sapkınlıklara eğilimi olan insanlara bir taktik verme statüsüne geçmeyecek mi? bu filmi beğenmek kelimesini anlamıyorum, anlayamıyorum. eğer sanat buysa, varsın bütün filmler böyle olsun. o zaman sapkınlık genele yayılınca herkes mutlu mu olacak? adalet sistemini yargılamasına gelince, filmin tek dişe dokunur noktası belki bu. ancak onca tiksindirici sahneden sonra bunun bir anlamı olacak mı? sanatla vahşeti yönetmenler, oyuncular, özetle sanatçı kişiler ayıramıyorsa kim ayırsın?

beğenenin şiddetle, beğenmeyenin de şiddetle beğenmeyeceği şiddetin aslında ana tema olmadığı şiddet filmi.





************************* spoiler **************************



filmden çıktığınızda kendinize ilk soracağınız soru şu olacaktır : kötü adamların iyi çocuklara uyguladığı şiddet,tecavüz ve dayakdan tiksinirken, kötü adamların cezaevindeki öldürülme sahnelerinde içime bi rahatlık, yüzüme bir oh olsun gülümsemesi oturdu mu? cevap genelde evetdir. evet ben cezaevindeki en az o adamlar kadar kötü belki de onlardan da kötü adamlar, kötü adamları öldürürken vicdanım rahatladı, mis gibi oldu. işte film burda iyi olduğunu kantılıyor zaten. iyi bir filmdir çünkü, o işkence/ tecavüz görüntülerine midemiz kalkarken, kötü adamların cezaevinde öldürülmeden önce en az o kadar işkenceden geçmemiş olmasına, kolayca ölmelerine, vicdanımız tam razı gelmedi. bir filmin bunu başarabilmesi kolay kolay mümkün olmazken barda, şiddetin bir anda mide bulantısından, nasıl tebessüme dönüşebileceğini çok güzel anlatıyor. şiddet kötü evet. ama kime uygulanırsa kötü? kim uygularsa kötü? nasıl uygularsa kötü? dedirtiyor bize. tecavüzcüleri idam edelim diyen bir zihniyete şiddetle karşı çıkan bir insana , yoksa öyle değil mi, diye bir an düşündürtebiliyorsa barda, istediğini yapmış demektir zaten. derdini bana anlatabilmiş, son dönem bir derdi olmayan filmlerden tiksinmiş bünyeme, ilaç gibi gelmiş bir filmdir. evet ben rahatsız oldum filmden, işte o yüzden çok iyi bir film.



film dediğin tam da budur. rahatsız eder insanı.. ama iyi, ama kötü. kızarkadaşıyla vakit geçirmek, mısır patlağı yemek ve hahaa haha gülmek dışında bir beklentisi olmayan gitmesin bu filme. pişman olacaktır.



film içindeki futbol imgesi de oldukça ilginçtir. bence filmde futbol üzerine bir çok gönderme varken asıl önemli olan kötü adamların futbol sahasını keşfettikten sonra çılgınlar gibi sevinmesi, akabinde iyi çocuklarla maç yapmak istemesi. kötü adamların iyi çocuklarla eşit olabileceği tek alan budur çünkü orda. futbol.. şartlar eşit. saha orda. meydan ortada. ezilmişliğin simgesi futbol. çoğumuz galatasaray'ın uefa'yı kazandığında tüm ortadoğulu ve asyalıların galatasaray'ı desteklediğini hatırlayacaktır. futbol böyle bir şeydir zaten, bir mastürbasyon. orda eşit olursunuz. orda tatmin olursunuz. filmde futbol üzerine bir çok gönderme olsa da en önemlisi budur. bu yüzden futbola yetenekli iyi çocuk kurşunu yer bacağına, hem ibnedir hemde futbolda iyidir.



filmde şiddet var diyerek gitmemek hata olur. zannedildiği şekilde bir şiddet yoktur filmde. asıl rahatsız eden filmde o sahneleri izlerken, olayın bir benzerinin gerçekten yaşanmış olmasıdır. ama ıssız bir ormanda ağaç devrilmiştir, hiç kimse duymasa da, görmese de o ağaç devrilmiştir.



************************* spoiler ***************************

film başlamış dakikalar ilerliyorken nejat işler'in ilk defa ekranda boy göstermesiyle sinema salonda bir kopuş gözlendi alkışlar, ıslıklar, çığlıklar.. bir hezeyan yaşandı. film bitene kadar zor duruldu salon. demek ki neymiş, filmi çekici kılan en büyük faktör nejat işler'miş.

son yıllar da yapılan en iyi türk filmlerinden biri olmuş şahsımca. sorunları olsa da hayata umutla bakmaya çalışan bir grup genç, kabus bir geceden sonra birbirlerinin yüzlerine bakamaz oluyorlar. bu olayların nedenini en iyi nejat işler in filmin sonların da söylediği şu sözleri açıklıyor ben normal bi zamanda buraya gelsem kapıda ki lavuk içeri almaz beni. ya kıyafetimi beğenmez,ya tipimi beğenmez, ya da konuşmamı beğenmez almaz. içeri girsem oha lan hayvana bak der rahatsız olursunuz yalan mı lan sizde demediniz mi? ama burası bu gece benim...



Kaynak: İtüSözlük