[bluemoon24]

istiklal marşının kabul edildiği gündür ayrıca. tam tarih 12 mart 1921

1971 tarihinde verilen muhtırasıyla ünlü tarih.

1947 yılında abd başkanı harry truman'ın türkiye ve yunanistan'a yardım öngören truman doktrinini abd kongresinde açıkladığı tarih.

beyazıt öztürk'ün doğum günü.



bakanlar kurulu kararıyla bu yıldan itibaren millî gün olarak kutlanacak gün.



mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır demiş atalarımız.

12 mart ise kelepçe taktırdı kimi aydınlarımıza

çoluk çocuğuna karşıdan baktırdı, kurda kuşa kaptırdı.

kimilerine ise korkudan kitap, dergi yaktırdı...

mehmet ali birand,can dündar ve bülent çaplıya ait belgeseldir.kitap haline getirilmiştir.yazarlarını pek sevmesem de kitabın akıcı bir anlatıma sahip olduğunu ve objektif bir bakış açısıyla yazıldığını söyleyebilirim..

ilk sayfasındaysa şu sözler yazar:



1960ların sokaklarından önce tanklarıyla ihtilalciler geçti.

sonra zafer şarkılarıyla gençler…

isyan bayraklarıyla işçiler…

sağcılar…solcular…polisler…

sonra yeniden cuntacılar ve darbeciler…

ülke, ihtilalin pençesinde 12 yıl geçirdi.



ve o on iki yılı getirir akıllara 12 mart tarihi..darağacının gölgesinde geçen on iki yılı..devrik bir başbakandan geriye kalan kini kusmak isteyen insanların 12 yılını..adnan menderes gibi bir adam da olsa söz konusu kişi,idamının cumhuriyet tarihinde bıraktığı kanlı lekeyi ve peşinden yitirilen genç bedenleri anlatır 12 mart..denizi,hüseyin i yusufu anlatır.sorgusuz sualsiz idam edilişlerini..12 mart yalnızca tek bir günü gösterse de takvimde yıllar süren,sancılı bir dönemi anlatır.

mehmet akif ersoy'un yazdığı istiklal marşı'mızın kabul edildiği gündür.



korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak

sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.

o benim milletimin yıldızıdır, parlayacak.

o benimdir, o benim milletimindir ancak!



çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!

kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celal?

sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal.

hakkıdır, hakk'a tapan milletimin istiklal.



ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım

hangi çılgın bana zincir vuracakmış? şaşarım!

kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.

yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.



garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.

benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.

ulusun, korkma! nasıl böyle bir imanı boğar,

'medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?



arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın

siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.

doğacaktır sana va'dettiği günler hakk'ın,

kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.



bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tanı!

düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.

sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.

verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.



kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?

şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!

cânı, cânânı, bütün varımı alsın da hudâ,

etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.



rûhumun senden ilahî, şudur ancak emeli:

değmesin ma' bedimin göğsüne na-mahrem eli!

bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-

ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.



o zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım.

her cerîhamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım,

fışkırır rûh-ı mücerred gibi yerden na'şım

o zaman yükselerek arşa değer belki başım!



dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!

olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.

ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl

hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,

hakkıdır, hakk'a tapan milletimin istiklâl!

yıl: 1995

yer: istanbul gazi mahallesi

Kaynak: İtüSözlük