[bluemoon24]

* shakespeare'in yazdığı julius caesar oyununda marcus antonius'un caesar'ın ölümünden sonraki tiradı.

caesar öldürülmüştür, halk da bu ölümün ülke için hayırlı olduğunu düşünmektedir. marcus antonius cenaze töreninde konuşmak için brutus'dan izin ister, brutus da verir. üstelik halktan marcus antonius'u dinlemelerini ister. marcus antonius alır sazı eline:



dostlar, romalılar, yurttaşlar, dinleyin

ben caesarı gömmeğe geldim, övmeye değil.

insanın ettiği kötülük yaşar ardından,

iyilikleriyse toprağa girer kemikleriyle.

bırakın, öyle olsun caesar için de.

soylu brutus muhteris dedi caesar için:

öyle idiyse, ağır bir suç bu,

ve caesar bütün ağırlığıyla ödedi suçunu.

burada brutus ve ötekilerinin izniylekonuşmaya geldim caesarın cenazesinde.

dostumdu vefalı ve dürüsttü bana karsı

ama brutus muhterisdi diyor:

brutus şerefli bir insandır.

caesar nice esirler getirdi romaya,

fidyeleriyle devlet hazineleri doldu:

bundan ötürü mü muhteris göründü caesar?

fakirler ağlayınca gözleri yaşarırdı

bir muhteris daha katı yürekli olsa gerek,

ama brutus muhterisdi diyor,

brutussa şerefli bir insandır.

geçen bayram hepiniz gördünüz,

krallık tacını üç kez sundum ona,

üçünde de almadı. ihtiras denir mi buna?

ama brutus muhterisdi, diyor

brutussa şerefli bir insandır, şüphesiz.

ben brutusa karşı konuşmuyorum, hayır

bildiğim kadarını söylüyorum yalnız.

hep sevdiniz onu bir zamanlar,

boşuna da değildi, elbet sevginiz

sonra ne oldu da yanmıyorsunuz ölümüne?

ey düşünce, yırtıcı hayvanlar arasına kaçmışsın

insanlar yitirmiş akıllarını... bağışlayın beni

yüreğim şurada şimdi, caesarın tabutunda:

konuşamam dönünceye kadar bana.



konuşmadan sonra durumlar değişir, halkda brutus aleyhinde düşünceler gelişmeye başlar.. en nihayetinde marcus antonius'un ordusu brutus'un ordusunu yener.



not: çeviri sabahattin eyüboğlu'ya aittir.

Kaynak: EkşiSozluk