[chees19]

TEŞEKKÜRLER

[KıpçakBeyi]

Işık bilmiyorum bu cevabı okuyabilecek misin ama suçluluk senin kendine kendine yaşadığın bir şey.Bazıları hayatta tamamen sevgi olursa düşmanlık , nefret vs olumsuz duygular olmayınca daha huzurlu bir hayat yaşandığını ve mutluluğun şartının buna bağlı olduğunu söyler.

Telkine gelirsek bu suçluluk duygusu kendi içinde yaşadığın bir şey.Aslında affetmediğin şey sensin.Mesela arabayla bir kedi yavrusunu ezdin minnacıcık bir şey.Ayna baktığında kendini hep sevimli bir hayvanı ezen kişi olarak görüyorsun.Kendinden nefret ediyorsun.Diyelim ki ben senden bir intikam almak istiyordum veya öyle kendiliğinden bir manyak olduğum için kedi yavrusunu senin yolun üzerine koydum hatta kaçamasın diye zamkladım.( Çok manyağım ben )

Sonra geldim ve sana kediyi oraya bilerek yerleştirdiğimi söyledim ne olacak.Hemen benden nefret edip kendini affetmeyeceksin.O travmayı , o duyguyu sen yaşadın.O eylemin sorumlusu sensin.Bu sefer eğer fark etseydim direksiyonu kırardım.Senin yada bakasının koyması ne fark eder diyeceksin.Neticede hayvanı ben ezmedim sen ezdin.Direksiyonu kırsan da kurtaramazdın aslında çünkü onu oraya ben koydum.Nihaha.İşin şakası bir yana sen ezmesen başkası ezecekti hayvanı ve sen ne beni ne de kediyi ezen adamı umursayacaktın.

İşin şakası bir yana hayvanı ezen ben olmasam da onu oraya koyan benim travma yaşamam benim suçsuz olduğum anlamına gelmiyor.Ben travma yaşamadığım için kendimi suçlamıyorum ama travmayı yaşayan sen olduğun için suçlu sen olmasan da kendini suçluyorsun.

Bu noktada ben sana eylemin koyma kısmının kendi tarafından yapıldığını belgeledim.Ne olacak belki benden nefret edeceksin ama hala kendini suçluyorsun.Benden nefret et veya etme önemli değil.Beni affet yada affetme çok önemli değil.

Eğer kendini affedebiliyorsan travmayı aşma sürecinde yol alıyorsun demektir.Eğer bu olaydaki herkesi beni kendimi , kediyi , KıpçakBeyini affediyorum aslında hepimiz kurbandık dersen bu olayın tüm taraflarını geride bırakmana yardımcı olur ama illa bunu yapacak değilsin.Ben ve kedi aslında kurbandık dersen bu seni yiy hissettirir.



Bu arada kedicik ve köpecikleri çok severim.Bu sadece olayı anlamana yönelik Şöridingerin kedisi gibi düşün kediyi.Oraya kediyi ben bırakmamış da olabilirim.Bizim kedimiz gerçek ve senin yaşadığın suçluluk da öyle.

Kitap kalitesinde cevaplar veriyorum bak.Kendimi bile saykopat yaptım.Herkes beceremez.

[guzelsozler]

Bu siteyi 2009 yılında görmüştüm, o zamanlar bir süre dinledim daha sonra geçen zamanda bıraktım, iki ay önce telkinleri dinlemeye başladım yeniden. Birçok yazıyı okudum, telkinlerin içeriklerini okudum, bu sitenin enerjisi çok güzel, pozitif hissediyorum, geniş bir aile gibi. Ben de iki aydır suçluluk, ego ve başka telkinleri dinliyorum, suçluluk ve egonun bazen eski versiyonunu bazen de yeni versiyonunu dinliyorum sanki eski versiyonunu dinleyince hareketlerim daha net oluyor. Bende de sinirlilik oluştu, hangi telkinden kaynaklandığını bilmiyorum ama çok gergin hissediyorum kendimi, sanırım ya suçluluk ya da ego güçlendirici telkininden. Şöyle bir şey var, insanların yanlış davranışlarına katlanamıyorum, en ufak yanlış bir tavır gördüm mü sinirleniyorum, kendimde de daha doğru davranmaya dönük gelişmeler var, 2009 yılında dinlediğimde de fark etmiştim, bu telkinlerden sonra hep doğru davranmaya çalışıyorum, örneğin yalan söylemek istemiyorum, hep doğru hareket etmeye çalışıyorum, kendi içimde böyle kararlılık ve doğruluk sergilemem güzel ama başkalarının hatalarına karşı bu kadar tahammülsüz olmam, onlardan da mükemmel olmalarını beklemem biraz beni zorluyor. Yalnız onlar yanlış davrandığında evet sinirleniyorum ama onları umursamıyorum, bu yanlış davranışı yapan insan gözümde bir nokta gibi görünüyor ve onun hatası olarak düşünüyorum. Bu da beni hafifleştiriyor.

[KıpçakBeyi]

Yeniden hoş geldiniz.

Muhtemelen telkin içeriklerinden bir kısmını reddediyor bünye.
Dinlediğiniz telkinleri içselleştirmeye çalışın , olumlama söylemeye çalışın.

Kendimi her şeyime kabul ediyorum. Kendimi seviyorum. vs gibi.

Şöyle düşün sen kendini kocaman bir ezik zannediyorsun. Kimseye çaktırmak istemesen de içinde öyle bir his var.Kafanın içinde şüpheler var. o şüpheler fiziksel tepkilere de düşünüyor. Bu sefer başarıyı çek , karizma , liderlik , öz güven gibi (örnek bunlar) bir telkin dinleyince iki imaj çatışıyor. Birinden birisinin galip gelmesi lazım.

Sen kendine dürüst olunca aslında ben kazananım ya. Benim başarılarım başarısızlıklarımı gölgede bırakır deyince beyin eski inanışı bırakıyor. Bu sefer enerjisi boşalan yay gibi veya ok gibi fırlıyorsunuz.

İnsanın kendisine karşı dürüst olması çok önemli. Siz kendinize içsel - zihinsel manada anlamda nasıl , ne gözle bakarsanız osunuz. Başarılı sporculara bakın kendilerinden hiç şüphe etmiyorlar. Aynı eforu gösteren aynı eğitime sahip bir başkası o kadar başarılı olamıyor çünkü zihnindeki imajla ilgili çelişkileri var , kaygı var bunlardan mütevellit performans kaybı var.

Dingin savaşçı filmini hatırlayın.