Benim hikayemi okuduysan eğer benim de bu tarz sıkıntılar yaşadığımı okumuşsundur.Benim durumum geçiciydi.Paraşüt atlayışım var benim ama dördüncü kattan aşağıya bakamıyordum.Bakınca içimden bir ses düşeceksin düşeceğimi söylüyordu.
Çocukken yataktan düşünce divanın altına girerdim.Oradan çıkamazdım tamamen uyanmadan ayrıca üzerime battaniyeyi alıp hiç hava almayacak şekilde kapatınca düşük oksijenli havada içim daralırdı (ki bu doğal bir şeydir korkudan değil).
Yer altında staj yaptım sonra yer altında çalıştım korku filmi gibi yerlerden geçtim.Korkmadım.Asla o durumu aklıma getirmedim hep bir adım ilerisini düşündüm.Bir adım atacağım ve daha rahat bir yere çıkacağım.
Aklına başka bir şey getir.Kendini öteye taşıyacak bir şey.Bunların hepsi aslında mental.Üzerine gidebiliyorsan git.
Paylaşmak istediğim bir video vardı bulamadım zaten İngilizceydi.
Aradığımı buldum.Burada anahtar nokta doğru nefes almak ve kalb ritmini korumak.Kendini baskı altında hissettiğin an nabzın yükselir ve sakin kalamazsın.
http://nationalgeographicbelgesel.ji.../dövüş-bilimi/
İkinci bölüm kusursuz askerler keskin nişancının ateşini izle.Özellikle çıyanlı kısım.
Bunun polis versiyonunda da (Altıncı bölümde bir yerde ) doğru nefesle swat timi hiç heyecanlanmadan görevi başarabiliyordu.Burada anahtar faktör nefes.