TESADÜF DİYE BİŞEY YOK MUDUR? HEPSİ BİR PLANIN PARÇASIMIDIR?????

[ramtha333]

Aslında bizler insanlar ve evrendeki canlı cansız herşey bir insan vücudundaki milyarlarca hücrenin o insanın yaşaması için onun hayrına çalışması gibi böyle bir bütünün parçasımıyız..Nasıl insan vücudunda klabin görevi ayrı, ciğerlerin görevi ayrıysa vb organların bizlerde bilmeyerek büyük bir organizmanın parçaları hücreleri ve atomlarımıyız..?????

[zoyasonsuz]

Evet bir bütünün parçasıyız.Tümden geldik ve tüme varmak için ulaşıyoruz aslında.Bu arada göremediğimiz önümüze milyonlarca olasılık sunulmuş bir dünyada yaşıyoruz.Aklı olan her varlığın seçim hakkı vardır.Ama seçme konusunda çaresiz hissediyorsak yardım istiyoruz işte o zaman seçime yardım edecek olaylar oluyor.Beynimiz de her olup bitenden haberimiz yok eskiden hiç takmadığımız bir olay gelip bizi şimdi çıldırtabilir.Kalbinle hisset derler çünkü hiç bilmediğimiz görmediğimiz yerlere götürür cevaplar sunar gözlerimizi açar.Tesadüf de bilmediğimiz o an anlamı bile olmayan bir takım hislerimizin yaşamaya ihtiyaç duyduğumuz anların yansıması.

[ozel]

Ramtacim hepimizin kendi yasamlarimizi en ince detaylarina kadar planlayip oyle enkarne oldugumuza (dogdugumuza) inandigimi soylemistim bu durumda hic kimse, unutarak geldigi bu dunya yasaminda kendini, bir onceki yasamlarinda oynadigi rollerden oturu cezalandirmaz, sadece bakar ve "haa ben su yasamimda surayi halledememisim veya ben bu yasamimda surada yapmamam gereken seyler yapmisim ve dersimi ogrenememisim der ( kendimizi mutsuz edecek her davranis veya kendimize cektigimiz mutsuzluk yaratacak her olayda enkarnasyonumuz amacindan sapiyor yani sevgiyi ogrenmemiz, isigimizi ve gucumuzu gorebilmemiz zorlasiyor veya imkansizlasiyor) ve bu sefer sunu sunu deneyimleyeyim ki dersimi ogrenebilme sansim olsun" der ve tekrar dunyaya gelmeyi sectigimizde (reenkarne oldugumuzda) bir onceki yasamlarimizda halledemedigimiz bir cok konuyu baska bir yasam sekliyle ele aliriz, hersey bizim secimlerimize bagli, o zaman kimse kendine ceza vermez, iskence yapmaz, burada grup tekamullerinide dusunmek durumundayiz tabiki, iskence ceken bi kisi bunu nasil olurda yasam planina koyar diyebilirsin, dogmadan once yasam planlarimizi yaparken unutmayalim ki su anki bilincimizden cok farkli, yuksek ve acik bir bilinc halindeyiz, su anki biz deyiliz, boylece; bir onceki yasamlarimizda fakirligi deneyimleyip fakirligin bize ogretecegi, sukran, umut, hayata ne olursa olsun yaradanin isiginda sevgi ve sevincle bakmak gibi dersleri ogrenemezsek muhtemelen fakirligi bir sonraki enkarnelerimizde baska bir sekliyle tekrar yasamimiza sokacagizdir. Yada derslerimizi ogrenip diger enkarnelerimizde daha farkli roller alacagizdir, bu illede zenginligi seceriz demek deyil, hayal bile edemiyecegimiz kadar cok yasam sekilleri ayarlayabiliriz. Yani herhangi bir cezalandirma mekanizmasi yok sadece ogrenilmesi (veya ben hatirlanilmasi gereken diyorum) dersler var cunku bircogunu unuttuk.. Ustelik Yaradanimizin saf sevgi ve saf isik oldugunu bilirsek otada ne ceza, ne korku kalir. Sekspir ; yasam denen seyin bir tiyatro bizlerinde oyuncular oldugumuzu soylemis, katiliyorum. Cok uzun cok hassas bir o kadarda meraklisina konular bunlar umarim bir parca aciklayabilmisimdir Herseyin basi tabi bol bol okumak yoksa milyonlarca insan ve milyonlarca cesit dusunce var. Merakin bol olsun Ramtacim.
Sevgi ve Isikla kalin.

[ramtha333]

Açıklamaların için teşeküür feryacığım

[amazonn]

ferya Nickli Üyeden Alıntı

Ramtacim hepimizin kendi yasamlarimizi en ince detaylarina kadar planlayip oyle enkarne oldugumuza (dogdugumuza) inandigimi soylemistim bu durumda hic kimse, unutarak geldigi bu dunya yasaminda kendini, bir onceki yasamlarinda oynadigi rollerden oturu cezalandirmaz, sadece bakar ve "haa ben su yasamimda surayi halledememisim veya ben bu yasamimda surada yapmamam gereken seyler yapmisim ve dersimi ogrenememisim der ( kendimizi mutsuz edecek her davranis veya kendimize cektigimiz mutsuzluk yaratacak her olayda enkarnasyonumuz amacindan sapiyor yani sevgiyi ogrenmemiz, isigimizi ve gucumuzu gorebilmemiz zorlasiyor veya imkansizlasiyor) ve bu sefer sunu sunu deneyimleyeyim ki dersimi ogrenebilme sansim olsun" der ve tekrar dunyaya gelmeyi sectigimizde (reenkarne oldugumuzda) bir onceki yasamlarimizda halledemedigimiz bir cok konuyu baska bir yasam sekliyle ele aliriz, hersey bizim secimlerimize bagli, o zaman kimse kendine ceza vermez, iskence yapmaz, burada grup tekamullerinide dusunmek durumundayiz tabiki, iskence ceken bi kisi bunu nasil olurda yasam planina koyar diyebilirsin, dogmadan once yasam planlarimizi yaparken unutmayalim ki su anki bilincimizden cok farkli, yuksek ve acik bir bilinc halindeyiz, su anki biz deyiliz, boylece; bir onceki yasamlarimizda fakirligi deneyimleyip fakirligin bize ogretecegi, sukran, umut, hayata ne olursa olsun yaradanin isiginda sevgi ve sevincle bakmak gibi dersleri ogrenemezsek muhtemelen fakirligi bir sonraki enkarnelerimizde baska bir sekliyle tekrar yasamimiza sokacagizdir. Yada derslerimizi ogrenip diger enkarnelerimizde daha farkli roller alacagizdir, bu illede zenginligi seceriz demek deyil, hayal bile edemiyecegimiz kadar cok yasam sekilleri ayarlayabiliriz. Yani herhangi bir cezalandirma mekanizmasi yok sadece ogrenilmesi (veya ben hatirlanilmasi gereken diyorum) dersler var cunku bircogunu unuttuk.. Ustelik Yaradanimizin saf sevgi ve saf isik oldugunu bilirsek otada ne ceza, ne korku kalir. Sekspir ; yasam denen seyin bir tiyatro bizlerinde oyuncular oldugumuzu soylemis, katiliyorum. Cok uzun cok hassas bir o kadarda meraklisina konular bunlar umarim bir parca aciklayabilmisimdir Herseyin basi tabi bol bol okumak yoksa milyonlarca insan ve milyonlarca cesit dusunce var. Merakin bol olsun Ramtacim.
Sevgi ve Isikla kalin.

sevgili ferya

dünyada binlerce çocuk hergün ölmekte bu çocuk ölümlerinde ne gibi bir öğrenme var anlayamadım.. sende bilirsinki her yetişkin insan çocukluk devresi geçirir..çocukluğu öğrenmek için bir proğram yapması, senin vermiş olduğun felsefeye göre bence saçma bişi olmuş..

hiç kimse öldürülmeyi tecavüze tacize uğramayı aldatılmayı deneyimlemek yüksek bilincin bir proğramı olması bunce sıkıntıyı yaşamak için tekrar tekrar dünyaya gelmek açıkcası benim mantığıma yatmadı umarım daha açık bir açıklaması vardır..

kısacası her cümlen için enaz bir soru sorabilirim ama konuyu uzatmak istemiyorum sevgiyle kal

[ZEYNEPAYY]

Tesadüf diye bir şey yok!
Tevafuk diye bir şey var!
Bunu bana 7 yıl önce arkadaşım öğretti...hayatta hiçbirşey karşılıksız boş değil her olayın her yaşanan sıkıntının karşılaşılan bir yabancının bile insan kaderinde bir bağı olduğunu kendisinin bile benim karşıma boşuna çıkmadığını yaratan böyle istediği için karşımda olduğunu söylemişti..Boşuna yaşamıyoruz hiç birşey tesadüf değil...hayatımızda geriye dönüp baktığımızda bi çok taş yerine oturmak için bazı olumsuz yada olumlu değişiklileri yaşamamız gerektiğini görüyorum..he bu seferde şu an elimizdeki taşları yaşanan bazı sıkıntılardan sonra nereye atıcağımızı bilemiyoruz..işte burda yine sebepler nedenler oluşuyor biz farkına varmadan bir bakıyosun aaaaaaaaa ne olmuş:))
O yüzden sıkmayın canınızııı ne yaşıyorsanız iyi kötü yaşayın sadece kaderimiz için ona sığınalım hakkımızda hayırlısı olsun diye..yazan güzel yazsın diye.

[xeyn]

Herşeyin tesadüf olduğu idaası mantık kurallarına uygun degıldir bence..evrende öyle büyükl bir sistem var ki takır takır işliyo bu sistem insanlar da biraz dikkatli olursa tabi..
En basitinden bi örnek vereyim ben kişisel gelişime önem veren birisiyim ve gelişimimi tamamlamak için çabalıyorum istiyorum ve karşıma sürekli bunun için fırsatlar cıkıyo işte bilhassa öğrenme ve kendini geliştirme konusunda,öğrenmem gereken önemli bi konyula ilgili araştırma yaparken o konuyla ilgilenen insanlar cıkıyo karşıma hiç alakasız bi yerden hepsi üstüste geliyo bu siteyi bulmam bile bunların arasında..
İnsan yaşadığı müddetçe biraz dikkatli olursa hiçbirşeyin basit bir tesadüften ibaret olmadıgını canlı olarak görür...

Hayatta tesadüf, sans gibi planlanmadık iyi yada kötü olaylar hep bizi bulur... bunun kaderimizin kötü bir oyunu olduğunu düşünür hayıflanır dururuz... yada milli piyangodan büyük ikramiyeyi kazananları görünce imreniriz... şansız olduğumuzu düşünürüz...

ben diyorum ki HAYIR


Hayatımızda tesadüf dediğimiz herşey, belli bir zaman önce düşündüğümüz suretlerdir...

hastalılarımızdamı...

yakınlarımızın kaybıdamı....

trafik kazalarıdamı...

büyük ikramiyedemi...

EVET hiç biri tesadüf deil...

Kafanızdaki suretler belli bir zaman tamponundan sonra realiteye dönüşür... Bu nedenledir ki pozitifi şeyler düşünün... sevdiklerinizi kaybetme korkusu, sevdiklerinizi kazanma isteğine dönüşürse... parasız kalmak korkusu, daha çok para sahibi olma isteğine dönüşürse, hastalık korkusu, daha sağlıklı olma isteğine dönüşürse... ozman görüceksiniz ki tesadüf dediğimiz şeyler birden iyi tesadüflere dönüşücektir...

sevgiler saygılar
akın berk sürücü

[meryemi]

bence de kader;
insanlar için önceden tasarlanmış, planlanmış birşey değil.

kader, aynı zamanda alın yazısı denilen kavram zaten olagelecek şeylerin biliniyor olması, olacak şeylerin tayin edilmesidir bence

ama henüz hayatımızda gerçekleşmemiş kötü yada iyi olayları, iyi yada kötü yönde değiştirebilme becerisi de verilmiş bizlere... o donanıma sahip olduğumuz için kaderi değiştirmek elimizde...!

yani şu şöyle olsun, bu böyle olsun diye tayin edilmemiştir hiç birşey...
değilse büyük adaletsizlik olur

ama bütün bunların dışında da bir müdahale vardır, <bütünsel müdahale>
yani birebir örneklerini sıl sık yaşadığımız kendiliğinden oluşması, kendiliğinden gerçekleşmesi mümkün olmayan şeyler... bizi şaşırtan bir düzen... yani bakıpta gören, üzerine düşünen biz insanlar için şaşırtıcı, bazen kendisine hayran bırakan biri olmazsa diğerinin olamayacağı zincirleme bir düzen...

işte bu düzende tesadüfe yer yoktur diye düşünüyorum...

[güllerinperisi]

sayfayı okurken bu hikayeyi anımsamadan geçemedim.



Günün birinde küçük Ruh heyecan içinde Tanrı’ya gider ve ona”Ben kim olduğumu biliyorum”der.
Tanrı;”Peki sen kimsin?”der.
Küçük Ruh “Ben Işığım”der.Ve Tanrı”Doğru sen IŞIKSIN!”der.
Küçük Ruh bir an düşünür ve “Ama ben Işık OLMAK istiyorum”der. “Işık olduğumu biliyorum ama Işık olmayı kendim deneyimlemek istiyorum.Kendi deneyimlerimle bilmek istiyorum.”der.
Tanrı” Oh anladım,sen halihazırda olduğun şeyi deneyimlemek istiyorsun.”der.
Küçük Ruh”Evet istediğim budur,Kendimi deneyimlemek istiyorum-sadece bilmek yetmiyor.Işık olmayı yaşamak istiyorum.”
”Bunu anlayabiliyorum.”der Tanrı,”Ancak bu zor bir iş.Çünkü yarattığım Işıktan başka bir şey yok ortada,ve senin Işığın güneşin içindeki bir mum gibi,sen orada milyarlarca ve milyarlarca başka mumların arasındasın ve hepiniz birlikte güneşi oluşturuyorsunuz.Bu mumlardan bir tanesi dahi olmazsa güneş de olmaz.Işıkların arasında ışığını fark etmek istiyorsan bu oldukça karışık bir bilmece.”
”İyi ama sen Tanrı’sın,bir çözüm bulursun”der küçük Ruh.
”Düşündüm ve buldum”der Tanrı bir sure sonra.”Kendini Işıkların içinde bir Işık olarak fark etmen imkansız olduğuna göre,seni olmadığın bir şeyle kuşatacağız ve bunun adını karanlık koyacağız.Seni senin tam zıddın olan bir şeyle sararak ne kadar parlak bir Işık olduğunu deneyimlemeni sağlayacağız.”
Küçük Ruh”Tamam ben karanlığı getirmeye razıyım,böylece Işık olabileceğim.”der. Tanrı”Bunu senin için istedim.Seni karanlıkla kuşatacağım ama kendini kuşatılmış bulduğun an yumruğunu kaldırıp göklere küfretme,sadece karanlığı aydınlatan bir Işık ol ki dokunduğun yaşamların hepsi de senin ne olduğunu bilebilsinler.İnsanların önünde parlamalısın ki onlar da kendi ışıklarının yansımasını görebilsinler.”der.
”Bunu sahip olduğun ilahi vehcelerin herhangi biri ile yapabilirsin.Şimdi yaşam formu içinde iken ‘Ruh Amacı’ olarak seçtiğin ve yaşamlar boyunca seçmeye devam edeceğin vehcelerimden birini dikkatlice seç.İyi ve akıllı bir seçim yap.”
Küçük Ruh büyük bir heyecanla “Yani önümdeki yaşam için Mutluluk,Neşe,Akıl,Barış,Sevgi ya da başka bir şey olabilir miyim?”diye sorar.
”Haklısın”der Tanrı.
”Seçtim”diye bağırır küçük Ruh,”Bağışlamayı deneyimlemek istiyorum.”
Tanrı”Evet bu senin için büyük bir gün,Bağışlama olmayı seçtin ve olacaksın.Yalnız bir sorun var,ortada bağışlanacak kimse yok.”
”Hiç kimse yok mu?”der küçük Ruh.
”Etrafına bir bak.Senden daha az mükemmel,daha az parlak kimse görüyor musun?”
Küçük Ruh döner ve evrenin dört bir yanından olan biteni seyretmeye gelen diğer Ruhlara bakar.Tek görebildiği hepsinin de en az kendi kadar mükemmel,parlak ve büyük olduğudur.
”O zaman ben kimi bağışlayacağım?Benden daha az mükemmel bir varlık yoksa ortada ben mükemmelliği nasıl deneyimleyeceğim?diye sorar. Tam o sırada bir Ruh kalabalığın önüne çıkar dostça.”Üzülme beni bağışlayabilirsin.”der.
Küçük Ruh”Sen kimsin”der.
Dost Ruh”Ben kalabalığın içinden herhangi biriyim,sadece bir adım öne çıkmayı seçtim.Sana önündeki yaşam sureci içinde bağışlanacak birisini temin edeceğim,sana öyle birşey yapacağım ki sen de bağışlamayı deneyimleyeceksin.”
”Ne,ne yapacaksın?Nasıl yapacaksın?”diye sorar küçük Ruh heyecan içinde. “Neden bunu yapacaksın?Sen de en az benim olduğum gibi tam bir güzelliksin,Işığın parlak kişiliğinin simgesi olarak parıldarken neden böyle birşey yapasın ki?Titreşimlerinin hızı sana öyle bir parlaklık kazandırıyor ki gözlerimi kamaştırıyorsun.Bu titreşim düzeyini yavaşlatmak istemeni anlayamıyorum.Böyle korkunç bir şeyi yaparak kendini niye ağırlaştırasın ki?”
”Çünkü “der dost Ruh”Bunu yapacağım,çünkü seni seviyorum.Öyle şaşırmış bakma bana...Hatırlamıyor musun sen de benim için aynısını yapmıştın.Bu kadar çabuk mu unuttun?Hatırlasana seninle her şey olduk.Yukarısına da çıktık,aşağısına da indik, soluna sağına,öncesine sonrasına gittik.Her şeyin iyi ve kötü yanları olduk.Her ikimiz de bir diğerimiz için bir diğer yani oluşturduk.Mutlaka hatırlarsın sen benim katilim,ben de senin katilin olmadık mi?Evet bir noktada haklısın.Titreşimimi senin tanımladığın şekilde düşürmek hiç de kolay olmayacak,ama olsun, ben de senden bir başka yaşam süreci için benzer bir şey isterim....yeter ki sen Bağışlama olabil.
”Ne istersen yaparım”der küçük Ruh.”Kendimin ne olduğunu deneyimlemek için ne gerekirse yaparım.Söyle karşılığında ne istiyorsun?”
Dost Ruh söyle der”Sana vursam da,yüzüne tükürsem de,sana olabilecek en büyük kötülüğü yapsam da,ayni anda gerçekten KiM olduğumu anımsa.Eğer beni şimdi olduğu gibi unutursan, bende kendimi hatırlayamam.Daha da kötüsü sende kim olduğunu unutursan bize bunu hatırlatacak bir üçüncüye ihtiyac duyarız