Günlük Mesaj

**Neptün** · 19-01-2010, 07:59 PM

Merhaba sevgili arkadaşlar,

Bugün içinde kafama takılan bir konu var: ağlamak... Size birkaç soru sormak istiyorum bununla ilgili. Telkinleri mutlu, huzurlu olmak için dinliyoruz. Ama bazen insanın içinden ağlamak geliyor. Bu istek bir problemin belirtisi midir yoksa ara ara insanın durduk yere ağlamak istemesi normal midir?

Bir şarkıda "Ağlamak güzeldir/ Süzülürken yaşlar gözünden sakın utanma/Ağlamak şu gelip geçici dünyada her şeye rağmen var olmak demek" Mutluluk sevinç gözyaşlarından bahsetmiyorum. Ya nedir bu ağlamak. İnsan ağlamalı mı ağlamamalı mı?
Mutsuzken ağladığımıza göre ağlamak güzel mi gerçekten? Güzelse neden? Çirkinse neden telkinleri dinlediğimiz halde ağlamak istiyoruz? Özellikle de mutluluk telkini dinlediğimiz halde?

muraturkom · 19-01-2010, 08:16 PM

Telkinlerle ilgili mi? Sorunuzun cevabını daha yetkili arkadaşlar vereceklerdir umarım. Sadece ağlamak kısmına gelince, kişinin ruh dünyası normalden fazla yıpranmışsa bu davranışın olması beklenen bir durumdur. Mutlukta da yam tersi duyguların tavan yaptığı zamanlardır. Kısacası ağlamak en alt ve en üst moral limitlerimizin sınırlarına yaklaştığımızda görülür.

appetite for destruction · 19-01-2010, 08:25 PM

ağlamak rahatlamaktır.her zaman ağlamak istemiyorsanız bir problem yok diye düşünüyorum.hadi hep beraber rahatlayalım.

**Neptün** · 19-01-2010, 08:47 PM

Telkinlerle ilgili merak ettiklerim. Telkinleri dinlediğimiz halde neden rahatlama ihtiyacı hissedelim ki? Zaten rahatlamış olmuyor muyuz telkin dinleyince?

appetite for destruction · 19-01-2010, 08:59 PM

ağlamak fizyolojik bi olay olduğundan bu şekilde bi rahatlamaya ihtiyacın olabilir.telkinler sadece psikolojine etki eder. ${$default_roll_eyes_smiley}$

**Neptün** · 19-01-2010, 09:20 PM

Alıntı:

appetite for destruction Nickli Üyeden Alıntı

ağlamak fizyolojik bi olay olduğundan bu şekilde bi rahatlamaya ihtiyacın olabilir.telkinler sadece psikolojine etki eder. ${$default_roll_eyes_smiley}$

Doğru ama Peyami Safa da der ki: "Her hastalık evvela ruhta başlayıp vücuda sirayet etmiş birer isyandır." Ağlamak da ruhun huzursuzluğunun bedene yansıması değil midir? Ya da zihnin - tam çözemedim. Kafam karıştı.

appetite for destruction · 19-01-2010, 09:29 PM

Alıntı:

cliviaf Nickli Üyeden Alıntı

Doğru ama Peyami Safa da der ki: "Her hastalık evvela ruhta başlayıp vücuda sirayet etmiş birer isyandır." Ağlamak da ruhun huzursuzluğunun bedene yansıması değil midir? Ya da zihnin - tam çözemedim. Kafam karıştı.

doğru söylemiş peyami safa ama bence yanlış anlıyorsun.
ruhun huzursuz olduğu için ağlamıyorsun tam tersine ruhun hastalıktan kurtuluyor bu da bedenine etki ediyor bedenin de hastalıktan kurtulmaya uğraşıyor.

**Neptün** · 19-01-2010, 10:48 PM

Alıntı:

appetite for destruction Nickli Üyeden Alıntı

doğru söylemiş peyami safa ama bence yanlış anlıyorsun.
ruhun huzursuz olduğu için ağlamıyorsun tam tersine ruhun hastalıktan kurtuluyor bu da bedenine etki ediyor bedenin de hastalıktan kurtulmaya uğraşıyor.

Yani ruh, hastalıktan kurtulma safhasını ağlayarak mı geçiriyor? zehir akıtmak misali?