Yaşımdan utanıyorum..yardım lütfen...

[aprilrose]

Soru sorarak yaşınızdan neden utandığınızı bulup, sonrasında tespit ettiğiniz korkuyu çalışabilirsiniz.

Örnek veriyorum ;

mesela kendinize sorun ;

"Ben neden 29 yaşında olmaktan utanıyorum, beni utandıran duygum ne ?"

Vereceğiniz yanıt yine atıyorum, mesela ;

"Çünkü bu yaştayım ve hala evli değilim" veya

"Çünkü bu yaştayım hala bir okul bitiremedim" veya

"Çünkü bu yaştayım ve hala bir işim yok"

Üç cevabın ortak korku durumunu inceleyelim.

Her üç cevapta da ortak korkunuz kendinize güvenememek, yetersizlik, değersizlik duygusu büyük ihtimalle.

Evli değilim, tek başımayım yetersizim, biri bana değer vermiyor, değersiz hissediyorum !

Bir okul bitirmedim kendime güvenemiyorum, yetersizim, değersiz hissediyorum !

Bir işim yok, kendime güvenemiyorum, yetersizim, değersiz hissediyorum !

Sanki ortak payda bu gibi...

Ne dersiniz ?

Eğer öyleyse, uygun olumlamalarla sorun çözülebilir. Karar sizin.

Saygılarımla,

[bluegirlx]

harika yorum harika çözüm..o halldee..çözülsün..

[selda02]

mevsim_bahar_olunca Nickli Üyeden Alıntı

Arkadaşlar inanın öğretmen olduğuma inanmıyor kimse 26 yaşımdayım ama 17-18 gösteriyorum öğrenci sanıyorlar.Yaşlı göstermekten kat kat iyidir.Boşverin sakın üzülmeyin.

kesinlikle katılıyorm 27yaşındayım 19 20 gibiymişim benim için sorun yok

[maviinci]

bu biraz da senin bakışaçıncan kaynaklanıyor. Mesela bana da sanki etrafımdakiler benle sohbet ettikten sonra bi anda benden uzaklaşıyotlar gibi geliyor. Çok ciddi biçimde öyle olduğunu zannediyorum ama öyle olmadığını bu düşünceme kendimi kaptırmayınca anlıyorum rahatça. Çünkü öyle düşündüklerim, biraz bekleyince hemen eski sohbete devam ediyorlar, düşüncelerimi boşa çıkartıyorlar. Sanırm burada önemli olan biraz kafaya takmamak ve sabretmek :)

[caglayanst]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

merhaba arkadaşlar..ben farkettim ki şu anki yaşımdan utanıyorum...yaşım şu an 29...
sorunumu şöyle açıklayayım...ben dış görünüş olarak minyon yapılıyım ve yüzüm falan da olduğundan genç gösteriyor..bir de spor giyimli olmamı ve yer yer çabuk heyecanlanan pek olgun davranamayan cool olamayan biri olduğum da düşünülürse... şu an insanlar tarafından 18-20 arası zannediliyorum ve bu durumu da hiç bozmak istemiyorum...çünkü birçok açıdan işime geliyor...çünkü herçekten ruhum ve aklım hala o yaşlarda...
kendimden genç olan insanlarla da kendimden büyük olan insanlarla da rahatça konuşabiliyorum..ta ki yaşım veya eğitim durumum sorulana kadar...ama bir noktadan sonra illa ki bu tür sorular soruluyor engelleyemezsin ki...sonra kişi yaşımın büyük olduğunu öğrenince bana karşı görüşü davranışları falan benim istemediğim doğrultuda değişiyor...
örneğin genç delikanlılar beni yaşıdı sanarak sıcak bir şekilde arkadaşca sohbet ederken yaşımı duyduktan sonra ise kendimi yaşıma göre geliştiremediğimi anlıyorlar veya bana abla muamelesi yapıp benden uzaklaşıyorlar ve yakınlık ve sıcaklık bir anda mesafeli bir saygıya bırakıyor kendini...ki ben ikisini de istemiyorum...
bu yaşıma kadar eğitimimi tamamlayamamış olmam ve kendi hayatımı kuramamış olmam beni utandırıyor..biraz da bu yüzden yaşım kimseler tarafından bilinmesin istiyorum ve genç görünmek işime geliyor...ama soranlara da yalan söylemek istemiyorum..söylersem de huzursuz oluyorum...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor... söyleme o zaman diyebilirsiniz...söylememeyi tercih etsem o da saçma olmazmı ?
yazdıklarımdan belki akıl olarak olgun olmadığımı düşünenler olabilir ama aksine hiç öyle birisi değilimdir..küçüklüğümden beri hep yaşıtlarımdan daha terbiyeli ve olgun davranışlara sahiptim ve öğretmenlerinin hepsi de öyle derlerdi benim hakkımda...yani şımarık tiplerden zıp zıp zıplayan tiplerden değilim

merhaba mesajını yeni gördüm belkide ben üye olmadan önce yazmışsındır :) hala yaşından utanıyor musun bilmem ama ben 48 yaşındayım :) ben de senin gibi hareketli bir insanım ve hep 38-40 sanırlar.. zaman ilerledikçe bunun keyifli bişi olduğunu anlayacaksın.. bunu kendin için eğlenceli hale getirmeye çalışmanı önerebilirim :) esas seni rahatsız edenin hayatını henüz oturtamamış olman olduğunu sanıyorum.. bu sorunu çözmeye öncelik versen iyi olur diye düşünüyorum.. neler yapabilirsin gelecek için hedefi koyduktan sonrası kolay olacaktır.. sevgiler...

[caner9444]

kendinizi yeni yeni tecrübeler ile geliştirebilirsiniz.

[ginka]

off aynı durum bendede var nedeni ise benden 5 yaş küçüklerle okuyor olmam yaşımı söylediğimde bi eziklik hissediyorum :(((

[ginka]

aprilrose Nickli Üyeden Alıntı

Soru sorarak yaşınızdan neden utandığınızı bulup, sonrasında tespit ettiğiniz korkuyu çalışabilirsiniz.

Örnek veriyorum ;

mesela kendinize sorun ;

"Ben neden 29 yaşında olmaktan utanıyorum, beni utandıran duygum ne ?"

Vereceğiniz yanıt yine atıyorum, mesela ;

"Çünkü bu yaştayım ve hala evli değilim" veya

"Çünkü bu yaştayım hala bir okul bitiremedim" veya

"Çünkü bu yaştayım ve hala bir işim yok"

Üç cevabın ortak korku durumunu inceleyelim.

Her üç cevapta da ortak korkunuz kendinize güvenememek, yetersizlik, değersizlik duygusu büyük ihtimalle.

Evli değilim, tek başımayım yetersizim, biri bana değer vermiyor, değersiz hissediyorum !

Bir okul bitirmedim kendime güvenemiyorum, yetersizim, değersiz hissediyorum !

Bir işim yok, kendime güvenemiyorum, yetersizim, değersiz hissediyorum !

Sanki ortak payda bu gibi...

Ne dersiniz ?

Eğer öyleyse, uygun olumlamalarla sorun çözülebilir. Karar sizin.

Saygılarımla,

peki hangi olumlamalar sorunu çözer ?

[yaseminist]

ginka Nickli Üyeden Alıntı

peki hangi olumlamalar sorunu çözer ?

"Ben kendimi tümüyle olduğum gibi kabul ediyorum. Kendimi seviyorum ve kendimi onaylıyorum. Kendimi ve geçmişimi sevgiyle affediyorum. Ben her zaman ve tamamen yeterliyim ve böylece güvendeyim."

Bu olumlama, bende çok faydalı oldu, kendimi sürekli yetersiz hissediyordum ama yaklaşık olarak 3 ay boyunca her gün 100 defa bu olumlamayı tekrar ettim. Ve şuanda kendimi çok daha iyi hissediyorum, size de tavsiye ederim.

[ginka]

yaseminist Nickli Üyeden Alıntı

"Ben kendimi tümüyle olduğum gibi kabul ediyorum. Kendimi seviyorum ve kendimi onaylıyorum. Kendimi ve geçmişimi sevgiyle affediyorum. Ben her zaman ve tamamen yeterliyim ve böylece güvendeyim."

Bu olumlama, bende çok faydalı oldu, kendimi sürekli yetersiz hissediyordum ama yaklaşık olarak 3 ay boyunca her gün 100 defa bu olumlamayı tekrar ettim. Ve şuanda kendimi çok daha iyi hissediyorum, size de tavsiye ederim.

çok teşekkür ederim yaseminist :) defterime yazıyorum bu olumlamıyı hergün tekrarlıcam =)