Yine ben geldimmm yavrucum günlükçüm.
Nasılsın bakalım?
Ay ben yine çok mutluyummm
(bu ifade beni çok iyi yansıtıyor yahu)
Bugün lise arkadaşımla buluştuk.Sıradan gibi değil mi?Ama değil iştee.
Onun birazcık problemleri var.Ama enerjimi ona da aktardım:) Ayrılırken o da artık çok güçlü görünüyordu ve ben çok mutlu oldum.Zaten çok güçlü bir kızdır ama yaşadığı olaylar öyle yıpratmış ki canım benim çok yorgun ve karışıktı.
Tabi buluşmanın öncesi var.Dün buluşacağımız yeri belirlerken o geçen sefer gittiğimiz kafeyi önerdi ben de kabul ettim.Ama gitmiş olmama rağmen kafenin yerini tam olarak hatırlamadığım hiç aklıma gelmedi
Bu sabah tam çıkarken hatırladım.Kontörüm yok ya dedim evden arayayım öyle çıkayım yerini öğreneyim.Ama sonra bunu yapmayı kendime yediremedim.
Çünkü ne zaman biryere başkasıyla gitsek ben orayı bidaha kendi başıma bulamıyordum!!Ve bu duruma gıcık oluyorum.Halbuki hafızam çok iyidir ama bu konuda bir kısır döngü başlatmışım ve hep böyle gidiyordu.
Bunu bugün yeneceğim dedim.Ve aramadan telefonumda kontörüm de olmamasına rağmen gayet rahat biliyormuşum gibi çıktım evden.
Zaten hazırlanırken filan da önceden sorun ettiğim herşeyin kolaylıkla çözümlendiğini herşeyin benim kolay ve hızlı hazırlanmam için yardım ettiğini düşündüm.Ve öyle de oldu.Normalde kırk saatte ancak ve eşyalarla,saçımla boğuştuğum için sinirli şekilde çıkardım.Ama kolaylıkla hemencecik hazırlandım ve çıktım.
Neyse işte..Bu şekilde doğru zihin durumuna ulaşmışken kulağımda beni mutlu eden müzikler,minibüse değil de cipe biniyormuşum gibi mutlu mutlu ettim yolculuğumu.
Hatırladığım en yakın yerde indim.Yeri biliyormuşum gibi serbest bıraktım kendimi ve ayaklarım beni doğru yere götürdü:)Tam zamanında tabelayı gördüm,hiç bir farklı araya filan girmeden elimle koymuş gibi buldum kafeyi:)
Kendime gerçekten güvenmeyi ve teslimiyeti çok daha iyi öğreniyorum.Ve olaylarda deniyorum hep.
Çok şükür yanıltmıyor beni.
Tabi başka başka güzel şeyler de oldu.
Yolda kafeye yürürken daha önce yazdığım abim geldi aklıma.Geçen aradım ama açmamıştı.Cafeyi bulunca gidip biryerden ararım 15 dakkam var dedim.Ama kafeyi bulunca uzun konuşursak arkadaşım gelir bekler en iyisi çıkışta çok geç olmazsa ararım dedim ve girip oturdum.Beş dakika sonra arkadaşım geldi zaten.
Neyse efendim yarım saat geçti geçmedi benim telefon ötmeye başladı.Bir baktım abim arıyor:) Dedim ben seni arayacaktım sen beni aradın
Bi de arkadaşımla farkettik ki o ne zaman kendini çok kötü hissetse,hayatındaki olay ne zaman onu çok rahatsız etse ve o desteğe ihtiyaç duysa biz buluşuyormuşuz:) Dün biz buluşmayı ayarladıktan sonra olay yaşanmış ve o desteğe ihtiyaç duymuş,ihtiyaç duyduğu için bile buluşmadık yani.Ve çevremde senin gibi konuşarak olumlu bakmamı sağlayacak hiç kimse yok bi sen varsın dedi.
İşleyişe bak günlük.Harika bir sistem içinde yaşıyoruz.No error yani.
Ay bi de çok güldüğümüz birşey oldu.Şimdi burda çok açamayacağım bir konu.Onunla beraber düzenli olarak biryere gitmeye karar vermiştik.O geçen hafta gitti ben gidememiştim.Ona çok farklı anlatılan şeyin altından çok daha farklı şeyler çıkmış.Neler oluyor şu dünyada.Orda karşılaştığı şeyleri anlattıkça ben kırıldım gülmekten.
Güldükçe güldürecek olaylar artıyor.
Dönerken de yine ne kadar mutlu olduğumu düşündüm.
Ve bu kadar büyük mutlulukları önceden nasıl elde ediyordum ki ben diye düşündüm.Öyle zamanlar yine oluyordu ama ne zaman?İnsanlar birşeyi çok iyi yaptığımı ifade ettikleri zaman.Dışardan çok büyük onaylamalar aldığım zaman.
Mesela sana da yazmıştım galiba.Geçen sene staj hocam sınıfa,öğrencilere ne kadar hakim olduğumu söylemişti.Çok iyi bir öğretmen olacağımı,zaten bulunduğum durumda bile çok yetenekli olduğumu,sürekli o sınıfta ders anlatıyormuşum gibi davranabildiğimi söylemişti.Gerçi ben de bu konuda iyi olduğumu daha net gördüğüm için mutlu olmuştum ama o öğretmenin beni o kadar övmesiydi sanırım beni o kadar mutlu eden.Resmen havalara uçmuştum dünya gözüme dümdüz gözükmüştü.O an koşsam bi ucundan bi ucuna bir gram yorgunluk hissetmezdim.
Artık ben kendimi onaylıyorum.Bunu yapabiliyorum.Bu benim için çok daha büyük bir mutluluk.
Benim elimde olması gereken tüm ipler benim elimde günlük.Hayatımın sorumluluğunu alabiliyorum,inisiyatif alabiliyorum.
Nefes alabiliyorum.
Şükürler olsun.