Sevgili cent, bizi hayata en çok korkutan şey kendimizle olan yüzleşmelerimizdir.Sende ney di diyerek kendini arıyorsun .Kendini anlatmak içini dökmek bizim toplumumuzdaki kalıplara hiç uymaz.Kol kırılır yen içinde kalır .İçin ağlarken yüzün güler .Bu kalıplarla öyle şartlanmışızki hiç kimseyle paylaşamayız hata kendimizle bile .Hayatındaki olumlamaları gözden geçir,onların olumsuzlarını olumlularla değiştir.Ben önce onlarla başladım ne kadar çok olumsuz iyi dileğim varmış.

cent'ciğim
senin yaşadıklarını hepimiz yaşıyoruz.. burada sorduğumuz sorular ve verdiğimiz cevaplar daha çok günlük hayatta bizi ayakta tutan kişiliğimizin açılımlarına yönelik, ruhsal açılımlarımız için gereken cevapları başka platformlarda bulmaya çalışıyoruz, bunun için günlüklerde bu tür mesajlar görememişsin..yaradanın bizden bekledikleri ve bizim yapacağımıza dair cevaplar burada yok...sanırım bu sorularına cevapları yine kendi içinde bulacaksın veya başkalarından cevap bekliyorsan..başka platformlarda soracaksın..telkinleri dinleyip günlük hayatın bize vurduğu zincirlerden kurtuldukça değişik şeyler yaşıyoruz..hepimiz karınca kararınca ...ama siteye yazmıyoruz..bununda kendine göre haklı sebepleri var ve saygı gösteriyoruz...saygılı sevgiler

[ikizruh]

ne güzel anlatmışsın değişimini ya içim açıldı okurken

[seramoni]

Arkadaşım teşekkürler bu sürekli paylaşımların için,dediğin gibi uzun süredir dinleyen arkadaşların yazdığı sürekli bir yer olsa çok iyi olacak,sağolası valla...

başın sağolsun, onlar için ettiğin dualar kabul olsun inşallah..

[smyrna]

cent başın sağolsun. Anneannen nur içinde yatsın inşallah Allah sizlerede sabır versin.

[mavidag]

Başın sağolsun cent, allah mekanını cennet eylesin ananeciğinin...

[shamanic]

başın sağolsun canım...
sözlerin yetemediği anlar ..
bu durumda ne yazacağımı hiç bilemem..
ne yazsam içimdekileri yeterince aktaramadığımı düşünürüm..

allah sana ve sevdiklerine hayırlı güzel ömürler versin..
tüm sevipte yanından ayrılanların mekanları cennet olsun..

sevgiler...

[yakamoz]

Cent başın sağolsun,
hayatın gerçekleriyle tanışmak ne kadar acı, aslında doğum kadar doğal karşılamamız gereken birşey ölüm.ama ayrılık acısı asıl insanın içini yakan, bir daha onu görememenin verdiği hüzün bu denli dayanılmaz yapan...
Allah sizlere sabır versin, anneannenin ve dedenin mekanları cennet olsun nur içinde yatsınlar....

[cilekli]

Sonsuz bir kainatta yaşadığımızın farkında olarak,ölümün aslında ölümsüzlük olduğunu,kişilerin ölmediklerini ve sadece ''ölümü tattıklarını'' bilmemiz gerekir.Kişiler ölmüyor,aksine madde boyuttan sonsuz bir zaman dilimine göç ediyorlar.Hal böyle olunca da ben çevremde vefat eden insanlara üzülmüyorum. (Burada aktarmak istediğim konu yanlış anlaşılmasın tabiki sevdiklerimizden ebedi olarak kopmak bizleri yıpratır) Buradaki kasıt,ölen kişilerin kaçınılmaz olarak bizimde gideceğimiz,sonsuz boyuta doğru yolculuğudur.Ancak ne hikmetse her ne kadar,insanların çevrelerinde ''ölüm'' hadiseleri yaşanıyor olsa da kimse birgün kendisinin de gerçekten o toprağın altına gireceğini düşünmemektedir.İnsanlar kendilerine ürkütücü gelen,akıllarının kabullenemediği vs. olumsuzlukları gözardı etmekte,kendilerini olumsuz hadiselerden uzakta hissetme eğilimindedirler.Şimdi soruyorum siz değerli dostlar; Hangimiz kendi kendine gerçek anlamda ''Ben de bir gün öleceğim'' diye bir soru yöneltti? (Burada pekçoğunuz ben düşünmüştüm bunu diyebilir ancak gerçek anlamda hissederek kaçımız sorduk bu soruyu ve kaçımız bunun tüyler ürpertici hissine kapıldık?

Ölüm bir son değil başlangıç ise,her insan yaşadığı maddesel dünya itibariyle ''uyku halinde'' ise hepimize Yüce Allah'tan ''hayırlı uyanışlar'' dilerim. Allah ölümün de hayırlısını nasip eder inşallah.

"Hz.Mevla'dan daima sıhhat ve afiyet isteyin,sabır istemeyin!Sabır istemek zımnen bela ve musibet istemektir.
Yokluk ve darlık olmayınca neye sabredeceksiniz?"


Cent Başınız sağolsun