09-04-2008, 09:54 PM
|
#39 (permalink)
|
Guest | Ynt: melankolinin günleri..... ablam kendinde dahil olmak üzere, tanıdığın tüm insanları gözden geçir aralarında hayatında bir kere bile yalan söylememiş bir insan varsa affetme...ama dikkat et...yalanın beyazı ve siyahı yoktur..yalan yalandır...her şeyi söylemişsin zaten, bana göre bu ilişkide sende sütten çıkma akkaşık değilsin güven yokluğu sende.. suçlamalar sende ...sence sen korkularını yaratmadınmı? olayların dışına çık ve seyret yaşadıklarınızı..tamamen başkasının gözüyle..bu arada şunuda söyliyeyim..herkes yalan söyler..hemde bir kere değil her zaman yalan söyleme potansiyelimiz mevcut..hatta bazen en kötüsü kendimize bile yalan söyleriz..benim önerilerim bu kadar..
aaaa dur söylicem..kaynanalığım tuttu..tüm aile senin peşine düştüyse,sevildiğini bil cadı, o çocuk seni sevmeseydi ailesi senin peşine düşermiydi..oğlumuza kızmı yok derlerdi çıkarlardı işin içinden..sevgilerin tümü hatalarla sürüyor..evliliklerde...arkadaşlıklarda..en kıymetli dostluklarda..eğer afetme, hoşgörme yeteneğin yoksa hayatın boyunca yalnızlığa mahkum olursun..sen iyice bir düşün bakalım..tanığın herkesle birlikte kendinide mercek altına yatır...( evet ama) demeden yalan söylediğini, veya söylendiğini kabul edebiliyorsan..barış çocukla..oda bir insan yanlışlar ve hatalar yapmaya hakkı var..eğer sen hayatın boyunca asla yalan söylemediysen..bırak çocuğu..oda kendisi gibi hata yapabilecek kadar insan olan bir kızla birlikte olsun..saygılı sevgiler.. |
| |