[prenses1]

suyahapsettim Nickli Üyeden Alıntı

günlüğüme her bakışımda farklı bir konumda buluyorum kendimi duygusal olarak...hayatımda hep duygularımı ön planda tuttum onları önemsedim ama en çokta duygularıma yenildim ...hayata karşı daha gerçekçi objektif bakmak en iyisi.....ve hayattan, kimseden beklentin olmamalı bütün dileklerini istediklerini adım adım sen gereçekleştirmelisin bunun için de çok sabretmen gerekiyor bunları kendime söylüyorum....ben aklı başında bir insanım ve nerde nasıl davranılması gerektiğini biliyorum...neyin doğru neyin yanlış olduğunu kavrayabiliyorum.başkalarının beni etkilemesine izin vermiyorum......ben her zaman kendim gibiyim .....özgünüm....kendimi olduğum gibi seviyorum.......

harikasın canım hep neşeli ve pozitif ol..
sevgiyle ve ışıkla kal imzanada bayıldım

[suyahapsettim]

teşekkür ederim prenses

[suyahapsettim]

kendimi hayata karşı cesaretsiz hissediorum aslında evde aile ortamında gayet kendime özgüvenim varken kendimi güzel ifade edebiliyorken dışarıya karşı farklı bir kişilik bürünüyorum aslında hedeflerim var ama onları gerçekleştirmek içinde zamana ihtiyacım var sabretmem gerek etrafıma baktığımda herkes bişeyler başarıyor herkes kendince mutlu ben kendimi eksik hissediyorum kendimi ispatlama gereği duyuyorum özgüvenim yerinde değil yani gidip geliyo oysaki ben herzaman her ortamda kendimi doğru ifade edebilmek özgüvenimi her zaman hissetmek isterdim
yapı olarak güçlü olduğumu düşünürdüm ama gücümü ispatlayamıyorum kendime bile yada bir insanın gücü neye göre belirleniyor ben hep duygusal anlamda dibi gördüm ama sonrasında kendimi güçlü hissettim umutlandım ozaman güçlü olmak umutlu olmak mıdır?
ailem kalabalık sayılır ama evde en iyi anlaştığım derrtleştiğim ablam evden ayrılınca kendimi yalnız hissetmeye başladım acaba bu geçecekmi onu merak ediyorum ogittiğinden beri hiçbir işe adapte olamadım...
sadece umarım bu dönem geçer ve ben her ortamda güleryüzlü kendine güvenen biri olurum hedeflerimi gerçekleştirme gücüne sahip olurum inşallahhh