bu da benim ki

[salmonella]

merhabalar
bende hikayemi paylaşmak istedim umarım doğru şekilde anlatabilirim
iyi bir hayatım oldu iyi bir eğitimim ve iyi bir evliliğim ama ben yinede kendimi sıkıntıya sokacak bişiler hep buluyordum en sonuncusu da yaşadığım bebek kayıplarıylı günlerce evde oturup bunnu düşünüyordum başkalarının çocuklarına imrenerek bakıyordum hatta eşimden ayrılmayı bile kafama koymuştum şimdi neden diye sorsanız cevap bile veremem sadece kötü senaryolar yazıyordum sürekli geçen yaz bir nlp seminerine eşimle gittik berbar çok uzun bir yol kat ettik öncelikle olumlu düşünmeyi öğrendim ve mücadele etmeyi şimdi 3 aylık bir kızım var olumlu telkinler gerçekten çok işime yaradı özellikle hamileliğim döneminde her gün sabah bebeğimin yaşadığı gün için şükrediyor sonrada gelecekle ilgili olumlu telkinlere başlıyordum doktor bir sürü sorun olduğunu söylesede ben 9 ay yatarak kendi kendimle konuştum bazen aynaya bakarak bazense bebeğimle gelecek planları yaparak şimdi hem aile olarak mutluyuz hemde ben birey olarak ama daha öğreneceğim çok şey var sizlerinde yardımıyla