benim hikayemde bu!!!!!
 

ben oks ye hazırlanan bir öğrenciyim 3 senedir dersaneye gidiyorum bu yüzden bende bir sınav heycanı ve stresi vardı.birgün annem bu site üyelerinden biri olan rezi nickli kişiyle tanışmış o kişi bize geldi ve bana bu siteyi önerdi buradan bir telkin indirdi ve onu hergün dinlemem gerektiğini söyledi bende onun dediklerini yaptım ve sınav heycanı kalmadı bende

Ynt: benim hikayemde bu!!!!!
 

bu arada rezi ye teşekkür ederim.

Ynt: benim hikayemde bu!!!!!
 

ay kim bu rezi yaa 44 vallahi bende çok teşekkür ederim fbihsanı bize kazandırdığı için hemde ona yardımcı olduğu için sapkal89 sevimdim sevgili arkadaşım sınav heyecanını yendiğin için... hismiley

Ynt: benim hikayemde bu!!!!!
 

sağal bu bana bir güç daha verdi

Ynt: benim hikayemde bu!!!!!
 

rezinin kim olduğunu bende bilmiyorum ama sağolsun.bu arada burada birçok sessiz üye var,benim arkadaşlarım siteye giriyor, yazdıklarımızı okuyor ama paylaşımda bulunmuyorlar,yarın hepsine bunun nedenini sorucam,bitanesininkini biliyorum
buraya, ve üye olduğum başka siteye giriyor online 'sem hemen msn e yazıyor,sobeliyor kurnaz beni,herhalde rezide böyle bir üye.reziiiiii hadi sende gelişmeleri yaz sevgiler.

Ynt: benim hikayemde bu!!!!!
 

Merhaba ben de bu siteyi internette sosyal fobiyi araştırırken gördüm. Bir haftayı geçkindir telkinleri dinliyorum. Kendimi tanıtmayı daha önce de düşünmüştüm siteyi biraz daha inceledikten sonra bugün karar verdim.
Ziraat Mühendisi olarak çalışıyorum. Daha önce bir ilaç firmasında 2 yıl çalıştım. Ama son 1-2 haftadır farkına vardığım sorunum -sf- nedeniyle benim için mutsuz ve cehennem gibi geçen bir 2 yıldı diyebilirim. İlaç sektöründe sizin de bildiğiniz üzre insan ilişkilerinizin çok iyi olması gerekir. Ben başlangıçta bu mesleği çok istemiştim. Mezun olduğum bölümle bir iş sahibi olmam çok zordu. İş ilanlarındaysa hep ilaç firmaları vardı. Bu işin gerektirdiği özellikleri araştırdım. Bilgisayar, ehliyet, ingilizce,... vs firmadan firmaya değişiyordu ama hepsinde olmazsa olmaz ehliyetti. Bilgisayar işletmenliği, ehliyet ve ingilizce kurslarına gittim. Sonuçta mezuniyetimden 1,5 yıl kadar sonra iyi bir ilaç firmasında çalışmaya başladım. Mesaime uyarak hatta dışına çıkarak düzgün bir şekilde çalıştım. Ama insan ilişkileri, topluluk karşısında konuşma -ki şu anda da aynı sorunlar var- gibi konularda sıkıntı çekiyordum ki nerde ilaca ikna etmek, nerde seminer düzenlemek, nerde eczacıyla ilaç pazarlığı,.... Her gün işe giderken mutsuz dönerken mutsuz para kazanmak iyiydi ama yaptığın işi sevmiyorsan o da birşey değildi -hele bir de başarısızsan-. Bana göre bir iş değildi vesselam. İstifa etmekse başka bir iş bulmadan işime gelmemişti hiç. Sonunda trafikte, hastanede,... hep aklımda benim burada ne işim var sorusuyla ve başka işleri araştırmakla geçen 2 yılın ardından işten çıkarıldım doğal olarak. Sonra tekrar iş arayışları başladı Kpss ye hazırlık kursuna başladım iyi de hazırlandım ama sınav gecesi sabah 4:30 du saate en son baktığımda zaten saat 6:30 da geri uyandım. Sınav stresi bu kez de başımın belası. Sonunda sınava girdim ama çok saçmasapan bir sınav geçirdim. Aldığım puan şu anki işime girmeme yetti ama kursa yazılırken bambaşka şeyler vardı kafamda. Yanından bile geçemedim. Ama çok şükrediyorum. Ülkemiz ortamında mesleği ile ilgili iş yapmak isteyip yapamayan ya da iş bulamayan çok insan var Allah yardımcıları olsun. Bu arada benim bir iş sahibi olma sürecimde etrafımdaki insanlar da çok bunalttı yine mi kurs yine mi sınav boşver iş olacağına varır, kabullen artık işsizliği, evlen vs. Benim sıkıntım bana zaten yetiyordu.

Şimdiki işimde de çiftçilere yönelik faaliyetler yapmam lazım istiyorum ama sosyal fobi, stres, konsantrasyon eksikliği, vs. Ayrıca önümüzde bir kadro sınavı var onun stresi de var ama şu son bir kaç gündür eskisi kadar onu da düşünmüyorum. Benim beklentilerim de sf, sınav stresi, topluluk önünde konuşamama,..vs gibi sorunlarımı çözebilmek. İnsanlarla güçlü iletişim kurabilmek, girdiğim ortamlarda sıkıntı yaşamamak,... çoğaltılabilir.
Sadece suçluluk ve ego güçlendiriciyi dinliyorum sınav heyecanını henüz listeme almadım herhalde onların etkisidir diye düşünüyorum. İşte benim hikayem ve beklentilerim de bunlar...

Cevap: Ynt: benim hikayemde bu!!!!!
 

merhaba hikayenizi okudu aynı durum bende de var topluluk önünde konuşurken sesim titriyor anlamsız heyecan yapıyorum e malesef işim geregi toplantı yapmam şart tam 3 yıl kaçtım ve ilk defa bi toplanı yaptıgımda da resil oldum neredeyse aglayacak hale geldim ne sölediğimi kendim dahi anlamadım ne anlattıgımı ve insanlrın gözlerine baktıgımda acıma ne diyo bu ifadeleri vardı sesimin titrediğini herkezin farkettiğini sölememe bile gerek yok ve kaldıkı toplantı yaptıgım kişilerin yöneticisiyim yöneticiye bak iki kelimeyi bi araya koyamıyor dediler hakımda ve toplantıdan çıktıktan sonra lavaboya gitim ve kustum kendimden tiksindim ve herkz koştu ne anlatyım ki ve artık kaçıçıda yok artık kendime olan güvenimde sıfıra geldi bu sitede işte umut belki düzelir diye diger yerleri araştırdım ama ücretleri çok uçuk pşskolog larla konuştum hipnoz dediler ve fiyat ise uçuk o kadar paramda yok işt arkadaşlar benim durumumda bu 32 yaşındayım bu yaşa kadar zehir oldu hayatım ilkokuldan tuun üniversite yıllarına kadar böleydim tek konuşmalarda olmuyor ama otorite baskısında da bu durum tekte olsa gerçekleşiyor. özgüven eksikliği diyolar ama degil ne oldugunu bilmiyorum kasılma ve tutukluk ve akabinde saçma sapan cümlelerim kalbimin atışlarını normale çeviremiyorum haliyle beynimi toparlayıp kelimeleride unutuyorum ve işte böle ne yapalım bizde böleyip diye kabulenmek gerek yada paran varsa tedavi etmek hipnoz filen işte ....

Cevap: benim hikayemde bu!!!!!