[korcan]

öncelikle arkadaşlar selam olsun bu sorunun cevabını bulanlara, ben kısaca kendimden bahsetmek istiyorum çocukluğumdan beri kalabalık içinde ve insanlarla toplu olarak sohbet ortamlarında kendimi sıkıntılı hissetmişimdir,bu yüzden yanlız kalmayı ve yanlızlığımı bastırmak veya (insanlara bu problemimi hissettirmemek içinde olabilir)hep birşeylerle uğraşmayı,çalışmayı yeğledim.böylece insanlardan uzak kalarak kendimi savunmayı denedim.çevreyi gözlemlemeyi ve oluşan olaylardan deneyim elde etmeye çalıştım,bazı kişilerin ne kadar geniş,rahat,vurdumduymaz olduklarını gördükçe kendime daha fazla kızarak onlarla laf dalaşında kesinlikle kaybedeceğim hissi benim daha fazla içe kapanık olmama sebep oldu.çünkü o tür insanlar konuşma yetenekleri ile çevrenin ilgi odağı olmayı başarıyor bunu pekiştirmek içinde ortamdan bir kurban seçip onun üzerine gidiyorlardı(ben o kurban olmayı istemiyordum belkide veya bu hayatın bir gerçeğide olabilir).bu anlattıklarım bir kaç sene öncesine kadardı sonra kendimi koruma dürtüsü beni ilkokul....üniversite iş hayatı derken birde baktımki iş yaşamında bir yerlere getirmiş (ama insanların tam ortasına),işte ozaman biraz geç oldu ama kaçmanın artık mümkün olmadığını anladım sözün sahibini şu an anımsamıyorum (KAÇANLAR TEKRAR SAVAŞMAK ZORUNDA KALIRLAR) doğruluğu kanıtlanmış oldu.genç yaşta en önemlisi hazırlıksız olarak kah yönetici olarak kah yöneticilerin fikirlerini yönlendirerek insanların yaşamlarında söz sahibi olmaya başladım,şunu belirtmek isterim kişileri üzmeyi hiç sevmem ve insanları yönetmek statü ile değil beşeri ilişkilerle daha güzel ve daha başarılı olacağını düşünen biriyim,okumayı araştırmayı seven bir insan olduğum için psikoloji gibi dallara eğilmeye başladım şans eseri bu harika siteyi keşfetme şansına eriştim(YERİ GELMİŞKEN SİTE KURUCUSUNA SONSUZ MİNNATTARLIĞIMI SUNARIM BAŞARILARININ DEVAMI DİLEĞİYLE içeriği tam inceleyemediğim için daha fazla yorum yapamıyorum),sonuç olarak konuşmayı hala tam başaramıyorum fakat bu kadar çalışmak yerine konuşarak başarmayı yeğlerdim çünkü yapmak değil iyi satmak kazandırıyor zannedersem.ARKADAŞLAR BU KONU İÇİN FORUM, ÜYELERİN HİKAYELERİ başlığı altında GÜVEN başlıklı bir anket açtım katkılarınızı bekliyorum teşekkürler

[hayatimdegisti]

Korcan Bey Hoşgeldiniz.
Aslında bu tür açılımlar yapan yazıları görmek beni sevindiriyor.Umarım bu katılımlarınız devam eder.

Ben ayrım yapmamak gerektiğini düşünüyorum.Hem çalışan hemde kendini iyi ifade eden olmak bence en ideali.

Nitelik olarak daha üstün oldukları halde diğer iş arkadaşlarına göre daha az değer gören daha az maaş alan kişiler söz konusu olduğunda konuşan kazanır sözü gerçek oluyor.
Aynı şekilde bilgi ve becerisi yüksek olduğu halde sırf konuşamadıkları için girişimci olamayan kendi işini kuramayan o kadar kişi var ki.

Bu site aslında bu kişiler için en çok işe yarayacak.Potansiyeli olan ancak bu potansiyeli ortaya koyamayan kisilerin en az digerleri kadar hatta daha fazla kendilerini ifade etmelerini saglayacak.

Bu konu hakkında yazılacak çok şey var.Bende yazmaya devam edeceğim.

[isogunluk]

Bence insanların konuşması ya da susması olarak baktığımızda gerçekçi bir sonuca ulaşma şansımız azalır...Özgüven kavramı önemli bence, kişi kendine güveni olan biri ise basit meseleler onun için sıkıntı olmayacaktır...Bu durumda konuşmak istediği zaman konuşur, gerek duymadığında ise susar am akendini bilir ve kendini başkalrının düşüncelerine bir kalıba sokmaya çalışmaz...Eski bir sosyal fobili olarak bu konuşma konuşmama meselesinden en fazla sıkıntı yaşayanlardan biriyimdir :) ama zaman ve tecrübelerim bana eksikliğin suskunluğum da değil kendime duyduğum güvende olduğunu öğretti...

[korcan]

benim hayatta dikkatimi çeken bir konu var oda çok çalışan ve işini iyi yapanlar 1000 yapıp 1 satıyor bunun nedenide sanırım çalışmaktan konuşmaya fırsat bulamadıklarından ama diğer guruptakiler 1 yapıp 1000 satıyor ve çalışanların hatalarını eleştirerek onlar üzerinden puan kazanmaya çalışıyor bu fikirlerim elbette toplu çalışılan yerler için geçerli bir gerçek daha var çalışılan yerde hata olur hiç iş yapmayan bir kişi elbette daha az hata yapar .her ikisinide başarabilenlere ne mutlu zaten bu konudaki eksikliklerimizi kapatmaya çalışmak ortak amacımız değilmi.

Ünlü bir düşünüre sormuşlar insanların zakasını nasıl anlarsınız diye?
O da konuşmasından.
Peki ya hiç konuşmassa?
Okadar zeki insan yoktur. demiş.
Şimdi korcan bu senin kişisel ozelliğin olabilir.Konuşmak bana da kimi zaman zor gelmiştir.Eğer bir iş peşindeysen yada bir seminer vermek istiyorsan bunu yenmen lazım.Sana "Genç Gelişim Dergisi"ni tavsiye ederim.Bu sayısında Adil Maviş'in Mıknatıs Konuşmacılar adı altındaki kitabını veriyor.Okumanı tavsi ederim.Selamlar

[korcan]

serdar çok hoş bir örnek vermişsin tşk..önerdiğin yayını inceleyeceğim bütün arkadaşlar burada bilgi birikimlerini ve düşüncelerini paylaşabilirlerse güzel olur hiçdeğilse biberin acı olduğunu tadan birinden bilgi alırsak anlamak için yemek zorunda kalmayız