Zenginlik / Para / Fakirlik

[papatyagibiyaşamak]

Zenginlik / Para / Fakirlik

Sıcak bir ilkbahar sabahı, Avrupa'nın batı kıyısındaki bir limanda, üstü başı perişan bir adam balıkçı kayığında yatmış, kestirmektedir. Bu manzarayı kaçırmak istemeyen hevesli bir turist, aceleyle çantasından çıkardığı fotoğraf makinesiyle art arda resim çekmeye koyulur.
Deklanşörden çıkan sevimsiz, neredeyse düşmanca ses, balıkçıyı uyandırır. Uykulu uykulu yerinden doğrularak, el yordamıyla sigara paketini bulmaya çalışır. Kendisini meraklı bakışlarla süzen turist, vakit kaybetmeden sohbete başlar:
"Sanırım bugün çok balık tutacaksınız."
Balıkçı, hayır dercesine başını sallar.
"Ama bana havanın çok uygun olduğunu söylediler."
"Evet"
"Yani balığa çıkmayacak mısınız?"
"Hayır"
"Yoksa kendinizi iyi hissetmiyor musunuz?"
Adamın yersiz sorularına sinirlenmeye başlayan balıkçı:
"Kendimi çok iyi hissediyorum," cevabını yapıştırır.
Yüzü asılan turist, yine de sormaktan kendini alıkoyamaz: "O zaman niye balığa çıkmıyorsunuz?"
"Bu sabah çıktım da ondan."
"İyi miydi bari?"
"Birkaç gün balığa çıkmamı gerektirmeyecek kadar iyiydi. Dört ıstakoz, iki düzine de uskumru tuttum."
Yabancı, tasalı bir ifadeyle:
"Özel işlerinize burnumu sokmak istemem; ama bir düşünsenize, bugün ikinci bir kez balığa çıksaydınız mutlaka birkaç düzine daha uskumru tutardınız."
Kendisine hayretle bakan balıkçıya aldırmayarak, heyecanla devam eder:
"Yalnız bugün değil, her gün böyle yapsanız ne olurdu biliyor musunuz?"
Balıkçı gene hayır dercesine başını sallar.
" En geç bir yıl içinde kayığınıza bir motor alabilirdiniz. İki yıl içinde ikinci bir kayığınız, birkaç yıl içinde de bir tekneniz olurdu. Ve tabii, daha çok balık tutardınız. Hatta ilk önce küçük bir soğuk hava deposu yapıp, ileride de deniz ürünleri tesisi kurar­dınız. Kendinize ait bir helikopterle uçarak balık sürülerinin yerlerini saptayabilir, telsizle teknenize bilgi verebilirdiniz. Sonra da..."
"Sonra ne?" diye yavaşça sorar balıkçı.
"Sonra," der yabancı, özlem dolu bir coşkuyla, "para derdi olmadan limanda oturur, güneşin altında kestirebilir ve muhteşem denizi huzurla seyredebilirdiniz."
"Ama, ben bunu zaten yapıyorum," der balıkçı, "keyfimi kaçıran tek şey, fotoğraf makinenizin sesi!.."
Bu söz üzerine söyleyecek bir şey bulamayan turist, düşünceli bir halde oradan uzaklaşır. Balıkçıya duyduğu acıma hissi, yerini kendine izah et­mekten korktuğu bir kıskançlığa bırakmıştır...
Değerli Okurlarım, hikâyeden anlaşılacağı üzere, evrende varolan her şey zenginlik ve para değildir. Para, düşünce ve hareketin maddeye dönüştürdüğü ve ona verilen değer doğrultusunda anlam kazandığı bir semboldür.Her zaman diyemeyeceğim, ama yerinde kullanılmadığı takdirde, " bütün kötü­lüklerin temelinde para yatar" sözü geçerlilik kazanır. Maddi anlamda üst seviyelere ulaşabilme, para ile elde edilebilir; ancak, ruh zenginliği sağlanamaz. Halk dilinde ‘beş parasız olmak’ belki fakirliğe işarettir; ancak gerçek fakirlik bu değildir. Ruhu zedeleyen, karartan, hırs, ihtiras ve harisliğin maddi koşullar ile ne hale gelebileceğini hele iyi bir düşünün !
Fakirlik, bir anlamda bilgi ve kültürden yoksun bulunmaktır. Dolayısıyla, zenginlik/fakirlik olgusu insandan insana değişir. Zenginlik ile fakirlik arasında birey, öz­gür olmaya çabalarken, nelerden ve kimlerden nasıl ve ne şekilde ödün vermesi gerektiği­ni iyi düşünmesi lâzımdır. Önemli olan, huzurun nerede bitip, nerede başlayabileceğini hisse­debilmektir. Gözlerini hırs bürüyen, madde için manayı terkederek kasım kasım kasılan insanlar, kendilerini kapana kıstırmış, çıkmaz bir sokağın içine düşmüşlerdir.
Halk dilindeki anlamıyla fakirlik, onur kırıcı bir durum yaratmaz. Yeter ki, insanlıktan uzaklaşılmasın.
Tüm zamanların Gavsı Abdülkadir GEYLÂNİ Hazretleri, Gavsiye açıklamasında;
-Yemem fakirin yemesidir, içmem de fakirin içmesidir!.. diyor.
İlahî perspektiften bakıldığında “fakirlik” sözü, maddi imkânları kısıtlı olma hali için kullanılmaz. Yani bu anlamlı sözlerin beşeri fakirlikle asla bir ilgisi yoktur. Fakr hali, mutlak yokluk halidir. Fakir de bu niteliği yaşayan kişidir..
Her şeyin moda olup sonra demode olduğu bu boyutta aklı olanın maddeden uzak durması gerekiyor.

[sivasyıldızı]

bir dedem vardı komşumuz, derdiki evladım zenginlikle sıcaktan zarar gelmez,sen hiç zenginlikten ve sıcaktan hasta olan duydunmu?
ne gelirse fakirlikten ve soğuktan gelir derdi,
en kötü fakirlik bence dost fakirliği,mevlam herkese dostlar nasip etsin ama gerçek dost ve dostluklar,

[naz78]

tşkrler güzel anlatılmış

[sivasyıldızı]

zengin bir iş adamı acilen başka şehire iş görüşmesi için gitmesi gerekiyormş,uçağıda kaçırdığı için arabasına atlaıp yola çıkmış,
konyanın düz ovalarını eçmiş bir tenha yola sapmış derken lastiği patlıyor,uğraşyor bir türlü beceremiyor,bakıyorki az uzakta adamın biri ailesi ile ekin biçmekte.
en iyisi gidip yardım isteyim diyerek çiftçinin yanına varıp durumu anlatıyor,köylü vatandaş gelip lastiği tamir edip ağam bu iş tamam hadi gel birazda bişeyler ye iç de yola öyle devam et teklifine olur diyor,
yemeğini yedikten sonra çıkarıp çitçiye para vermek istiyor ama çiftçi ben para için yardım etmedim desede adam lütfen alın diye ısrar edince parayı alıyorlar,
adam arabasına doğru gierken tam arabanın başına varınca çifti arkadan bağırıyor beyiiiim beyim bekle?!
yanına gelip parayı uzatarak efendi senin paran bizim huzurumuzu bozdu biz parasız daha mutluyuz deyip parayı verince adam hayretle sorar nden? çiftçi, çünki bu parayla ne yapacağımız konusunda eşimle anlaşmazlığa düştük nerdeyse kaga edecektik onun için sen bu parayı geri al biz parasız daha mutluyuz.

[elccy]

Harika bir paylaşım.. teşekkür ederim... ders alınacak bir hikaye...

[olsun]

Eski çağlardaki Fakir 'lik anlayışı:Hiçbir şeye Sahip olmama Hali dir.Fakir kavramı maddi - manevi Zenginliği ve Daha fazlasını kapsar.Kelime anlamı olarak tercüme edilecekse:Sahip lenmeme-Sahip olmamak-Hüküm altına almamak,Aslında sonsuz bolluğa açılmaktır.Yani Var Olanı -Tümünü Paylaşmaktır.Sahip olmak- belirli olan şeyleri hüküm altına almaktır.Şunlar bana ait-Bunlara sahibim dediğiniz an ,Kendinizi diğier zenginliklerden ayırmış-kendinizi kısıtlamış olursunuz.
Kısıtlı düşünce tarzı -Bolluğu-Zenginliği reddeder.Oysa Sonsuzluk kavramına her açıldığınızda daha fazla genişler-daha fazla zenginliğe açılırsınız.Bolluk :Kabul etme-Açılma-Sevme Halidir.

[olsun]

Kısıtlı düşünce sonsuzluğu-bolluğu reddeder.Bu yüzden paylaşamaz-savaşır.Bolluğa açılmamış düşünce Varlığı; -Darlık olarak,Yokluk ,Yoksunluk,Azlık olarak algılar.Bu yüzden kapalı bir görüş ve asabiyet içindedir.Kalıplar içine hapsolmuştur.
Oysa Zengin düşünce biçimi her türlü Bolluğa açıktır:Maddi ve Manevi Zenginlik Açıklık ve Genişlemedir.
Düşüncelerin gerçekliği bilimsel olarak ta açıklığa kavuştu.Düşünce bir titreşim-rezonans oluşturur ve maddeyi etkiler.
Manevi zenginlik-Maddi zenginliği oluşturur.Düşünce zenginliği - Maddi zenginliği oluşturur.Buradaki en önemli durum sahip olmama durumu yani Herkes için zenginlik düşünebilmeli ve Paylaşıma açık olmalı.Sadece kendi için istemek ve düşünmek :kısıtlı bir düşüncedir.

[olsun]

Sonsuzluk kavramına açılmak:Sonsuz ve Sınırsız Bolluğu kavrayabilmek-idrak edebilmektir.
Dünya ekonomisi belli bir Pasta dan bahsederek -O pastayı paylaşma Savaşı ve Rekabetini Yarattı.
Oysa Sonsuz Varoluş ve Olanaklara açıldığımızda:Sadece 1 tane pasta yerine birçok çeşitli pasta görürüz.Hatta herbirimiz Pastacı olup- çeşitli pastalar yapabilir ve bu bolluğu paylaşabiliriz.
En önemlisi Verdikçe çoğalır.Yani Açıldıkça-genişler- ve Zenginleşiriz.
Bu olumlu düşünce ve sevgiyi anlatır.