[hülyaa]

SESSİZ ÇIĞLIK

Bir kadın duruyordu gözleri ağlamaklı,
Belli ki halinden hikayesi çok acıklı
Sordum derdini yavaştan,gözlerime baktı
Gözlerinde hazin bir sevda saklı
Sordukça sordum sustu ama çok akıllı
Aşıktı birine belli,adı göğsünde çakılı
Sanki her şeyi her kez den çok farklı
Bilenler hep bilir ya,sevenler çok haklı
Sözler susmuş,gözler donmuş,kalpler yaralı
Öylece bakıyordu gözlerime esrarlı,esrarlı
Biraz utangaç belli ki edepli,arlı
Karalara bürünmüştü, bence bu yastı
Kim seni bu hale getiren dedim,hemen kalktı
Yine konuşmadı,duydum sessiz çığlıklarını
O da anladı o an tüm olanları
Karşısın da duransa,sadece bir aynaydı….



DİLİ VARSA RENGİN
Siyahta gördüm geçmişin, sevmediğim hatıralarını
Beyaza boyadım bütün sayfalarını
Yeni bir sayfa açtım beyazla
Yeşil kalemle ektim tüm umutlarımı
Tohumları maviyle suladım
Sarıyla büyüttüm arzularımı
Turuncu olgunlaştırdı meyvelerimi
Türkuaz düşüncelerimi açığa çıkarttı
Pembede ilk aşkımın heyecanı vardı
Gri beni bunlara ağlattı
Kırmızı da anladım asıl olan sevdayı
Morda sevginin gücünü gördüm
Turuncunun güveniyle sevdama gömüldüm
Eflatun süsledi yarınlarımı
Her renkte seni gördüm
Bir resim yaptım adı????
Adını sen koy bende renk kalmadı.

HÜLYA