[sanemce]

Günaydınnnnn

gece uyumadan önce sabah erken kalkıp işe gideceğimi imgeledim. ne giyeceğimi düşündüm, çalıştığım ortamı iş arkadaşlarımın nasıl kişiler olduğunu imgeledim. öyle kaptırmışımki kendimi yaşasınnnn işe gidicem derken yakaladım kendimi

saat gecenin 3 ünde hala uyumaya çalışıyordum. alarmı saat 8 e kurdum ki kalkayım işe gideyim diye ama daha önce işe giderken uyandığım saatte yani 6,40 ta uyandım

bilinç altım mesajı almış olmalı ki uyandırdı beni o saatte 44

gözlerim uykusuzluktan yanıyor olmasına rağmen kalktım yataktan üzerimi değiştirdim, makyaj çantamı bulamadım telaş yaptım geç kalıcam diye, neyse buldum makyajımı yaptım, birde tarağımı aradım evin içinde

hakatten işe gidecek olsam zor toparlanıp çıkacakmışım evden bundan sonra akşamdan hazırlayacağım giyeceklerimi ve çantamı

hadi sana eyi günleeeer diyerek çıktım evden

kendimi ayaklarımın inisiyatifine bırakarak döküldüm yola... yarım saat kadar yürüdükten sonra açılıp açılmadığından emin olamadığım bir çay bahçesine oturdum.. tereddütüm görünürde kimsenin olmayışıydı.. çalışanlar henüz gelmemiş ama neyseki açıkmış. bir tost ısmarladım kendime çay ve kulağımdaki mp3 eşliğinde. müzikler fiyaskoydu çünkü telefonumdaki mp3 leri çoook uzun zamandır dinlemiyordum.. dertlerime meze yaptığım müziklerle doldurmuşum zamanında.. yuhh bana dedim
neyseki daha dinlenilebilir olanlar da varmış onlardan seçerek dinledim müziğimi.. yaşlıca bi amca ilgilendi benle çay bahçesinde. sabah sabah adam daha güne adapte olamamış ama suratımdaki sırıtık ifadeyi görünce oda tebessüm etti

yaz gelmiş haberim yok

ağır ağır adımlarla, trafiğin gürültüsüne aldırmadan, yürümenin keyfini çıkartarak geldim eve

evim ne kadar havasızmış haberim yok... açtım pencereleri hava ve umut girsin içeriye ... pardon... içerdeki umudu çoğaltsın diye super

öğleden sonra da arkadaşımla buluşacağım tavla da ifadesini alacağım