bakıyorum da...
biraz daha rahatlamaya ihtiyacımız var galiba...
tanıdığımız, tanımadığımız insanların hatalarını konuşuyoruz bazen..
hayatta bize zarar veren herkesi affetmek bizim için bir rahatlama, bir yükten kurtuluştur...
hani yaratıcı imgeleme meditasyonunda yapıyorduk yaaa "herkesi affediyorum" o çiçekleri gömerken teşekkür ediyorduk...
bu şekilde daha rahat olmuyor mu?
kendimize zarar verdirmeyelim, gözümüz açık olsun, ama iş bittikten sonra yada başlamadan önce insanları affedelim şimdiden..
ben zaman zaman gözlerimi kapatıp herkesi affediyorum, kendimi bile...
