anti depresancığım hoşgeldin..
önce bi eleştireyimmi seni?şimdi sen hoppalaaa..demişsindir mutlaka.."ben 20 yaşındayım ünüversite öğrencisiyim hala kendimle uğraşıyorum" demişsin ya....50 yaşındayım hala kendimle uğraşıyorum..daima kendimizle uğraşacağız...son nefesimize kadar..çünkü değişip gelişmek için doğduk..bizim gibi, her şeyi ince eleyip sık dokuyan insanlar var oldukça hayat daha değerli olacak..gelişim yolcuğumuzda şunu öğreneceğiz...sevgiyle hayır demeyi..kendimize değer vermeyi, inan bana bu egoistlik değil..kendisine değer vermeyen insan asla başkasına değer veremez..hani hiç hayır diyemiyoruz ya..bu, insanlara kendimizden daha fazla değer verdiğimiz için değil..insanları daima almaya proğramlayarak.....aslında bilmeden kötülük yapıyoruz....istedikleri her şeyi yapıp başımızdan gitmesini sağladığımız insanlar ne kadar değerli olabilirlerki..önce kendimize değer vereceğiz...eğer canın yemek yemek istiyorsa..ye ..ama tadına vararak ye ..ağzına aldığın her lokmayı iyice çiğne...yediğin her lokmanın tadını dilinde damağında hisset...onu sana nasip edeni...onu pişireni..eğer sebze veya meyva yiyiyorsan..dalından toplayıp getireni..pişirip kotarıp önüne koyanı..ücretini kazananı...bunları düşünerek ye...yediğin her şeyin tadını, dilinde damagında hissederek ye..ve metabolizmanın mükemmelliğinin farkında ol...çok yediğin için asla pişman olma...telkinleri dinle...kendine bir günlük açtın ..biz sana her zaman misafir olacağız.....gelip seni ziyaret edeceğiz..içinden gelen her şeyi yaz...bazen çok yol katettiğimizi düşündüğümüz bir anda bir olay olur..hadi hadi hadiiii der sana...olsun..bizler hepimiz cesur yürekleriz...asla vazgeçmeyip mutlaka bir çıkış olduğunu bildiğimiz için buradayız..ve birbirimize destek oluyoruz...bize katıldığın için teşekkür ederim..ve asla vazgeçmeyenlerden olduğun için saygılı sevgilerle önünde eğilirim..ve kocamaaan bir
..gönderirim..