5. ANA BABANIZI
SAYIN VE ONLARA
YARDIM EDİN.
Bir çocuğun gözüyle bakıldığında, ana babaları anlamak
bazen güçtür.
Kuşaklar arasında farklar vardır. Fakat aslına bakılırsa,
bu bir engel değildir. Kişi güçsüz olduğunda, bahanelere ve
yalanlara sığınmak kolayına gelir: işte aradaki duvarı oluşturan
budur.
Çocuklar, ana babaları ile aralarındaki farklılıklarda
uzlaşabilirler. Bağırıp çağırmaya başlamadan önce, en azından
sakin bir şekilde konuşmaya çalışabilinir. Eğer çocuk açık
sözlü ve dürüst ise, mutlaka kendini dinleyecek birini bulur.
Çoğu kez iki tarafın üzerinde anlaşabileceği bir uzlaşmaya
varılabilir. Başkaları ile geçinmek her zaman kolay olmaz;
ancak bu en azından denenmelidir.
Ana babaların, çocukları için daima en iyisi olduğuna
inandıkları şeyleri yapmak için bütün güçleri ile çabaladıkları
gerçeği göz ardı edilemez.
Eğer ana babalar, çocuklarının yetiştirilmeleri konusunda
ellerinden geleni yapmışlarsa, onlar da ana babalarına karşı
minnettar olmalıdırlar. Fakat bazı ana babalar, çocuklarından
teşekkür anlamında hiçbir şeyi kabul etmek istemezler;
çünkü kendilerinin buna ihtiyacı olmayacak kadar bağımsız
olduklarını düşünürler; ancak kabul etmek gerekir ki,
çocukların da ana babalarına bakmaları gereken bir dönem
de gelip çatacaktır.
Her şeye rağmen unutulmaması gerekir ki, onlar sahip
oldukları yegâne ana babalarıdırlar. Durum böyle iken, her
şeye rağmen onları saymak ve onlara yardım etmek gerekir.
Mutluluğa giden yol, kişinin
ana babasıyla veya kendisini
büyütenlerle iyi ilişkiler içinde
olmasını da kapsar.