Ben yılarca annemin onaylarıyla yaşayan biri oldum .Onun onaylamadığı elbiseyi bile giymezdim.Onu mutlu edebilmek için gücümün üstünde çalışırdım .O an için mutlu olur beni sever vebenden yeni şeyler beklerdi.Bunu fark etmem biraz uzun sürdü.Ben onun onayı olmadan zaten çok şey başarmıştım.Artık kimse onaylarmı korkusutaşımadan yaşıyorum.Okulda öğretmen beni derse kaldırırsa veya okuma parçasını bana okutursa diye çok korkardım,orta okula giderken okuldaki ingilizce öğretmenimin beni her konuda desteklemesi bu konudaki korkumu yenmeme neden oldu.Ben olduğumun farkındyım bu beni seviyorum.Hayatımı özgürce hiç kimseye tutunmadan ve herkesi olduğu gibi kabul ederek yaşıyorum.Hayatı seviyorum.
