Konu: Merhaba...
Tekil Mesaj gösterimi
Alt 18-02-2008, 10:54 PM   #3 (permalink)
hayalayaz
Guest
 
Mesajlar: n/a
Standart Ynt: Merhaba...

arkadaşım hoşgeldin
burada gerçek dostlar edineceğini biliyorum..hepimiz senin şu an geçtiğin dönemden geçtik ben kendi deneyimimi anlatayım sana 2- 2.5 yıl önce saçlarım aniden dökülmeye başladı..ama öyle üç beş tel değil tutam tutam..bir hafta içinde ben kel kaldım..başımda çim adam gibi yüz tel saç ya var ya yok..noluyo ya falan oldum..birden bire ansızın kel kalmak bir bayan için hiçte hoş değildi doğrusu..geri kalanıda ben traş edip sıfırladamın..oldummu sana bir kel oğlan..doktora gittim..immun sitem tamamen çökmüş..kandeğeri diye bir şey kalmamış..doktor soruyor..önemli bir hastalığınız varmı diye, içimden, bu herif bana aids olup olmadığımı soruyor diye bir ses yükseldi..doktorcum 18 yıldır dulum ve partnerim yok..manikür yaptırmadım..diş çektirmedim..vs vs sayıyorum..tamam dedi doktor troidlere baktı normal..sadece kan değeri diye bir şey yok..bizim size ilaç olarak verebileceğimiz tek şey çinko dedi..lan dövdürcek adam kendini..benim samur gibi saçlarım gitmiş..ve o bana ilaç yok diyor..tamam tamam dedim aldım reçeteyi doğru eczacıma..eczacım beni görünce zombi görmüş gibi oldu..anlattım durumu..bana ekmek mayası ekstresinden yapılmış bir hap önerdi...sonrada saçlarımı üç ayda takviye edecek, bir hap daha..ben bunları üç ay kullandım..özellikle ekmek mayası ekstresinden yapılan hap..sinirlerimi uykularımı her şeyi dengeledi.( gerçi ilk iki ay sanki hiç faydası yokmuş gibiydi, iki aydan sonra faydasının farkına vardım) .ama ben hiç bir hastalığı kendime kondurmam yapı olarak..ameliyat olduğumda bile benden aldıkları parçaları hatıra diye eve getirdim..doktor hastaneyi ayağa kaldırmış..patolojiye gidecek ya parçalar...ertesi gün eve geldim bir sonraki günde doktorum kontrole geldi..hayal parçaları bulamıyoruz deyince bende onları hatıra olarak aldığımı ve eve getirdiğimi söyledim..ya hayal hangi ara aldın deyince bende kaşla göz arası yetti dedim..yok doktorcuğum ben kanser olmam kanser bana yakışmaz dedim..o günden bu güne tam 20 yıl geçti..ne kanser nede başka bir şey..maaşallahım var..insanız tabii her şey bizim için..hastalıkta sağlıkta..veriyorum reikiciğimi..her şeyi atlatıyorum bazısını biraz hafif, bazı travmaları biraz daha ağır..ama sonuçta kötü olan hiç bir şey yanımda eyleşmiyor..olumlu düşünmeye çalış..o baygınlığın olduğu günlere dön..neden kaynaklanmış olabilir kan değerlerinin düşüklüğü..ruhsal nedenini bul..ailevi veya iş yerindeki.stres..maddi olanakların yetersizliği..sebebi ne olursa olsun..hiç biri kalıcı değil..bak yogada yapıyorsun..ama acaba vejeteryan beslenmeye çokmu ağırlık verdin..bunların hepsi kan değerlerinin düşmesine etken olabilir sebebini anladığın anda yükselişe geçersin..öleceğine inanmıyorum..azrail bizim köylere yaklaşamıyor..baksana hayata nasıl tutunup çareler arıyoruz..o, kendini çaresiz gören insanların köylerinden çıkamıyor ki bizlere sıra gelsin..hiç üzme kendini ve yaşamaya bak..tekrar aramıza hoş geldin der saygılı sevgiler sunarım..
  Alıntı ile Cevapla