[etterna_]

civanx'in yaşadıkları bana çok tanıdık geldi.Sanki eskiden kalma birkaç kare canlandı gözümde.Seni çok iyi anlıyorum belki senin kadar değil de ama inan yakın şeyler yaşadım çocukluğum ve gençliğim boyunca.Ben çok şanslıydım belki sana bakınca.Çünkü benim aile büyüklerim kalabalıktı ve bana sahip çıktılar,okuttular.büyüttüler ama gördüğüm ve yaşadığım şeyler hala aklımda ve hayatım boyunca da aklımda kalacak,davranışlarımı etkileyecek vs...
hep mutlu bir aile özlemi çekmiş olmak çok tanıdık bana da.başkaları yetmiyo çünkü anne ve en önemli babanın yerini (bir kız çocuğu için) hiç bir şey doldurmuyo.ama sevgili civanx zaman hani derler ya "zaman en iyi ilaçtır" diye.Gerçekten doğru.Yaşananlar,aileni tanıyan insanların soruları, ilgilenmeleri,acımaları vs...bir müddet sonra bir bakmışsın ki sen ailenden ayrı,ayakları üzerinde duran bir bireysin ve herşeyle baş edebilirsin.onların (ailenin) davranışları hayatını negatif etkiliyorsa unutmayı yeğliyorsun.
Benim de annem çok üzüntülü günler geçirdi.Ben uzun yıllar boyunca anneme üzüldüm,acıdım,belki kızdım bile neden çekti,bize de yaşattı bunları diye,Neden güçlü olmadı...
bir müddet sonra annemin bana ve sevgiye ihtiyacı olduğunu anladım(yıllar sonra).o da insan hatalar yaptı, kaçacağına katlanmayı yeğledi. Bunları düşünmeye başladığım an hayatımın büyük bölümünü annemi mutlu etmeye çalışarak geçirdim.Hiçbir şey için geç değildi.Annem 5 belki 6. kez p.a. krizleri geçiriyodu.o kadar ilerlemişti ki şizofreniye doğru gidiyodu.
İşte o an güçlü olmaya başlıyosun.omuzlarında o yükle yaşayamıyosun.
Evet fatura bize çıkıyo CivanX. bunun bir sebebi vardır belki de yaşadığımız kötü şeylerin mükafatını görürüz bir gün.
Sevgi dolu ailelerde yetişmiş insanların bizleri anlayamaması doğal.Hiç bir zaman kin duyma sadece hayatının geri kalanını düşün. super