Merhaba ben CivanX

[CivanX]

sayın kardeşlerim ben yani nacizane kulunuz ün. okuyan ve hayatta hep psikolojik baskılar içinde kişiliğimi oluşturan bir gencim. belki baskılar olmasaydı şımarık kendini beğenmiş biri olacaktım. ama bu baskılar beni biraz daha olgunlaştırdı ancak bedenimde ve hayatımda derin yaralar açtı. bu yaralar hala benim arkamda bir kuyruk misali sürüklenip duruyorlar ve hep önüme cıkıyor. biraz duygusal bir kişiliğe sahibim aslında atalarıma göre. dışarıda cok esprili biri olarakta görünsemde içim karmaşalarla dolu bir yapıda. gülmeyi ve insanları güldürmeyi seviyorum ancak insanları güldürdükten sonra bana karşı saygılarını kaybediyorum hissi ve bu hissi güçlendirecek bakışlar ve konuşmalar beni içten içe yok ediyor. insanlara yoksa hakkettikleri değeri cokmu veriyorum diye düşünmeden duramıyorum. aşık olamıyorum, belki bunun sebebi atalarımın "baba, amca vs" duygusuz oluşlarındanmıdır nedir!? karşı cinse karsı sadece cinsel bir bakışım var, duygusal hiçbir duygu hissedemiyorum yada bu duygusuzluğa kendimi inandırarak ulaşıyorum. hayattaki dengesizlikler, haksızlıklar beni tamamen hayata karşı umudumu bir kat daha azaltıyor. ün. okuyorum ama sonumun nereye gideceğini bilmiyorum. yani hayata ve kendime bir anlamda küskünüm. bilgisayar başında cok vakit geçirip zaman öldürüyorum sadece...

sonuç olarak bu siteyi buldum ve 2-3 telkini indirip dinliyorum şu an. acaba tekrar hayata bağlanabilecekmiyim diye düşünüyorum. acaba yapabilecekmiyim. yapabileceğim diye düşündüğüm zamansa içimden yoksa yapmamalımıyım, hayata bu kadar sıkı sarılmamam benim için dahamı iyi olacak diye düşünüyorum. beim durumumu şöyle düşünün, cehennemdeki bir insanın cennete gitmek için cok uğraştıktan sonra emeline ulaşır ve cennete gider. ancak cennette birsüre kaldıktan sonra kendinin asıl yerinin cehennem olacağını farkeder ve bu seferde cehenneme gitmeye uğraşır. işte ben burada ikilemdeki insanın düşüncesini taşıyorum. cehennemdeyim ancak cennete gitmeyi düşündüğüm anda cehennemin benim için ideal yer olduğunu düşünmeye başlıyorum.

acaba bu sorularımı ve sorunlarımı nasıl giderebilirim!?...

saygılarımla CivanX...

[aysekim]

hosgeldin civanx bence çok karamsar düsünüyorsun.cennete girmişken oradan çıkmak istemeni hayatta hedefledigin seyler olmamasına baglıyorum.sana olumlu düsünmeni öneririm.hayat herseyiyle çok güzel ve sunu da söyleyeyim telkinleri düzenli dinlersen bu karamsarlıgında gidecektir.ama yinede hersey sana baglı mutlu olmak istersen olursun

[hayatimdegisti]

Merhaba Civanx;
Hoşgeldin diyorum ve bahsettiğin bazi kavramlardan bahsetmek istiyorum.
Burada amaç hayata bağlanmak değildir.Asıl hedef ve yaşadığımız kendi benliğimize içimizde gizli saklı kalan hazineye ulaşmaktır....
Bağımlılıklardan kurtulmaktir...

Bunlardan kurtulunca yani kendi içinizde mutlu olunca elbette yaşama sevinciniz artar.Ancak bu yaşama bağlanmak değildir.Aksine kendi içinde mutlu olmak ve bağımlılıklardan kurtulmaktır...


Yaşamamız boyunca bir çok telkine maruz kaliyoruz.Sen baban ve amcandan bahsetmişsin.Bu örnekler çeşitlendirilebilir.
Bu olumsuz telkinler sonucu oluşan suçluluk duyguları kendimizle olan iletişimizi engelliyor.
Böyl oluncada gülünmesi gereken zamanda gülemiyor ağlanması gereken zamanda ağlayamiyoruz.
Söylediklerimiz yaptiğimiz espriler bize yapay geliyor.
Kendimizi net olarak ifade edemiyoruz.
Dışarıdan haddinden fazla etkileniyoruz...

İşte bu olumsuzluklardan benliğimizi saran suçluluk duygularından toz topraktan kurtulduğumzda ise her şey düzene giriyor.
Kendi içimizde mutlu oluyoruz.Dışarıdan değil içeriden besleniyoruz.
Umuyorum ki sabirla devam edersen sende içsel benliğine gerçek sene kavuşabileceksin

[CivanX]

hayatimdegisti Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba Civanx;
Hoşgeldin diyorum ve bahsettiğin bazi kavramlardan bahsetmek istiyorum.
Burada amaç hayata bağlanmak değildir.Asıl hedef ve yaşadığımız kendi benliğimize içimizde gizli saklı kalan hazineye ulaşmaktır....
Bağımlılıklardan kurtulmaktir...

Bunlardan kurtulunca yani kendi içinizde mutlu olunca elbette yaşama sevinciniz artar.Ancak bu yaşama bağlanmak değildir.Aksine kendi içinde mutlu olmak ve bağımlılıklardan kurtulmaktır...


Yaşamamız boyunca bir çok telkine maruz kaliyoruz.Sen baban ve amcandan bahsetmişsin.Bu örnekler çeşitlendirilebilir.
Bu olumsuz telkinler sonucu oluşan suçluluk duyguları kendimizle olan iletişimizi engelliyor.
Böyl oluncada gülünmesi gereken zamanda gülemiyor ağlanması gereken zamanda ağlayamiyoruz.
Söylediklerimiz yaptiğimiz espriler bize yapay geliyor.
Kendimizi net olarak ifade edemiyoruz.
Dışarıdan haddinden fazla etkileniyoruz...

İşte bu olumsuzluklardan benliğimizi saran suçluluk duygularından toz topraktan kurtulduğumzda ise her şey düzene giriyor.
Kendi içimizde mutlu oluyoruz.Dışarıdan değil içeriden besleniyoruz.
Umuyorum ki sabirla devam edersen sende içsel benliğine gerçek sene kavuşabileceksin

gerçekten cok iyi anlamışsınız durumu. şimdi düşünüyorumda haklısınız ben dışarıdan biraz fazla etkilendiğim için belkide biraz karamsarım. belkide ailemin parçalanmış olması bunuda etkiliyo olabilir belki? aslında hayatım boyunca hep aile karmaşası içinde büyüdüm. kavgalar, ayrılmalar vs. ondan dolayı yapım biraz isyancıl biraz karamsar olabilir. ancak benim şimdi istediğim tek şey başarılı olmak! dünyaya adımı kazımak diğerleri gibi. bir anlamda intikam diyebiliriz. cok başarılı olmak istiyorum, ancak bunun için bir çaba veremiyorum.

su an indirdiğim telkinler sanki beni etkiliyor gibi. iştahım kesildi " telkin sayesinde " :D ancak hayata bakışım fazla değişmedi. hayata küskün değilim yanlış anlamayın. ama geçmişte ve yakın gelecekte bana ve sevdiğim yakınlarıma, en cok sevgi beklediğimiz bir insan tarafından yapılan psikolojik ve fiziki şiddet benim ruhsal yapımda içten bir yara açtı. ona karşı olan kinim ve öç alma isteğim beni tamamen ele geçirmiş durumda. ve bu yüzden hayata karamsar olarak değilde biraz kinci olarak baklıyorum. bu kinimi ise intikamla yok edebileceğim için intikam almak için hayatta cok başarılı olmak istiyorum. aşırı derecede güç sahibi, paralı vs.

yoksa kendimimi kaybediyorum. yoksa şeytan dediğimiz varlık bu şekildemi bizi ele geçiriyor? bu sorular felsefi olabilir ama işte benim durumum bu...

[lalezar]

hoşgeldin CivanX..seni okuyunca bende ünv.deki halimi gördüm..ben de aynıydım..hele bu intikam duyguları insanın etrafında dolaşan köpekbalıkları gibi...endişenin temelini atmış oluyor insan düşmanlık duygularıyla,içinde başlattıgın savaştan karşıdakinin haberi yok oysa,sadece seni yok eder..bir süre sonra nevrotik biri olur çıkarsın,hayatın ritmini tutturmaya ugraş dur..benim de ailem parçalanmıştı falaaan filaaaan ..hayat herkesi bir süre sonra eşitliyor,hiç bu konuya yogunlaşma derim,kendinle olan dostlugunu bozma..her an her şey degişiyor,aynı suda iki kere yıkanılmıyor yani..gün gelir bambaşka bi ailen olur,sen kendini düşün,çoook da mutlu olursun..ancak bu mutsuzlugun sürerse hep ayagına takılacak,agırlık yapan prangalar gibi ilerlemeni engeller...sen degerlisin,üzme kendini..eger bi ablan olarak düşüncemi sorarsan..
Geri dönüp baktıgında neden kendime zamanı zehir ettim dememek için gül eglen,sana düşeni yap derim.. bak sevgili blisi ne mutlu...mutsuzluk insanı herzaman başkalarına muhtaç hale getirir,madden ve manen bagımlı oluyor mutsuz kişi..

[CivanX]

lalezar Nickli Üyeden Alıntı

hoşgeldin CivanX..seni okuyunca bende ünv.deki halimi gördüm..ben de aynıydım..hele bu intikam duyguları insanın etrafında dolaşan köpekbalıkları gibi...endişenin temelini atmış oluyor insan düşmanlık duygularıyla,içinde başlattıgın savaştan karşıdakinin haberi yok oysa,sadece seni yok eder..bir süre sonra nevrotik biri olur çıkarsın,hayatın ritmini tutturmaya ugraş dur..benim de ailem parçalanmıştı falaaan filaaaan ..hayat herkesi bir süre sonra eşitliyor,hiç bu konuya yogunlaşma derim,kendinle olan dostlugunu bozma..her an her şey degişiyor,aynı suda iki kere yıkanılmıyor yani..gün gelir bambaşka bi ailen olur,sen kendini düşün,çoook da mutlu olursun..ancak bu mutsuzlugun sürerse hep ayagına takılacak,agırlık yapan prangalar gibi ilerlemeni engeller...sen degerlisin,üzme kendini..eger bi ablan olarak düşüncemi sorarsan..
Geri dönüp baktıgında neden kendime zamanı zehir ettim dememek için gül eglen,sana düşeni yap derim.. bak sevgili blisi ne mutlu...mutsuzluk insanı herzaman başkalarına muhtaç hale getirir,madden ve manen bagımlı oluyor mutsuz kişi..

bazı konularda haklısın. ancak şunu diyebilirimki hayatta en muhtaç olduğun varlıklardan "annen,baban vs." biri hayatı boyunca sana karşı düşmanca hareket eder ve senden nefret ederse " ki ben olanları tam anlatsam sadece susar dinlersiniz, yorum yapmaya bile utanırsınız." ve bu insan hala etrafında olmasada uzaktan kötülük yapmaya çalışıyorsa ki elinden geleni yapmaya çalışıyor. cok fazla girmeyeyim özelime. intikam ve kin bedende kalıcılığa yol açıyor nedense. ama haklısın biraz boşvermeliyim, biraz unutmalıyım " aslında kendimede unutturuyorum olanları " ama ne dersen de bu bedenimde kalacak. ya bununla öleceğim yada bu kini yaratan kişiden hesap soracağım. hep böyle dediğimde içimden bir gün!, bir gün olacak, sabret! cümleleri geçmiyor değil. zaten bunlar geçmese şu an ceza evindeydim :) . beni bir kardeş olarak gördüğün ve verdiğin fikir için teşekkürler "ablacığım" :)

lerzan Nickli Üyeden Alıntı

neden mertce beceriksizliklerimizi ustlenemeyiz de ona buna babaya dadiya anaya kaynanaya keseriz fatura?

once bir ortaya cikip benim bu bu bu huylarim benim hayattan optimum alabilecegim, almam lazim gereken keyfi elimden aliyor, demeyiz de gideriz settin sene oncelere beynimiz zaten dunden razi felsefeyi de bizi de gutmeye..

bence once bir bayrak acmali. sonra da o bayragin altina tum parcalarimizi toparlamali.

tembelleriz vallahi:)

şu konuda bir açıklık getirmek istiyorum. evet bazılarımız kendimize bakmadan faturaları başkalarına kesiyor olabiliriz ama

1) insanlar hakkında bilmeden atıp tutuyoruzda
2) insanların hayatı hakkında "cok biliyoruz ya!" ileri geri konuşabiliyoruz ya
3) başımıza gelmeyen olaylar hakkında cok rahat konuşabiliyoruz ya...

canım ablam veya kardeşim şunu sana söyliyebilirimki sadece şunu söyliyeceğim. kendini şimdi 5 yaşında bir çocuk olarak gör! hayal et! tuvaletin geliyor ve banyoya gidiyorsun. banyonun kapısını açtığında bir adam senin annenin kafasını su dolu lavaboya sokup cıkarıyor. annen ağlıyor ve her kafasını kaldırışında sana bakıyor. ve sen sadece orada bakıyorsun, hiçbirşey elinden gelmiyor. sonra adam senin orada baktığını görüp gelip sana bir tekme atıp kapıyı suratına kapatıyor. ve o an farkediyorsunki artık tuvaletin yok artık hiçbirşey hissetmiyorsun. çünkü orada duran annendi ve sen şoktaydın.

şimdi hayal ettiysen eğer, şunu söyliyim. peki o adam eğer senin BABAM dediğin öz kanınsa ve orada anneni hiç acımadan boğabiliyorsa. fatura sence veya sizlerce kime!!!!????????????? kime? banamı! burada kalkıp 5 yaşında hatta 3-4 yaşındaki bir cocuğa mı fatura keseceğim ha! soyle bana! ki bu olay sadece benim için başlangıçtı desem ne derdin LERZAN! fatura kime söyle bana kime!!!!!!......

hayatta en kötü insanlar objecktif bir enpati kuramayanlardır.

[etterna_]

civanx'in yaşadıkları bana çok tanıdık geldi.Sanki eskiden kalma birkaç kare canlandı gözümde.Seni çok iyi anlıyorum belki senin kadar değil de ama inan yakın şeyler yaşadım çocukluğum ve gençliğim boyunca.Ben çok şanslıydım belki sana bakınca.Çünkü benim aile büyüklerim kalabalıktı ve bana sahip çıktılar,okuttular.büyüttüler ama gördüğüm ve yaşadığım şeyler hala aklımda ve hayatım boyunca da aklımda kalacak,davranışlarımı etkileyecek vs...
hep mutlu bir aile özlemi çekmiş olmak çok tanıdık bana da.başkaları yetmiyo çünkü anne ve en önemli babanın yerini (bir kız çocuğu için) hiç bir şey doldurmuyo.ama sevgili civanx zaman hani derler ya "zaman en iyi ilaçtır" diye.Gerçekten doğru.Yaşananlar,aileni tanıyan insanların soruları, ilgilenmeleri,acımaları vs...bir müddet sonra bir bakmışsın ki sen ailenden ayrı,ayakları üzerinde duran bir bireysin ve herşeyle baş edebilirsin.onların (ailenin) davranışları hayatını negatif etkiliyorsa unutmayı yeğliyorsun.
Benim de annem çok üzüntülü günler geçirdi.Ben uzun yıllar boyunca anneme üzüldüm,acıdım,belki kızdım bile neden çekti,bize de yaşattı bunları diye,Neden güçlü olmadı...
bir müddet sonra annemin bana ve sevgiye ihtiyacı olduğunu anladım(yıllar sonra).o da insan hatalar yaptı, kaçacağına katlanmayı yeğledi. Bunları düşünmeye başladığım an hayatımın büyük bölümünü annemi mutlu etmeye çalışarak geçirdim.Hiçbir şey için geç değildi.Annem 5 belki 6. kez p.a. krizleri geçiriyodu.o kadar ilerlemişti ki şizofreniye doğru gidiyodu.
İşte o an güçlü olmaya başlıyosun.omuzlarında o yükle yaşayamıyosun.
Evet fatura bize çıkıyo CivanX. bunun bir sebebi vardır belki de yaşadığımız kötü şeylerin mükafatını görürüz bir gün.
Sevgi dolu ailelerde yetişmiş insanların bizleri anlayamaması doğal.Hiç bir zaman kin duyma sadece hayatının geri kalanını düşün. super

[CivanX]

etterna_ Nickli Üyeden Alıntı

civanx'in yaşadıkları bana çok tanıdık geldi.Sanki eskiden kalma birkaç kare canlandı gözümde.Seni çok iyi anlıyorum belki senin kadar değil de ama inan yakın şeyler yaşadım çocukluğum ve gençliğim boyunca.Ben çok şanslıydım belki sana bakınca.Çünkü benim aile büyüklerim kalabalıktı ve bana sahip çıktılar,okuttular.büyüttüler ama gördüğüm ve yaşadığım şeyler hala aklımda ve hayatım boyunca da aklımda kalacak,davranışlarımı etkileyecek vs...
hep mutlu bir aile özlemi çekmiş olmak çok tanıdık bana da.başkaları yetmiyo çünkü anne ve en önemli babanın yerini (bir kız çocuğu için) hiç bir şey doldurmuyo.ama sevgili civanx zaman hani derler ya "zaman en iyi ilaçtır" diye.Gerçekten doğru.Yaşananlar,aileni tanıyan insanların soruları, ilgilenmeleri,acımaları vs...bir müddet sonra bir bakmışsın ki sen ailenden ayrı,ayakları üzerinde duran bir bireysin ve herşeyle baş edebilirsin.onların (ailenin) davranışları hayatını negatif etkiliyorsa unutmayı yeğliyorsun.
Benim de annem çok üzüntülü günler geçirdi.Ben uzun yıllar boyunca anneme üzüldüm,acıdım,belki kızdım bile neden çekti,bize de yaşattı bunları diye,Neden güçlü olmadı...
bir müddet sonra annemin bana ve sevgiye ihtiyacı olduğunu anladım(yıllar sonra).o da insan hatalar yaptı, kaçacağına katlanmayı yeğledi. Bunları düşünmeye başladığım an hayatımın büyük bölümünü annemi mutlu etmeye çalışarak geçirdim.Hiçbir şey için geç değildi.Annem 5 belki 6. kez p.a. krizleri geçiriyodu.o kadar ilerlemişti ki şizofreniye doğru gidiyodu.
İşte o an güçlü olmaya başlıyosun.omuzlarında o yükle yaşayamıyosun.
Evet fatura bize çıkıyo CivanX. bunun bir sebebi vardır belki de yaşadığımız kötü şeylerin mükafatını görürüz bir gün.
Sevgi dolu ailelerde yetişmiş insanların bizleri anlayamaması doğal.Hiç bir zaman kin duyma sadece hayatının geri kalanını düşün. super

neredeyse kardeş gibi olaylarımız benziyor diyebilirim. coğu konuda haklısın. tek farkımız cinsiyetlerimiz ve annelerimizin ayrı yollar çizmesi. evet benim annem gitme yolunu seçti ama bu biraz geç oldu denebilir. tabi annemi bu konuda asla suçlu sayamam. çünkü babam güçlüydü, makam sahibi bir insana nasıl kafa tutabilirsiniz. ama annem onuruyla gururuyla bizi korudu. şu an aklımın yerinde olmasının tek nedeni annemdir. ün. okumamın ve kazanmamın tek sebebi annemdir. bundan dolayı anneme suç bulmak demek benim için aptallığın ve deliliğin son doruk noktası olur. benim annemde psikolojik tedavi kısmende gördü. baba dediğim insan ona insomnia hastalığını verdi. tedavi oldu artık rahat uyuyabiliyor.

bana gelincede cok kritik bir noktadayım. maddi yönden rahatlamamız için okumam şart. derslerimi vermem şart. birde kilo sorunum cocukluğumdan beridir hep başımda. evet obezite hastasıyım ben, ama allaha şükür fiziki yönden rahatım tansiyon kalp vs. gibi hastalıklar beni daha ele geçiremediler :) ancak anlarsınız ki psikolojik yönden olumsuz bir etkisi üzerimde. şimdi bu telkinle beraber iyi bir programa girdim, inşallah bu ilk illeti başımdan atacağım. babam her aklıma geldiğinde onu öldürmek isteği geliyor "bunu engellemek elimde değil". ama benim kurtuluşum 2 noktada olacağını cok net birşekilde biliyorum. kilolarımı vermek ve ün. bitirmek. bu ikisini bitirdiğimde bu sitenin adı gibi hayatım değişecek, bunu biliyorum.

bazı kardeşler abiler ablalar bu yazılardan benim psikolojik sorunum olabilir ihtimalini doğurabilirler. haklılarda bu konuda. ancak Allah'a ve anneme şükür hiçbir psikolojik sorunum yok. insanlarla iletişimim cok iyidir ve arkadaşlar arasında sevilirim (bazıları sevmeyedebilir :D). hiçbir ruhsal sorunum yok ama içimde dediğim gibi yaralar var, bu yaraların tedaviside intikamla mümkün. intikam benim için gidip o kişiyi vurmak, asmak, kesmek olmadığını cok iyi biliyorum. ondan intikamımı onun istemediği birşey yaparak alacağım. güçlü olarak. hayatta başarılı olarak. para mal mülk sahibi olarak. her yünden güçlü olarak. aslında bu bana ters bir yöntem. benim hayattan en büyük temennim bir evim mümkünse bir eski araba ortalama bir işti. ancak olan olayların neticesi beni cok değiştirdi. sorun şu an benim için geçmiş veya gelecek değil. benim geçmişteki olayları sormamı bir yana bırakın baba dediğim kişinin hala benimle uğraşmaya devam etmesine bakın. okulumdan attırtmaya çalışıyor. polis kararlarıyla hiçbir suçum olmadan beni karakollara çağırttırıyor "polis değildir babam". görüştüğüm baba tarafından akrabalarımla ve en cok sevdiğim amcamla aramı bozmaya çalışıyor. hala beni yoketmeye çalışıyor. ancak bilmiyorki ben yok olursam oda yok olacak. ben burada maddi sıkıntılarla okurken kendileri , sanırım 27 mi 28 mi neydi?, yaşlarında bir hanımla evlenip düğün fotoğraflarını bize yollayabiliyor.kendileri 52-53 yaşlarında düşünün. onu kıskanmıyorum hatta gelecek hayatında bana bulaşmasında gitsin cumhurbaşkanı olsun bile diyorum. ama o beni bırakmıyor. o bırakmayınca içimdeki kinde beni bırakmıyor. özelliklede anneme yaptıkları benim içimi acıtıyor. ama eni sonu öcümü alacağım ve bunun yolunu sadece Allah, kader ve babam belirleyecek.

biraz içimi dökme gibi oluyor biliyorum ve bundan dolayıda özürlerimi sunarım sizlere. işte benim dünyam aşşağı yukarı bu. daha cok şeyler yazmak isterim ama sayfalar yetmez...

bazen aklıma şu soru takılır "ölmek mi? iyi öldürmek mi? yoksa sadece yaşamak mı?".

etterna sanki kardeşimmiş gibi beni anladığın için teşekkürler.
lerzan sanada biraz sert çıkıştıysam veya sen öyle birşey hissettiysen kusura bakma. sanada içten teşekkürler dilerim.

Saygılarımla. CivanX .

[CivanX]

lerzan Nickli Üyeden Alıntı

civanx'e

sana, yazdiklarin aklima takildigi andan beri yazmayi istedigiklerimin hepsini simdi de yazamiyacagim,vakitsizlikten. bu vakitsizligin tercihle ilgisi yok; hayatimizin akisiyla ilgili.

kafka''yi getirdi hayatindaki bir benzer sIkInti, aklima. onun da babasi ile sorunu onu cok etkiler ve babasina yazdigi brief an den vater atmis sayfalik babaya mektubu icin onun aslinda ustun baba kisiligi baskisindan kendini kurtarabilme cabasidir denir. bir diger eseri das urteil-yargI isimli oykusu de babasina dair duygularidir. bir digerinde die verwandling-degisim isimli eseri gene baba-ogul uzerinedir ve cevresine yabancilasmayi cok guclu yansittigi bu yapitinda gregor samsa bir sabah bilinci disinda bocek olarak uyanir ve bunu kendi hic kabullenemez ama patronu ailesi onun bocek oldugunu coktan kabullenmislerdir. ve samsa o gunden sonra cevresine baska bakmaya baslar.

DEGISIM. Kafka bu motifi cok isler. cok da iyi isler. cunku kendini isler. hemen hemen tum yapitlarindaki kahramanlar birdenbire aniden o gune kadar surdugu yasama tumden ters bir durumla karsilasir. tum yapitlarinda DEGISIM vardir;alisilagelmisden kopup yepyenilik karsisinda kalan insan. ve bu insan o gunedegin nasil da yanlis yalanla dolu oldugunu anlayan insandir.

ein bericht fur eine akademie-bir akademiye rapor, oyku kahramani maymun kafese kapatilinca tek cikar yolu bulur insan olur. ilk romaninda der vershollene -yitik de labirentler merdivenler koridorlar doludur, sonralari der prozess -dava ve tum sonraki eserlerine ip ucu dolu olan ilk romaninda cunku kendisi kendi hayatini anlatmistir.

evet kafka alingan, huzursuz, cekingen, urkek ve cevreyle cok zor iliskide olmasinin tum sebeplerini (duygulu olmasi haric, onu annesine baglar) babasina ve icinde yasadigi topluma baglar. anne ve baba cok zit ,farkli iki kokendendir. tek amaci zengin olmak olan tasrali baba sonradan bu toplumsal sayginliga kavusur, yani zengin olur. annesi ise aydin bir kadin. dogdugu ulkede degil baska ulkede yasayan kafka bu iki toplum ki farklidir cok onu babasi kadar negatif etkiler.

bunu burada kesecegim, niyetim biyografi analizi degil zaten. sadece sana yazmak. keske oyle bir yazi yazabilsem ki sana ve okuyunca birdenbire hayatini degistirebilse..dusuncelerin degismesi demek zaten hayatin da degismesi demektir kesinlikle.

sevgili civanx, 3 yardim sozkonusu. biri belki cok saglam ve seninle vakit harcayabilecek bir psikoanalist(ki inan cok zordur bulmak bunu. ben imkansizligina inanirim ya da hadi ukalaligima ver kendimin doktora daha cok faydali olacagina inanirim. yani inanmam doktora moktora bu konuda. ama derken yasim senin yasin degil bunu da hatirlatirim)

ne demistim? 3 care. biri sen.biri dr.digeri bu ikisi disinda alacagin yardimlar (ornek buradaki telkinler gibi)

senin kendini yonlendirebilmen ne kadar elinde onu bilemem. ne kadar cabuk degistirebilirsin dusuncelerini kestirebilmek zor. sen sen sen okuyan arastiran anlayan ogrenen sen sen sen bulan bilen inanan sen sen sen.. sen ve senin dunyan. kendini degistirebilir misin?

dr.o da bunu senin yerine seninle yaptirabilir ama dedigim gibi cok cok cok iyisini bulabilmelisin analizci bir terapistin. ve guvenmelisin ona. risk? var tabi. cunku dusunsene insan saglikli dusunemiorken tum etkilere acik ve maruz. bu da baska bir tehlike. dr un deli olmadigi ne malum?

3.care, ask. bu en guzel tedavilerden. unutulmasi istenen ne varsa unutturabilenden. zannediyorum tabi ve iddia ediyorum. ama kafka icin cok gecti bu .. tam oelumune yakin gelir ona ask ve mutlu oelmustu galiba.. mutlu olmek ne demekse?

babasini sucladi tum hayati boyunca iliskilerini rayina oturtamamis ve edebiyat onun herseyi olunca da sonunda zaten ya yazdirmazsa diye nisanlisinla da bu sebepten evlenmemis hic. yani bir korku onunlaymis hep.. babayla baslayan, sonra edebiyata tasidigi ve dahi oelumune.

ben senin kafka olmani istemem. bu varolus savasindan ciktigin zaman ne olursan ol..ama bu savasin icindeyken dis dunyanin degil kendi ic dunyanin icindeyken yasamin karmasikliklari celiskileri ne de hasta beyinde bir baba senin yitmene sebep olmamali. olmasin da. buna musaade etmemelisin.

hayatimizdaki hasta insanlar (saglikli dusunemeyen, genetik, ruhlari hastalanmis vs hangisi olursa) bizim de hasta olmamiza sebep olamamali.

annen icin hic uzulme. annelik oyle bir guc ki o hepsini atlatir, yener. ona destek ol yeter. onu sev onu say yeter. o senin bu konuyla haala mesgul oldugunu gorurse cildirir. bak bu onu iste hasta edebilir. sen onun en buyuk gucusun unutma. sen onun en buyuk askisin senin her acin ona aci cektirir. baban degil.. sen cok daha derin aci cektirirsin. ikiniz de bunu konuyu kokten yok sayip silip atip kesip hayatiniza ana ogul ...

devam ederim baska zaman, cunku aklimda cook daha yazasi fikirler ve icimden de yazmak gelirken ama vaktim bu kadardi bu sabahlik.. sana derinden kucak dolusu sevgiler ve annecigine hurmetler.

ozet: DEGISIM. icinde nefret barindirmayan bir degisim. simdilik hoscakal

yazıyı okudum ve düşüncelerin bazılarını zaten bende olduğunu farkettim. Değişim diyorsun. tabiki değişmeliyim bunun farkındayım ve cok fazlada değiştiğim söylenebilir. ama bunların hiçbirinde o kin duygusunu, nefreti bedenimden uzaklaştıramadım. ha şunuda söyliyim, ben asla o kişiyi habire lanetleyip "bana şunu etti, bana bunu etti" diyipte sonra kendimi bırakmıyorum. bunları söyleyerek hırsımı ve hayata bağlantımı biraz daha sıklaştırıyorum. o insan bana, aileme yaptıklarının hesabını birgün verecek; bunu sağlamam için dirayetli, sağlam bir bünyeli "herkonuda", mantıklı ve güçlü olmalıyım. sana samimi birşey söylememe izin ver; bu kin beni yaşatıyor desem ve bu nefreti bazen sevebiliyorum desem ne derdin? evet bazen seviyorum ama bazende nefret ediyorum.

lerzan, yazın için teşekkürler. merak edip etmiyeceğini bilemem ama ben bu nefret uğruna kendimi harcıyacak kadar basit biri değilim. ama ne kadar değişsemde bu şeytani parçamı kopartamayacağımı biliyorum. hep o benimle yaşayacak aynı ying-yang felsefesi gibi. ben iyiysem kötülük herzaman yapımda olacak. kinimi kontrol edebiyorum, daha beni ele geçiremedi. hayatta güçlü olacağım gün, zaten intikamımı alacağım, ondan dolayı hep bekliyorum.

kafka babasının kendine yaptıklarına cok takılmış ve hayatını bunun uğruna harcamış birisiymiş, anlattıklarına göre. bana cok benziyor, kafka'nın hikayesi; ama tek farkımız şu, ben bu intikam dürtüsünü kontrol edebiliyorum ve intikamın şiddetle değil güçle alınıcağını cok iyi biliyorum. kafka aslında intikamını almış olmasına rağmen kininden kopamamış ve bu kinle ölmüş. inşallah ben öyle olmayacağım.

lerzan, şimdi düşümüyorumda eğer bu kini yok edersem amaçsız bir insan olup cıkıcağım. boş yaşayıp, boş öleceğim tıpkı atalarım gibi. benim düşünceme göre her insanın yaşamda amaçları vardır. benimkilerdende biri bu. bunun yerine ne koymalıyım ki denk gelebilsin ve beni aynı şekilde hayata bağlayabilsin?.

anneme bağlılığımın derecesini kimse ölçemez. onun bana ve bize yaptıklarını asla ödüyemeyeceğiz, bunu biliyorum ve onu cok seviyorum. dünyanın en iyi insanı desem "gerçekten", görseniz inanırsınız. ama hayatı boyunca ailesinden, evlendikten sonra kocasından ve kocasının ailesinden cok acılar cekmiş "örneğini vermiştim" bir şansız karaktere sahip biridir güzel annem. bir masal vardır belki bilirsiniz. külkedisi. o masalda üvey anne eve gelir, kızın babası ölürde kız orada bir leydiyken köle durumuna düşürülür, hizmetcilik yaptırılır, dövülür vs. işgencelere maruz kalır ya aynen annemin hikayesi gibi. ama masallar hep güzel biter. annemin hikayesi ise hala kötü devam ediyor. ve bunun sebebi kendi kanımdan olan bir kişi. bir zamanlar baba dediğim kişi. allah bana sağlık ve dirayet versin, öbür dünyaya inanmasam, imanım biraz fazla olmasa, Allah'a inanmasam onu hemen yokederdim. ama biliyorum ki ben cehennemin 3. katında yanarken o 7. katta şeytanla beraber yanacaklar. bu duygu beni biraz rahatlatıyor.

lerzan yazdıkların için teşekkürler. burada yazan herkesin bana pozitif etkileri oldu. okudukca kendimdekji bazı şeylerin değiştiğini söyleyebilirim. ÇOK TEŞEKKÜRLER...

[CivanX]

Vay be yıllar geçmiş aradan. neler değişmiş neler yazılmış neler tartışılmış. ilgilenen herkese teşekkür ederim.

CivanX