Üsteğmen
Üyelik tarihi: Mar 2009
Mesajlar: 425
Tesekkür: 590
607 Mesajinıza toplam 3,768 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
| Cevap: Eskilerim ; 21-06-2006 bitti...
bulmacalarım yok benim..hani şu çözünce kazanma ihtimalinin olduğu...karmaşık cümlelerim yok,ağır,naftalin kokan kelimelerim de...
cümlelerim gibiyim kendim de;sıradan,basit,çözdükçe hiçbir şey kazandırmayan...
hiçbir şeyim yok kısacası..sadece yüksek duvarlarım,geveze içim,bir de yabancılığım...otuz yıldır yabancılık çekiyorum hayata,yakında otuz bir yıldır yabancısıyım diyeceğim hatta....
kendim, kendime kalayım biraz..başka istediğim birşey yok...beni de çözmeyiver,anlamayıver bir kerecik de...
ben;çözdüğünde hediye kazanacağın bulmacalardan değilim...hiç zorlanmayacaksın,ama bittiğinde göreceğin tek şey;HİÇBİR ŞEY olacak...üzgünüm... 24-06-2006 kaçacak yer kalmadı..köşeye sıkıştım sanki...insan içine karışmamalıydım hiç..ben ait değilim oraya..ayrıksılığım koruyordu beni yanılgılardan...oysa şimdi...çırpınıyorum normalleşmek için...belki içimde kök salmış şu köksüzlükten kurtulurum diye...ama faydasız...başlangıçtan çok uzağım,menzilse ulaşılamayacak kadar serap...
duvarlarım mı inceldi?şeffaflaştım mı?içim görünüyor mu ordan?üşüyorum............. 27-06-2006 bugünlerde konuşasım yok kimseyle...kimseyi görmek de istemiyorum..''kimse''istemiyorum etrafımda..
sebebi yok..ya da henüz çözemedim,bilemiyorum sebebi...sanki aşkmış ve bitmiş gibi bir sızı...garip!
çok kalabalık oldum,tek adlandırabildiğim bu...kendim yaptım,suçlu benim galiba...ama düzeltebilmek için çabam da yok..sadece geçmesini bekleyeceğim...nasıl geçecekse...
biraz susabilsem,biraz duymayabilsem......... 27-06-2006 biraz müzik,kendime getirir mi ki beni?
umut....
susmuşsa içinizin şarkısı,hiçbir müzik ayağa kaldıramıyor içinizdeki yatalağı...
yatalak...
(söyleyin doktor,umut var mı,ölecek miyim?ölecek kadar umut var mı?) 27-06-2006 buldum çaresini...bir adet bilet...en uzağa,en yalnızlığa....
en olmaza...en olmayana...ve hatta en olmayacak olana....varlar neden var,az çok anladım,kabullendim de...ama yoklar neden var?olmasalardı bilmeyecektim neler kaybettiğimi...
allahım bir ara iyileşir miyim şu delilikten? 02-07-2006 yanıbaşımdasın..ve hiç olmadığın kadar uzaksın bana...atacağın hiçbir adım yaklaştıramaz artık..kendimiz istedik mesafeler koymayı;senin acemi cesaretin,benim nasırlaşmış korkaklığım...
böylesi iyi aslında..sen çözdüğünü sandığın puzzle parçalarımla oyalanırken,ben biraz daha griftleşeceğim...biraz daha büyüyecek içimin labirenti senin için...sen çıkmaya yol ararken,ben kaybedeceğim yolları,içime kapanacağım....
o kadar korkma benden...ne kadar zor olabilir ki;küçük bir ''hiç''i,koca bir ''herşey''in yapmak?
yabancın değilim artık:ben senin yüzleşmez yüzün,sen benim uzlaşmaz yanımsın! 03-07-2006 kimse kalmadı yine...bizbize...bir yalnızlığım bir ben...bütün gün köşe kapmaca oynuyoruz yalnızlığımla,sonra....yoruluyoruz bu saatlerde....ve farkediyoruz;birbirimizden asla kaçamayacağımızı....sonra koyun koyuna yatıyoruz,iki eski vefalı sevgili gibi.....
ben yalnızlığımın saçlarını tutuyorum,o benim ellerimi...hiç üşümüyorum işte o zaman...yalnızlık üşütmez,farkedeli çok oldu...üşüten ihanet...
bütün gün güldüm,kahkaha bile attım..çoğu basit sebeplerdendi hatta...neden şimdi ağlamak geliyor içimden peki?ağladığımı,ağlayabiliyor olduğumu gizleyecek kimse kalmadığı için mi?
duruyor mu saçım hala?attın mı çoktan?kestiğim yeri uzayalı çok oldu...ne büyük birşey sanmıştım..evet büyükmüş ama sandığım şey değil,yanılgıymış....nefret etmem zor olmadı nedense,tek istediğim,nefret bile edemeyecek hale gelmek senden...
girme artık rüyalarıma,girme düşüncelerimin ortasına....ve girme yalnızlığımla arama....
istediğim bir parça ıssızlık.......................................... ..............................
....... 03-07-2006 akşam çökerken korkularım depreşiyor nedense...geçenlerde bulmuştum bunun bilinçaltıma uzanan nedenini...sonra...bilinçaltım korumak için beni,unutturdu gitti.....
kuytu bir yer lazım şimdi bana..olabildiğince karanlık,olabildiğince en dipte...saklanayım hayattan...anlayamadım hala,çözemedim ben hayatı..garip işliyor çarklar,kural yok,zaten ezberim de iyi değil...
yeterince karanlık olursa,bulamaz değil mi beni?
__________________ Evrenin sonsuz seçenek ve sınırsız bolluktan oluştuğunu biliyorum. Ben, yaratılışım itibarıyla, hayatta her şeyin en iyisini hak ediyorum… Sonsuz bolluk içinde, benim ve ailemin ihtiyaçları fazlasıyla ve kolaylıkla karşılanır ve ben sevgiyle hayatıma alırım. Ben, şimdi, kendim ve ailem için, zenginlik ve refah içinde olmanın özgürlük ve güven duygusunu hissetmeyi seçiyorum.(ismira insanından hediyedir!) |