çocuk olmak güzeldi.. tüm çocukluk anılarım..başkalarının gasbettiklerinden kaçırabildiklerim..o kadar az ve o kadar kıymetlilerki...belkide bu yüzden ben çocukluk yaparken, ayşe teyze kiremitlerini kırmama asla söz söylemedi, belkide bu yüzden, kızını, oğlunu dövdüğüm komşular, eve şikayete geldiklerinde halacığımın beni tuvalete sakladığını bildikleri halde..neyse haticanım..çocuk bunlar, siz bi tembih edin bir daha yapmasın deyip gittiler kapıdan..
evdeki aletleri tamir ederim şimdi, öyle bir dağıtırım ki, topladığım zaman mutlaka bir kaç parçası artar..oh olsun canıma değsin..çocuğumla yaşadığım çocuklumu hala daha yaşıyabiliyorum..hepinizede tavsiye ediyorum..hayat ciddi ve büyük olmamızı gerektiren bir yığın durum koyuyor önümüze, ben, şimdi 50 yaşımda, hayattan çocukluğumu çalıyorum
hayatın ruhu bile duymuyor