tekrar merhabalar,
bu gün 6. günüm. 5. günden itibaren ego ve suçluluktan oluşan listeme kendine güven'i de ekledim. son 3 gündür uyurken de dinliyorum. mide bulantısı problemi hala devam ediyor fakat tüm güne yayılmaktan çok zaman zaman şiddetli bulantılar halini aldı. yani çok dert edilecek düzeyde değiller artık
ama baş ağrısının öneüne geçmek zor, ağrı kesiciler pek fayda etmiyor sanki
hep şikayet ediyor görünmek istemem. çok olumlu şeyler de yaşadım (yaşıyorum). benim için çok kritik bir örnek vereceğim size:
(bazen insan kendisini rahatsız eden bir şeyin varlığını, o şey ortadan kalktıktan sonra rahatlayınca anlar)
kendimi bildiğimden beri ellerim (gayri ihtiyari ) yumruk şeklinde, parmaklarım kapalı uyumuşum. sabahları ellerim şiş uyanırdım. aynı şekilde boynumu (sanki bir şeyden korunmak ister gibi) kısarak uyuduğumu anladım, yine sabahları ense-boyun bölgesi hep ağrılı, gergin olurdu. daha ikinci günün gecesi yatarken neden bu kadar rahatım??? sorusu çaktı beynimde ve farkettim ki parmaklarım açık, boynumu kısmıyorum :) bu beni en mutlu eden gelişmelerden biridir. yürürken hep diktim fakat oturuken oldukça kamburdum, bir etkisi olmadı sanırım o konuda hala kambur oturuyorum :(
son olarak; gün içinde parlayıp sönmeme neden olan ufak tefek olayların eskisi kadar beni rahatsız etmediğini, bir de bundan önce herhangi aynı durumda birilerine kırıcı sözler sarf edebilecekken, şimdi birşeyin beni engellediğini ve düşünmeme neden olduğunu söyleyebilirim.
umarım gittikçe güçlenen değişimler yaşarım.
şimdi adını anmayacağım biri, bir gün şöyle birşey söylemişti: "başarıyı kendi yetenek ve çabalarıyla yakalayamayan insanlar, abuk subuk yöntemlerden medet umarlar. bu tür işlerle uğraşanları hep "looser" tabir ederim."
onun bu sözü o sırada beni çok kötü etkilemişti, hızlı okuma ile ilgileniyordum, hızlı okuma ile uğraşacağına otur dersine çalış, o vakti ona harca dedim.
şimdi yanlış düşünen kişinin o olduğunu daha net görüyorum. bunun için de teşekkür ederim size.