[BuberisK]

umarım yanlış yere açmamışımdır, açtıysam da af buyurun. ben 3 senedir hayata karşı bıkkınlığım vardı. bizi yöneten büyüklerimiz beni psikiyatriye yönlendirdi. gittiğim psikiyatriyle 30, 40 dakika sorunlarımı dinledi ve depresyonda olduğumu söyledi. tedavi ise ilaçla olacak dedi. psikiyatriden çıktıktan sonra bana yazılan reçetedeki 2 ilacı aldım, eve gittiğimde bir baktım yan etkilerine şok oldum. karasız kaldım kullanmakta bu durum beni aşırı strese soktu, tabi büyüklerimize kalsa hemen kullan bir dakika bile durma... kendime dedim hiç bir ilaç beynim kadar etkili değildir,kendime 1 ay verdim bu ayda içinde ilk önce neden böyle olduğumu deftere yazıp çözümü arıyacaktım.......... toplam 1 hafta geçti ve ben beni strese, depresyona sokan her şeyi yazdım, bunlarla başa çıkmak için en iyi bilgileri nette buldum.........sonra kendi tedavime başladım düzensiz, plansız tedavime:) ilk önce mutluluk hakkında sunum,makale... ne varsa okudum, ikide bir mutluyum mutluyum dedim kendime, sonra stres hakkında aynı yolda gittim eskiden en ufak şeye bağırır strese girerdim ama şimdi hiç bir şeyi umarsamıyorum,sonra beni gereksiz yere endişelendiren düşüncelerimle boğuştum onlarıda nakavt ettim, sürekli ne yapsam eleştirileceğim korkusunu da sildim. 1 ay içinde 3 defa alış verişe çıktım, değişik bir imaja büründüm, sesimin çok kötü olmasına rağmen her gün bir şarkı ezberlemeye çalıştım, tabi bu şarkılar etrafımdaki insanların çok sevdikleri şarkılar, sesim kötü olsada sözlerini tam bildiğim için susturmuyorlar bende bağıra bağıra şarkı söylüyorum, sonra kendime bir kural koydum her akşam yemeğe oturduğumda kesinlikle komik olan bir fıkra anlatıcam, ve en önemlisi
yolda kedi görüp tekme atan biriyken, daha yeni doğmuş çok sevimli bir kedi beslemeye başladım, inanın o kadar bağımlı oldum ki sanki 50 yıldır besliyorum........ 1 ay geçti beni gören herkes bu değişimin nasıl olduğunu soruyorlar. Günden günede hayatı sevmeye başladım, galiba depresyonu nakavt edeceğim..Öğrenilmiş çaresizlik eger depresyondaysan hemen psikiyatriye koş... çünkü senin yapacağın bişey yok, eğer yapabileceğin bişey olsaydı depresyona girmezdin........ diyosan durma bütün dünyadaki psikiyatrilere git. Ama yok ben yapabilecegim şeyler var ben doktorun verecegi tedaviye bide kendi yapabileceklerini eklersem, bir bakmışsın depresyon göremiyecegin kadar uzaktadır. Ve bu hafta durumu analiz etsin diye yine psikiyatriye gidecegim eger yinede doktor ilaçla tedavi olman lazım derse doktoruda dinleyecegim. Bakalım depresyonu ne zaman bitiricegim.