Arkadaşlar bence bunun en etkili çözümü, başka bir uğraş alanı bulmak... Öğrenciyken bende tam bir bağımlıydım. Düşünün sadece kahve ile basleniyordum. sabah kalktığımda koca bi demlikte su ısıtıp termosa koyup, kahve kutusunu kupayı ve şekeri alıp odama geçiyordum. Kahve+sigara hep bu vardı... Arkadaşlarım artık benimle konuşmamaya başladı, onlada benim yaptığımı yapmaya başladı... Mal olmuştuk tam anlamıyla... Sonra bi gün gitar çalan bi çocuğun videosunu izledim. Eleman kendinden geçiyordu resmen... Transta gibiydi... Dinleyen birisi olarak "anaaaa, ne güzell" dedim. Sonra para biriktir, burslardan kırpa kırpa ilk elektrik gitarımı aldım. Bu seferde onu elimden bırakmıyordum =) Neti kullanıyordum ama sadece kendimi geliştirmek için
Bi süre sonra ortamlarda rastladığın kişilerle topluluk kurduk, stüdyo kiralamalar filan derken, bu gitar beni çarşı pazar baya bi gezdirdi, hatta öyleki, netteki o boş geyiklerdeki insanlardan çok daha gerçe ve samimisini getirdi bana... Hayatımın anlamı oldu... Eksiğim buymuş dedim...
Birilerinden bişey beklemeyin, kendi imkanlarınızı yaratın... O gitarı alabilmek için sigarayı bırakmayı denedim, olmadı ama çok azalttım (~%60) o minik paraları birleştirdim ve 300 dolarım olmuştu bile.... Hani para yok mık muk demeyin, kandırmayın kendinizi... Olmadı kapattır interneti, o parayı biriktir filan...
Bi ensturmanı öğrenmek kolay değil tabi, ama şu da var "impossible is nothing". Sizi şaşırtacak güç içinizde, inancınızda... Başlarda biraz sabır, sonrası geliyor zaten... Geldi mi, o verdiği zevk anlatılmaz bişey...
Deneyin bence... Ensturman olmazsa, bişeyler karalayın, fotoğrafcılıkla uğraşın,
gezileri yapın vs...
Telkin bağımlısı olmayın (Yani herşeyin çözümünü telkinlere bırakmayın, telkin bir aracı, esas olan sizin düşünceniz. Yani siz...)