Teorim yıkıldı, Ve rüyaları hatırlamamın nedenini telkinleri dinlerken derin bir uykuya dalamayıp uyandığım için olduğuna inanıyordum. 2 gecedir telkinleri dinlemiyorum. Ve hala sabahları gördüğüm rüyaları hatırlıyorum. Telkin dinlememe rağmen. Ve sanki devamlı zap yapıyorum rüyalarımda okadar bölük pörçük görüntüler. Bazen de çok gerçekçi direk başıma gelmesinden korktuğum şeyler. Ama son 2 gün çok anlamsızdı.
Bir fotoğraf makinam yok, çok bilgili de değiliim bu konuda. Dün gördüğüm rüyamda makrosu olan bir makina vardı elimde. Autofocus ayarından çıkıyorum. Herşeyi çok yakından görüyor. Bir türlü uzaklaşıp bakamıyorum resmin geneline. Çok sıkıldım , çok çaresiz hissederek uyandım.
Sonraki rüyamda anneme bir ayakkabı alıyordum. Şu bilekli spor ayakkabılardan altın renkli falan olanları da vardı, bırakın annemi ben bile giymem sonra siyahlarını alıyorum, nike. Sonra bugün kendime bir ayakkabı aldım ama 46 numara ve önleri yırtık. Ben bunları geri götürücem diye dolanıp duruyordum. Ve çok eski bir dostum tüm rüyalarımın ortak parçası, hep rüyaların bi yerinde göründü. Görüşmüyorum kendisiyle. Bir dönem aramız bozuldu. Şuara fotoğrafçılık yaptığını duydum ve ayakkabılarına hep çok özen gösterirdi. Annem de takmıştı buna, ne takıntılı adam diye.
Sabah saat çalmadan uyanıyorum ama üstümden kamyon geçmiş gibi. Rüyalardan yorgun kalktım. Sanki kasmışım tüm bedenimi rüya görürken.
fotoğraf A. Murat Eren http://meren.org