[gioros]

sevgili gunluk :D

bugun(sanırım 17. gun) cok ilginc bi gundu...

telkinlerin etkisi iyice belirli olmaya basladı. artık dik yurumek bi yana gogusumu gere gere yuruyorum..

kendime guvenim geldi, insanlarla eskisinden daha rahat iletisim kurabiliyorum, insanların bana bakısları degismeye daha dogrusu artmaya basladı diyebilirim.. girdigim ortamlarda cok daha fazla dikkat cekiyorum.. en buyuk derdim akıcı konusmak ve icinde sucluluk, ego guclendirici ve kendine guven telkinleri bulunan listeme bugun topluluk karsısında konusmayı ekleyip buna son vermek istiyorum..

aaaah ah gercekten hayatım degisti =) bi de su vizeleri firesiz atlatırsam tamamiyle degiscek :D

ve gelelim bugunku anıma.. bugun okuldan otobusle geldim ve duragımda indim. daha dogrusu bi durak once indim cunku kafamdakileri dagıtmak ve bi sigara molası vermek icin hep boyle yaparım..

neyse yaktım son sigaramı kulaklıklarımı taktım tam muzik degistirirken bizim buralarda gezen deli olan (gercekten deli ama) ve temizlik bezi satan yaklasık 25 yaslarındaki eleman geldi bana biseyler soyledi.. anlamadım cunku kulagmda kulaklık vardı.. zannettim ki bez almamı istio.. naapcaksam :D bn de yok almıcam dedim kulaklıgımı cıkarıp o da sigara sigara dedi.megerse sigara istiyomus. yok dedim ben de (bu arada eskiden bn bole delilerden tırsardım cunku sagı solu belli olmaz hani) sonra bi baktım manyak ceplerimi yoklamaya basladı.. manzarayı dusunun... eskiden delilerden tırsan masum bi gencin cebini yoklayan bi deli.. heralde gencin korkup bozarmasını beklersiniz mantıken.. ama butun olay sanki benim kontrolumden cıkmıs gibiydi.. cebimi yokladıgı elini cok sert bi sekilde tuttum ve hızlıca ittirdim ve dedim napıon sen (deliye sorulcak bi soru degil biliyorum :D).. ve bunu yaparken inanılmaz bi sekilde hazırdım. kollarımı iki yana actım ve kavga pozisyonu aldım. vurmucaktım ama sinirlenmistim.. o kim ki yani benim cebimi yokluyo.. o kavga pozisyonunda ustune bi adım attım ve anında arkasını dondu ve hicbisey olmamıs gibi yavasca uzaklastı.. ben de pesinden gitmedim tabi..

iste boyle bi gun yasadım.. bu olayda en cok sasırdıgım olay rahatlıgım ve olayların kontrolum dısında ama aslında olmasını istedigim sekilde gerceklesmesiydi.. iginc bi deneyim oldu benim icin..

ve ayrıca bugun zaman zaman dalgalanmalar yasadım ilk defa. sanki bisey beni uzmus gibiydi ozellikle yalnız kaldıgım zamanlarda oldu.. cok ilginc ama yaa nedenini bilmedigim biseye neden uzuldum ki.. dun de bunun tam zıttıydı en sevdigi parka gelen cocuklar gibi mutluydum.. nerdeyse tum gun sırıtıp duran bi tiptim yaa :D

neyse gunluk murekkep bitiyo :D benden bu kadar
yazımı okuyan herkese minnettarım. her zaman anılarımı paylasabilecegim birilerinin olması mutlu edio beni.. tesekkur
şeysini yapanlara da asıl ben tesekkur ederim =) tekrar gorusene kadar kendinize iyi bakın.. hayat hep dilediginiz gibi olur umarım..