babam vardı benim... hala var ama biz hiç baba kız olmadık... babama olan korkum sevgimden daha büyük oldu hep... boynuna sarılamadım, koynuna sığınamadım... o başkalarının kızlarına olan sevgisinden bahsederken, ben gizli gizli ağladım babam beni sevmiyor diye... babam beni seviyormu halen bilmiyorum... birkaç ay önce hayatımda ilk defa telefonda babama onu sevdiğimi söyledim ... ama o sustu...
annem olsun istedim ben...Allah annemi benden daha çok sevmiş yanına almış... babam olsun istedim... onuda yaşayamadım... bir kızım olsun istedim.. çok şükür bir kızım var ve ben şimdi ona hem annelik hem babalık yapmak durumundayım... baba olamam tabii ama o benim herşeyim... annem, babam, dostum, sırdaşım...birde çocuğum işte... elimde olmadan ona yüklediklerimle ne kadar çocukluk yapabilirse çocuğum işte
