Alıntı:
morbis Nickli Üyeden Alıntı
 Yalnız değilsin arkadaşım ben de tıpkı senin gibiyim insanlardan, özellikle de yaşıtlarımdan ve benden büyük olanlardan kaçmayı tercih ediorum. Çünkü biliorum ki ne zaman birine yakınlaşıp sohbet etmeye başlasam mutlaka alaycı bir bakış ya da gülüşle karşılaşıcam. Bu durumdan artık çok sıkıldım. Öğretmenim ben sosyal bir insan olmam gerekirken sınıftan dışarı çıkmıorum. Öğretmenler odasına hiç girmiorum bile. Öğrencilerimle aram çok iyi Allaha şükür oturup onlarla dertleşiorum diğer hocalar benimle dalga geçiolar bu yüzden hatta bana gölge diye lakap bile taktılar.Müdür bey okulda huzursuzluk çıkarıorum, uyumsuzum diye sürekli beni azarlıor ama dışlanan benim halbuki. Sadece okulla kalsa gene iyi. Alış-veriş yapmak, bankaya gitmek, fatura yatırmak, otobüse binmek, telefonda konuşmak..hepsi ayrı birer kabus benim için. Yanımda annem olmadan hiçbir yere gidemiorum, telefonuma hep annem cevap verio annem yoksa açmıorum zaten.Kapı çaldığında hemen odama kaçıp kapımı kitliorum. Biliorum çok saçma ama kendime engel olamıorum. Ben de telkinlere dün başladım. Umarım faydasını görürüm.. |
aramıza hoşgeldin...bilmeni isterimki sosyal fobiklere karsı tahmın edılemeyecek kadar büyük bir sevgi besliyorum içimde...aynı sizi tanımadıgım halde suan size karsı besledigim gibi...sosyal fobik biri ile karsılaştıgımda onun kotu anında yerınde olmak ıcın dua ederım hep içimden...onu o durumda görmeye dayanamaz kalbım isyan ederim...yani sizleri kendımden daha cok düşünüyorum...bilsemki ölsem iyileşeceksiniz,ölürümde sizler için...bizi bizden daha iyi anlayan yine bizden biridir.yaşadıklarını asla sacma bulmuyorum...bizler sadece baskalarının düşüncelerine fazla önem veriyor,onların mutlulugunu kendi mutlulugumuzdan daha cok istiyorz...bu arada kendi mutlulugumuzu hatta varlıgımızı,unutuyoruz.
bana burada önerilen tabiri caiz ise bir taktiği sizinle paylaşmak istiyorum.aynanın karsısına geçip kendinizle( kendınızı aptal gibi de hissetseniz) konusun.kendınızı sevdiğinizi,değer verdiğinizi,cok cesaretli oldgunuzu,insanların size deger verdıklerını,size ihtiyaçları oldugunu ve onlara yardım edeceğinizi söyleyin...gerekırse onlar için üzülün sizinle konusmak,arkadaş olmak istediklerini düşünün ve onlarla konusarak onlara yardm edeceğinizi düşünün...siz degerlisiniz...herkesten daha değerli...herkes sizi ne kadar da önemsiyor...baksanıza aralarnda olmadgnız için ne kdrda üzülmüşler,kırılmışlar size...gelin onları affedin ve onlara bir acık kapı bırakın...sizin bilgilerinizden,arkaadaşlığınızdn yararlanmalarına izin verin...
bu site gerçekten cok pozitif bi enerji yayıyor...insanın kendını kotü hissetmesi mumkun degil... burada butun sıkıntılar unutuluyor...arkadasların desteklerınden mıdır telkınlerden mı bılmem ama buraya ilk geldigimden bu yana fazlasıyla yol aldım.geldıgımde ölmeyi düşünüyordum...şimdi ise hayatın güzel yanlarınında oldugunu görebiliyorum...en kısa zamanda sizinde huzura kavusmanız dılegıyle....iyiki varsınız...iyiki aramızdasınız...sizin giibi güzel yürekli insanlara bu sitenin ,bizlerin ihtiyacı var...