[bostandere]

***********Ashihara Karete***********

Ashihara karete sistemi,bu sistemin kurucusu KANCHO HİDEYEKU ASHİHARA ile doğmuş ve gelişmiştir.Ashihara Ms. Oyama’nın en önemli öğrencilerinden biridir. Ashihara karete’yi kurmasıda hocası Oyama’nın kyokushın sistemini kurmasına benzer.

Ashihara karete genelde kyokushin izlerini taşır ve bir çok önemli yönleri o sistemden alınmıştır.
Ashıhara 04,12,1944 de Japonya’nın Hıroshima Ken şehrinde doğmuştur. Deniz askeri okuluna gitmiş ancak devam ettirememiştir. Haksız yere kavga etmeyi sevmeyen ancak dövüşmekten çok hoşlanan bir yapısı vardı .

BU istek onun savaşçı ruhundan geliyordu.o bu özelliğini hissediyor ve bu gücünü ortaya çıkarmak için bahaneler arıyordu. Askeri okul sıralarında uzun müddet Kendo çalıştı. Yaptığı sistemde en iyi olmak tek ideali oldu. ancak onun dövüş merakı adını bir anda çevresinde kavgacıya çıkardı. Sık sık sokak kavgalarına katılıyor bunun kendini geliştirdiğini düşünüyordu.

Okuldan ayrıldıktan sonra bir benzincide çalışmaya başladı.Sokakta kazandığı dövüş tecrübesini bir Do sanatında kullanmak istiyordu.Kenpo bir noktadan sonra ona yetersiz geldi. Çeşitli dojo lara gidiyor ve değişik sistemleri deniyordu.

Bir gün bir dojoda yedi tane siyah kuşak kareteci ile ard arda müsabaka yaptı. sokak kavgalarında kazandığı dövüş tecrübesi ile bu yedi sporcuyu da alt etmeyi başardı. Bu olaydan sonra Karateyi sorgulamaya başladı.

Ona göre karete ruhun içindeki karışıklıklarla savaşmak ve onları yenmek için bir yoldu,ancak dövüşmek ve yenmek için yetersiz bir sistemdi.
Ashıhara daima karşılaşmak için rakipler aradı. Kavgacı idi ancak sebepsiz yere kavga etmeyi sevmez kendinden güçsüz olanlara da dokunmazdı.

Ve bir gün Tokyo’da güçsüzlere yardım eden ve dövüşmeyi öğreten bir sensei olduğunu duydu bu isim Mas oyama idi.
Oyama’nın kurduğu sistemin kendisine çok uygun olduğuna karar ver kısa zamanda.Ashıhara kendi ifadesi ile “ölümün havasını hissettim demişti.”Oyama’nın derslerini izleyince doğru yere geldiğine emin olmuştu. Güzel söz yoktu,karete bale yapılır gibi yapılmıyordu. sporcular birbirlerine karşı sanki nefret ve kin duyar gibi çalışoyorlardı.Akıtılan her damla ter amaçsız değildi.Savaşcı ruhunu sporcuların gözlerinden okumak mümkündü.

Hiç vakit kaybetmeden dojo’ya üye oldu. öğrencilik zamanında hiçbir zaman siyah kemeri düşünmedi. Tek düşündüğü sadece savaşmaktı.Oyama’nın dojosuna 1961 yıllının eylül ayında 16 yaşında başlamıştı ashihara ve artık onun kaderi bu dojoda değişmeye başlamıştı.

Ashıhare kısa zamanda dojo’nuın gözdesi olmuştu.Oyama’nın ser ve disiplinli çalışmaları onun ruhunu derinden etkiliyor ve daha fazla çalışmak için kendine kuvvet veriyordu. Herkesten fazla çalışıyor ek idmanlar yapıyor özellikle güç çalışmalarına çok önem veriyordu. Sekiz ay gibi kısa bir sürede yeşil kuşağı aldı.bu süre Oyama’nın dojosunda çok kısa bir zamandı bu sürede bu kemeri alan çok az sporcu vardı,bu yüzden çevresindekiler Ashıha’rayı kıskanmaya başladılar ve ona karşı cephe aldılar.

1964 yılında siyah kemeri aldı ve öğretmenliğe başladı Ashıhara.1966 ise kyokushin sisteminde çok önemli bir rütbeye geldi. Ancak Ashıhara içindeki savaşçı ruhunu bir türlü bastıramıyor ve sanki yaptığı sistemde onu tatmin etmiyordu. Bir gün yasak olmasına karşın sokakta ufak bir kavgaya karıştı ve bunun sonucunda Oyama onu ceza olarak dojodan uzaklaştırdı.

Bu ceza Ashıhare’yi çok etkilemişti ancak bu süre içerisinde asla karete’den kopmadı. Yine ünlü hoca Karusaki nezaretinde çalışmalarına devam etti. Bir sene süren bu cezadan sonra büyük usta Oyama ,Ashıhara’yı yanına çağırdı ve ona “benim için ölürmüsün”diye bir soru sordu.Ashıhara’nı cevabı kısa ve net oldu “evet”Bunun üzerine Oyama onu Kyokushin sitilini tanıtmak ve çalıştırmak üzere Japonya’nı Shikoko shorinji bölgesine gitmesini emretti .O bölgede kyokushin hiç tanınmıyordu.Ashıhara’nın işi çok zordu ve en önemlisi cebinde çok az para vardırama zorluklar onun sevdiği değerlerdi.

Kısa zamanda çok sıkıntılar sonucu bir çok öğrenciye sahip oldu. ilk zamanlarında parasızlıktan sokak ve parklarda bile yatmıştı ama kısa zamanda o bölgenin ünlü bir sensei olmuştu. Öğrencilerini çok sert çalıştırıyor ve onlara savaşcı ruhunu aşılamaya çalışıyordu. Ama kafasından atamadığı bir çok soru işareti vardı. Ona göre kyokushin2de bazı eksikler vardı. Sokak kavgalarında kullandığı ve her zaman başarılı olduğu 3 önemli nokta step,maoı ve pozisyon. Bunlar neden kyokushinde yoktu?

O bu eleştirmelerini açıkça öğrencilerinde söylüyordu ve onların savaşcı olabilmeleri için mutlaka sokak kavgaları yapmaları gerektiğini söylüyor ve bunu teşvik ediyordu. Bu konu merkeze Oyama de söylenmişti.Ashıhare’yi geçmişten bu yana kıskananlar bunu fırsat bilerek olayları çarpıtarak Oyamaya aktardılar ve Oyama’nın emri ile o bölge başka ustalar gönderildi. Kısa bir süre sonra bir çok öğrencisi bu yüzden ondan ayrıldılar.

Ashıhare ardında kalan sadece 5 öğrencisi ile yapayalnız kalıverdi bir anda. Aslında Oyamadan ayrılma gibi bir niyeti olmayan Ashıhare,araya giren fesatçılar ve hizipçiler yüzünden Mas Oyama ile yol ayrımına geldi.
Bunu anlayan Ashıhare artık kendi sistemini kurmanın zamanı geldiğini anladı ve uzun yıllardan bu yana kendine göre geliştirdiği sistemi hayata geçirmeye karar verdi. Sabaki Michi.(sabaki yolu)Bu deyim çok eski zamanlarda gelen bir felsefe.Ashıhare bu felsefe ile kafasındaki savaş sistemini birleştirerek. kendi sistemi Ashihara karete’yi kurdu.

Ashihara karete karete sistemleri içerisinde bir reform olarak kabul gördü.Ancak Oyama aradaki fesatçılar yüzünden bu sistemi tam olarak anlama fırsatına asla erişemedi. 1980 yılında Ashihara Kai Kan kuruldu.Ashıharaya göre diğer karete sistemleri süslü kelimelerden oluşan branşlardı. ancak savaşmak ile karşı karşıya kalınınca gerçekler ortaya çıkıyordu.

Kendi sitemi Ashıhara Sabaki sisteminin karşısında gerçeklerden kaçan fantezilerle dolu bir savaş sanatının şanşı yoktu.Çünki sabaki sitemi gerçek gerçek hayatın içerisinden gelen öğretinin rehperi idi.
Sabaki sitemi Ashihara karete ile doğdu ve gelişti diyebiliriz.Üstad Ashıhare 24/04/1995 tarihinde hayata gözlerini yumarken,geleçek nesillere müthiş bir savaş sanatı ve mücadele sporu bırakmıştır. Bu sistem bir çok sıkıntı,fakirlik ve yokluğun içerisinde sadece savaşcı ruhu ile doğmuştur.