Merhaba arkadaslar
Bu sayfaya yazacagim seyleri simdiye kadar hic bir arkadasima ya da yakinima tam olarak anlatamadim. Belki orada bir yerde bana yardim edebilecek birileri vardir diye buraya yazmaya karar verdim.
Ben cocukluktan beri bazi takintilara sahibim.
Telkinleri dinledigimden beri takintilarimda bariz bi azalma var ve bu beni cok mutlu ediyor yalniz bir takintim varki o yakin zamanda gececek gibi degil ve sizlerden bunu yenmek icin yardim istiyorum.
Bende kendimi fiziksel olarak baskalariyla karsilastirma takintisi var bunun cok kotu bi davranis oldugunu ve dis guzelligin hersey olmadigini ben de biliyorum bu yuzden lutfen bunlari soylemeyin. Cunku ben zaten yaptigimin yanlis oldugunu bildigim halde kendime engel olamiyorum.
Gencligimde ailemde benden bi kac yas kucuk birini cok kiskanmaya basladim bunun nedeni benden cook daha guzel olmasi cok daha akilli olmasi falan degildi sadece hep onun yaptiklarina ozeniyordum onun davranislarina onun giydiklerine onun arkadas cevresine sanirim en cok ozendigim sey kendine guveni ve kendinden emin olmasiydi bu oyle bi hal aldiki artik kendime ait hic biseyin gozumde degeri kalmamaya basladi hep kendimi karsilastirip onun hayatina karsi ben kaybetmis tarafta gibi hissediyordum
Bunun olmasina sebep bir cok faktor oldu aile ici bizi karsilastirmalar( kotu niyetle degildi belki de sadece benim onyargilarim yuzunden herseyi ters algiliyordum), bi donem istemedigim bi sehirde yasamam ve onun ayni cevrede kalip hayatini benim hayal ettigim gibi bi hayat surdurmesi arkadas cevrem tarafimdan begenilmesi vs..
Simdiyse takintim normal sartlarda kontrol altinda aancak en ufak biseyde mesela onunla ilgili bi haber alsam sosyal ortamda yeni bi fotografini gorsem takintim kontrol edilemeyecek bi hal aliyo ,
benim en buyuk korkum ve dusuncem hayatimdaki tum sevdiklerim onu tanisalardi benden vazgecip onun yaninda olmayi isterlerdi, onu daha guzel bulurlardi,benim yerime onu tercih ederlerdi buna en yakin arkadaslarim, sevgilim de dahil.
ayni ortama girince kendimi cok kotu hissediyorum ve de stress yapiyorum ( mantikli baktigimda bunlari gerektirecek bi sey yok ama kendime engel olamiyorum)
bir kac ay sonra onun oldugu sehirde yasamaya baslicaz ve ben onunla ayni ortamdayken kendime guvenen, onun varligindan rahatsizlik duymayan biri olmak istiyorum
telkinlere devam ediyorum ayni zamanda positif dusunmeye calisiyorum
ama
bunun haricinde bana yardimci olacak tavsiyeleriniz varsa lutfen paylasin
bu huyumun COK KOTU bi huy oldugunu biliyorum ve zaten bu yuzden kimseyle paylasmadim kendime bile itiraf edemedigim dusunceler buraya dokuldu umarim elestirmeden yardimci olacak arkadaslar cikar
bu uzun yaziyi okduguunuz icin de ayrica tesekkurler
