[egobrain]

Merhabalar,

26 yaşındayım. 19 yaşıma kadar ailemle birlikte yaşadım daha sonra ailemden ayrı farklı şehirlerde yaşadım. ÖSS ye hazırlanırken 3-4 yıllık evli abimin cocuklarını ve esini terkedip gittigi zamani biliyorum. Daha sonra cocuklarida annesi terkedince annem ben ve cocuklar ( biri 4 yasinda biri 1,5 ) ayni evde yasamaya basladik. O siralarda babamda baska bir sehirde ise basladigi icin haftada bir kac gün eve gelirdi. Annesiz babasiz buyuyecek cocuklar herkesi üzecegi gibi beni de üzüyordu. Daha sonra abimle esi tekrar birlesip evlerinde hayatlarina devam ettiler. Tabii bu dönem büyük kavgalarla gecti gitti.

Daha sonra babamin annemi aldattigini ogrendik. Daha dogrusu kendisi itiraf etmis. Annem sagolsun bunu yasadigimiz sehirde herkese yayip babamdan intikam almaya calisti durdu. Konustugu herkese babami rezil edip, olanlari anlatmaya calismasiyla bugunlere kadar geldik. Ayrilmadilar, ama ayni evde 2 yabanci ve sürekli sorunlar devam etti. Bir süre sonra babam bir kac kere daha ayni halt yiyince bunlarin olmasida kacinilmazdi aslilnda. Bu arada esini birakip giden abim ve babam sürekli her yere borc yaparlar ve odemeye gelince o kadarda cömert olmazlar. Bu gibi sorunlarla bogusurken annem orada kalmamin dogru olmayacagini düsünmüs olacak ki baska bir sehire ablamlarin yanina gitmeme izin verdi. Burada ÖSS ye hazirlanmaya devam ettim.

ÖSS ye hazirlanirken disariya web siteleri yapar satar parami kazanirdim sonra baktim bir sirkette ise baslamisim istanbulda. En yakinim gebze deki ablam. Burada var olma savaslari verirken felan okulu da tutturunca ( uzaktan egitim ) biraz olsun rahatladim. Bu süre icerisinde platonik ve normal asklarimda oldu. Bir tanesiyle ayrilinca felaket koymustu. Okul baslayinca okulda bir kizla tanistim, cikmaya basladik vs. kendisi ankara daydi. Daha sonra isler ciddilesince istanbuldan günü birlik gidip gelisler can sıkmaya basladi. Birbirimizi cok seviyorduk, çok özlüyorduk Ankara ya yerlestim.

Yıllarca muhtesem bir birlikteligim oldu. Güldük, agladik, gezdik, tozduk. Özetle mutluyduk evlilik hayalleri, banyodaki askiligini rengine kadar planlayarak devam etti. Bu sürede onun okulu bitti benim ki uzadikca uzuyordu. O okulunu bitirince bölümüyle oldukca alakasiz bir yerde ise basladi ve ben o dönem bütünlemelerde yine çakıldım. Okul ve işi aynı anda götürmek biraz zor olmaya basladi. En sonunda bir gün biraz konusmak istedi gittim konusmaya basladik. Ise gireli 1 ay felan olmustu. Is yerinin mesaileri biraz dengesiz ve bende evime aldigim yavru köpekle onun arkadaslariyla parkta vakit gecirmeye baslamistim. Neyse.

Konusmaya gittigimde ilk cümlesi beni cok yalniz biraktin la basladi ve aglamayla devam etti. Okulu bitirmedigimi, bütün arkadaslarinin evlendigini okulu bitirmedigim icin ona deger vermedigimi vs. soyledi durdu. Her ne kadar "aşarız, kendini sıkma halledecem tamam söz " dediysem de sakinlestiremedim. Ve hayatimin dibe dogru vurusunun baslangici bugun oldu. 6 yıl gecmis tanistigimizdan beri ve hayatimda her zaman olacagina inandigim bir kadin icin sehir degistirip, hayatimi planlayip evli bir erkekten farksiz 6 yil. Gece hayati yok, barlar, gece klübleri yok, kaçamaklar başka kadınlar yok boyle bir 6 yıl. Sonucunda bu konusma. Her zaman yanimda olacagini düsündügüm bir insandan bunlari duymak ve aglamasini izlemek biraz koydu.

O gün uyuyamadim ertesi günü tekrar konustuk. Canını sıkmamasını istedikce o hep yalniz biraktigimdan, deger vermedigimden, evlenemeyecegimizden, babasini kendisini vermeyeceginden, hala elimizde bir seylerin olmayisindan yakindi durdu. Ara vermek istedi kabul etmedim ara verecegimize ayrilalim dedim o da kabul etmedi. Ankara artik üzerime üzerim gelmeye basladi herseyi, her yeri onunla ogrenmistim bu sehirde. tecrübesi olmayanlar icin belirtmek isterim ki; çok zor.

Başka biri var diye düşünmelerim, aldatildigimi düsünmelerim, sürekli bir huzursuzluk, sürekli bir sıkıntı sürekli bir bunalim hali hapsetti beni napsam kurtulamiyorum. Ölmeyi düşünüyorum, uyku haplariyla günlerce uyuyorum. ankara dan cikip baska yerlere gdiyorum vs. Bu arada mesaj atiyor ariyor bazen ama ben hala cok huzursuz bir sekilde hayatima devam ediyorum. sonra bir seyler normale dönmeye basldiginda icimde hep bir gün yeniden olacak bir gün bu kız gidecek korkulari basgostermeye basladi. Ara ara tartisiyoruzz felan ama eski iliskimizden eser yok. Mutluluk oyunlari arada bir kavgalar gürültüler seklinde devam ediyorduk. Ben ayrilmayi istiyordum bazen, bazen o sonra birbirimize geri dönüp bu defa cok mutlu olalim sorunlarimizi bosverelim felan diyip yeniden baslioduk ama kisa sürüyordu her defasinda. Sonra bana bir kac yalan soyledi bu yalanlarini konustugumuzda beyaz yalanlardi diye sorun etmedik. bir gün ben sürpriz yapmak icin is yeri cikisina gittigimda o is yerinden arkadasiyla arabaya binip gitti. Giderken de beni arayip metroyla gidecegini soyledi ama durum oyle değil. Evinin oraya gittim taksiyel benden 20 dk sonra felan geldi ve beni aradi ( ben onu aramiztim arkadasiyal gorunce ama telefonu acmadi ) beni aramissin askim duymadim gibisinden bir konusma basladi ve ben caktirmadim ona gorduklerimi evlernin yakininda oldugumu isterse bir seyler icebilecegimiz soyledim olur dedi geldi. ona benzer birini gordugumu yaninda birisi oldugunu felan soyledim güldü alla alla benzetmissin gibisinden eyler soyle ne giydin sne bugun dedigimde asil giydigi seyi degilse baska bir seyi soyledi ve yalan. ( cok uzadi degil mi ? bunaltici biliyorum. ama yazarsam belki bir kac saat huzur bulabilirim. kusura bakma :) ) yanindan hic bise konusmadan ayrildik ben eve geldigimde "agzindaki baklayi cikart bir sey sakliyorsun" diye bir sms atti ve herseyi anlatmasini soyledim. metroyla gitmek istemis ama arkadasi birakmak istemis vs. dedinde kavga ettik ayrildik felan. O elemani da pek sevmem. Bizim arami ilk bozuldugunda onun bloguna yazdigim yazilari bu elemana okutmus cocukta bu adam seni cok seviyor ayrilmayin felan filan demisti. Daha bir ay once tanidigi bir adama benim ona yazdigim yazilari okutmasi felan koydu haliyle birazda kıskandigim icin bu cocuk üzerine oynamaya baslamistim biraz. Kiz arkadasimda ızacaksin diye boyle bir yalan soyledim dedi eyvallah dedik gecistirdik.


Neyse :)

Bu sekilde bir hayat ve boyle bir iliski icerisinde gittim gittim kaldim. Mümkün oldugunca kisa tutmaya calistim. Simdi geldigimiz noktada iliski halen devam ediyor ama arada bir kavgalar var ve huzursuzluk diz boyu. Önceden her saniyesini yanimda gecirmek isteyen kız simdi bir sekilde bana gelemiyor benimde calisiyor olmamdan ötürü amanlari ayarlayamiyoruz felan haftada bir kac saat görüsüyoruz. onun idisinda hergün telefonlar sms ler devam ediyor. Ama boyle bir iliskiden bu noktaya gelmek hak verirsiniz ki agzima tükürdü. Simdi okulum bitti ama hala evlenmiyoruz kavgalardan dolayi cekindigini düsünüyorum. Mutsuz olmaktan korktugundan. Buguüne kadar onunla hic bir seyi adam akilli yasayamadik. Tatile gitmeyi aksam bir cafede canli müzik dinlemeyi vb. her seyi evlendikten sonra yapariz diye erteledik durduk. Evlensek herseyi cok daha güzel olacagini biliyorum, inaniyorum ama evlenemiyoruz. Evlenememe sebebimiz kız arkadasimin su an kendini hazir hissettmemesi diye tahmin ediyorum.

Su an icinde bulundugum durumda birileri gelip 5 yillik ömrün var bizden bir sey iste yapalim dese, "5 yılı bosverin 5 gün sonra öleyim ama bana bu 5 gün huzur verin" derim. Uyudugum uykudan, yedigimden, ictigimden hic bir sey anlamiyorum 1,5 yıldır. Hayatimda ne baska bir kadin oldu ne baska bir sevgili onunla beraberken. Su an 7. yili devirmek üzereyiz. Mesajlarima gec cevap gelse, gorusemesem, sesi uzgun olsa, baska bir sekilde sms yazsa hemen sıkılmaya bunalmaya basliyorum. Ayrilmak istedigimizde o da bende mahvoluyoruz. Beni birakma diye aglamalarini, bayilmalarini biliyorum. 7 yıldır hayatimda herseyi erteledim. Artik hersey koymaya basliyor sarkilar felan daha da anlamli artik. " simdi bana kaybolan yillarimi verseler " gibi :) hala cok seviyorum o da seviyor biliyorum, inaniyorum ya da inanmak istiyorum. Durum boyle ama. Sürekli bu defa düzelecegiz seklinde bir iliski. Sürekli dua etmeler.

istedigim şey artik bu iliskiyi bir aşama ileri götürmek. Ailesinden babasi bilmiyor. En azindan babasi bilse. Biz bu isi yapamiyoruz aileler yapsa gibi düsüncelerim var. Ve artik kız arkadasimla yasamak istedigim seyler var sürekli ertledigim seyler var. Bunlari yasamak bir an önce evlenmek istiyorum. Hayatimi artik düzene koymak istiyorum.

Bu okuduklarinizin sonucunda sürekli bir bunalım, can sıkıntısı, erteleme seklinde bir hayat yasiyorum. Ve inanılmaz sıkılmış durumdayım. Umarım telkinler sayesinde bir şeyleri aşabilirim diye 1 aydır dinliyorum. Telkinleri bahsedilen siralamayla dinliyorum. Bakalim neler getirecek bana. Gerçekten okuduysaniz alkış ve teşekkürler :)