[jaimemiamor]

Herkese merhaba;
Şu anda evdeyim.Ne mi yapıyorum hiçbir şey.Bütün gün boş boş dolanıyorum.Haftaya pazartesi okul açılıyor.Ben evden gideceğim.Bu üniversitede 5. yılım olacak ama ben hala üzülüyorum,gitmek istemiyorum.Oda değişikliği için yazın başında yurttan ayrılırken dilekçe vermiştim fakat yurdu aradığımda odamın yine aynı olduğunu oda değişikliğinin olmadığını öğrendim.Bir sene daha o kişiyle aynı odada kalmak istemiyorum.Aynı şeyleri yaşayacağımdan korkuyorum.Biliyorum bu irrasyonel bir korku.Daha gitmedin.Niye o zamanki şey için şimdi düşünüyorsun diyebilirsiniz ama elimde değil düşünüyorum.Dışarı çıkmak istiyorum ama öyle gezmeye.ne markete,ne oraya buraya uğramadan sadece gezmek.Her gün erteliyorum yapacağım işleri bir bahane bulup kendi kafamda.Ha işte bugün yorgunum,ha işte bugün canım istemiyor.Bugün çok çalıştım gitmeyeyim.Sallayıp duruyorum.Hayatımı erteliyorum sürekli ama erteleyince sadece geçici rahatlama oluyor aslında geçici rahatlama da olmuyor.Aklın orada kalıyor.Aslına bu bende dışarı tek başıma çıkacağımda oluyor.Mesela kendime eşofman altı alacağım çarşıya çıkmam lazım.İstemiyorum.Biliyorum çok kolay birşey ama gözümde büyütüyorum.Şimdi git tek başına.Tek başıma dolaşmayı sevmem.İstemem ama ne arkadaşım var öyle çıkıp gezip tozacağım kimse de yok.Daha doğrusu bu garip durumlar okuduğum şehirde değil de eve gelince oluyor.Ben bıktım artık bu yorgunluk halinden.Şöyle dinç olmak istiyorum.Önceki yazlar hiç böyle değildim.Yine evdeydim ama enerjiktim sporumu yapıyordum.hem de bir değil birden fazla sürekli hareket halindeydim.Terapiye gitmek istiyorum.Artık çözüm bulmak istiyorum bu sorunlarıma.Küçük bir ilçe oturduğum yer.Psikolog falan yok.Birirlerine anlatmak istiyorum çözüm bulmak istiyorum.Kendim düşününyorum düşününyorum bulamıyorum.Çok da düşünmek istemiyorum.Çok düşününnce moralim bozuluyor.saplantı haline glemesin diye de düşünmek istemiyorum erteliyorum düşünmeyi ama bu sorunların çözülmesi lazım öyle uzak durunca da sorun orada duruyor çözülmüyor.