[Işıldayan Safir]

OLUMLAMA NEDİR, NASIL YAPILIR?

Yaşama nasıl bakarsanız onu görürsünüz. Nasıl konuşursanız onu duyarsınız, nasıl hissederseniz yaşam benzer duyguları hissedeceğiniz durumları karşınıza çıkarır. Evren her şeye evet der. Hiç yargılamaksızın.

Yaşam size neler söylüyor? Siz yaşama neler söylüyorsunuz? Mutluluğunuz ya da mutsuzluğunuz, düşüncelerinizin yankısıdır.

Bir Niyet Çek

Şöyle bir çevrenize bakın. Sokakta gördüğünüz gerçeklik, binalar, evler, arabalar..Birilerinin düşüncelerinin şekil bulmuş hali. Gördüğünüz insan yapımı her şey birileri tarafından tasarlandı, sonra somut hale getirildi. Oturduğunuz sandalyeden, giydiğiniz kıyafetlere, iğneden ipliğe kadar her şey önce birisinin onu tasarlamasıyla oluştu. Tasarlamak, bir düşünceye bağlanmak, ona inanmak ve bu inancın gerçekleşeceğine inanarak sonucu hayal etmektir.

Dışımızdaki realite, birilerinin bir düşünceye inanmasıyla oluştu. Yaratıcı düşünce bir fikirdir, bir bakış açısıdır, bir inançtır. Kişi bu inançla inandığı şeyin gerçekleştiğinde neye benzeyeceğini hayal eder, sonra bu hayali gerçeğe dönüştürmek için planlar yapar ve gereken adımları atar.

Çantadan ayakkabıya, uçaktan televizyona, yediğiniz yemekten bilgisayara kadar her şey ama her şey, önce birisinin düşüncesinde oluştu. Tüm icatlar, tüm keşifler aynı süreçten geçti: Düşünce – İnanç – Plan – Aksiyon

İçsel realitemiz yani hayata bakış açımız da aynı süreçten geçerek oluşur. Bakış açımızı belirleyen düşüncelerimiz ve inançlarımızdır. Neye inanırsak onu görürüz hayatımızda.

İnançlarımızın çoğunu çocukluğumuzdan itibaren başkalarının fikirleri ile oluşturuyoruz. Sonra bu inançlar doğrultusunda hayatımızda birtakım deneyimler yaratıyoruz. İnançlarımız doğrultusunda yarattığımız deneyimler, zaman içinde bizim realitemizi oluşturuyor ve inançların içimizde daha da derinlere yerleşmesine neden oluyor.

Bilinçli ve bilinçaltı inançlarımız hayata dair bakış açımızı şekillendiriyor. İnançlarımız bizim için köşedeki bakkal kadar gerçektir ve somuttur. Çünkü yansımalarını hayatımızda görürüz.

Herbirimizin hayata, aşka, sağlığa, paraya, kariyere, arkadaşlığa, insanlara güvenmeye, mutluluğa dair olumlu ya da olumsuz inançları vardır. İnançlarımız evrende yankılanarak bize geri döner. Nasıl mı? Hayatımızda inancımıza uygun gerçekliği tekrar tekrar yaratarak. Düşüncelerimiz sözlerimizi, sözlerimiz duygularımızı, duygularımız davranışlarımızı belirliyor. Davranışlarımız içsel realitemizin dışsal tezahürüdür.

İnsanlar bizi niyetimizle değil davranışlarımızla değerlendirir. Biz de aynı şeyi yapmıyor muyuz? Niyetinden çok davranışlarını o kişiyle ilgili veri olarak dikkate alıyoruz.

Davranışlarımız 'beyan ettiğimiz' niyetin değil, 'gerçek' niyetimizin ifadeleridir. Gerçek niyetimizin ne olduğunun gerçekten de farkında olmayabiliriz bazen. Hatta bazı davranışlarımıza şaşar: "Ben bunu nasıl yaptım, nasıl söyledim?" diyerek kendimize yakıştıramayız. Sonra da bizi eleştirenlere: "Ama benim niyetim bu değildi." diyerek kendimizi savunmaya çalışırız.

Afirmasyonlar (Olumlamalar), 'niyet' ifadeleridir. Onları ruhsuzca tekrarlamak 'beyan edilen' niyettir. Afirmasyonların 'gerçek niyetimiz' haline gelmesi için onları hissederek söylememiz ve davranışlarımıza yansıtmamız gerekir.
Afirmasyonlar bilinçlice seçtiğimiz yeni inançlarımızdır.