[nily_met]

Merhaba arkadaşlar yıllar önce bu siteden faydalanmıştım ama yarım bırakmıştım.Şimdi ise çok ihtiyacım var.Suçluluk ve ego güçlendiriciyi 10 gündür geceleri uyurken dinliyorum..ilk iki gün kendimi çok iyi hissettim fakat sonraları kötü uyanmaya başladım.Sanırım suçluluk duyguları tetikledi.Belki tesadüf bilemem ama sol gözüm şişiyor ve çapaklanıyor.Zaten depresyon kişinin kendini suçlu bulup cezalandırması imiş bilinçaltında..Israrla bırakmıycam ve bu süreyi daha uzun tutucam.Çünkü hastalığımın tedavi şekillerinden biri de subimal olan bu teknik olduğunu yabancı bir siteden öğrendim..Çekirdek inançla ilgili Atakan Bey ile konuştum sanırım hayatda kurtarıcı rolü üstlenmek, baskın karekter olmak,başarı ve kariyer hırsımın çok olması, rekabeti ve gücü sevmek gibi huylarımın beni bu noktaya getirdiğini anladım.Bu arada ilk defa bir sitede yorum yazıyorum.Burada yazmak istedim ..Çünkü okuyanlar belki birazcık olsun deneyimlerimden faydalanır diye...Arkadaşlar siz siz olun kendinizi hiiçbirşey için fazla zorlamayın yormayın.Ben satış sektründe çalışan ve çok başarılı olan biriydim ve her sene 700 kişi arasından türkiye birinciliği alırdım yükseldim kariyerimi yaptım istediklerimii elde ettim ama ruh sağlığımı kaybettim...ve işimi kaybettim..Tabiii bu olumsuzlukların yanı sıra oldukça hassas ve duygusal biriydim.Sağlam bir kişiliğim vardı ve onur ve gururuma çok düşkündüm..65 kişiyii yönetirken her sabah dua eder işime başlardım duamın içeriği kimseye haksızlık yapmamak işe alımlarda ve malesef işten çıkarmalarda kimseyi üzmemek için saatlerce muhakeme yapar ve çok şans verirdim emin olana kadar sabreder öyle kararlar alırdım.. İnsafsız bir bölge müdürü değişikliğinden sonra sorunlar ve stresler gittikçe arttı tek tek eski personeli haksız çıkartmalar yapıyordu ve ben çaresiz kalıyor kimseye kurtaramaz hale geliyordum.Personolini koruyan onların motivasyon ve haklarını kollayan bir yöneticiydim. Beni birtürkü çıkaramadı çok mücadeleci ve çok dikkatli davrandım ama inanılmaz psikolojik savaşlar verdim.Önce bunlar vücuduma vurdu baş ağrısı sırt ağrısı ama önemsemedim sonra kalça ağrılarım dayanılmaz oldu ve yürüyemez hala geldim.Doktor doktor dolaştım farklı farklı teşhisler ve tedaviler tam 3 sene boyunca hergün bu şiddetli ağrıyla yaşadım sonuna bir doktorun huzursuz barsak sendromu olabileceğini söylemesi üzerine süreç başladı..Bu arada tekiik yapılırken tesadüfen yıl 2007 falan..80-90-yaşındaki birinin kemik erimesine sahip olduğum ortaya çıktı çok üzüldüm ve doktor öyle konuştuki yıkanırken biile tutunma yerleri yap sakın ani eğilmeler yapma vazo bile taşımamalısın yoksa kırılır kemiklerin dedi...Çok üzülmüştüm ben hayata pozitif bakan biriydim ama gitgide bu özelliğimii yitirmeye başladım.Üzüntüden tutam tutam saçlarım döküldü ve sağ kalçamda ödem olduğundan uzun süre yük bindirmeden yatmam gerektiği söylendi.Sonra ödem geçti ve iyileşmek için devamlı kuantum olumlamalar yapıyordum.Koltuk deyneksiz yürümeye başladım.Ama iş yerimdeki aşırı stres devam ediyordu ben gene inatla o senede birinciliğimi aldım..fakat ağrı bir türlü geçmedi..Doktorlara devam ve 3 sene sonra bunun psiikolojik olduğu huzursuz barsak sendromu teşhisi konuldu..Antideprasanla o zaman tanıştım ağrım geçti fakat artık ruhum çökmüş birçok şeyle mücadele etmekten...Çok uzun olmasın diye anlatmıyayım dedim ama bu 10 seneliik iş hayatımın,sağlık sorunlarının yanında deli gibi aşık olduğum adamda alkolikti ve inanılmaz sıkıntılar ve mücadeleler sonunda tam 5 sene mücadele sonunda onun alkol sorununu çözdük..ama işsizdi ve tüm sorumluluk bendeydi..yıllarca onun içiin dua ettim iş bulabilsin çalışabilsin ve kendine güveni gelsin diye..O şimdi çok iyi...iyi bir işide oldu...Bense bir gün eve gittiiğimde yığıldım kapıda ablama beni psikayatriste götür çok kötüyüm dedim ve piskoza girmişim.İlk konulan teşhis paranoid...Allahtan bilinçli ve iyi bir aileye sahibim onlarında doktorun söylediklerini uyguladığından 3 ay gibi doktorunda şok olduğu bir sürede atlattım.Doktor ilk gördüğünde bunun en az 2 sene süreceğini ailemin buna hazırlıklı olması gerektiğini söylemiş..Şükür kısa sürede atlattım ama iş yerime 40 günlük rapor verdim ve işte daha ilk açığımda bölge müdürü ben raporluyken beni işten çıkarmış...Ailem bir süre benden saklamış fakat işyerinden gelen telefonla benden aracılık kartımı isteyince işten çıkarıldığımı anladım..Ve ağır bir depresyona girdim tam 2010'da...10 sene sırtımda yukarılara taşıdığım bölge beni en zayıf anımda hastayken... çok da başarılıyken... işten çıkarmıştı..İş odaklı biri olarak iyice yıkılmıştım...Normalde deprosyondaki birinin işine son vermek onu ölüme götürmekmiş..birsüre donuk gözlerle bitkisel hayatda gibi yaşadım sonra ilaçları bırakmayıp düzenli kullandığımdan iyileştim ve 2012'nin başında kendi işimi kurdum..10 yıllık erkek arkadaşımdan ayrıldım...zaten 6 yıl sonra aşk bitti yerini sevgi ve alışkanlığa bıraktı..yazın çok iyiydim inanılmaz mutluydum fakat kışa girdiğimde birden gene çöktüm işimi yapamıyordum ve her ay kira vergi vs. ödemek zorundaydım...borçlar ,kredi çekmeler vs...koskoca kış çok ktüydüm ve gene ilaçlar yaz başlayınca gene iyleştim sandım meğer yazın mani döneminii kışında depreyonu yaşıyormuşum yanii önceden bunu farkedememek ve bilgi sahibi olmamak benim hastalığımı bipolara çevirmiş..Sadece yaşadığın için nefes almak zorunda olmak o kadar kötüki r vakaları çok var ama ben dini inançlarımdan hiç düşünmedim..Uzun uzun anlattım arkadaşlar daha çok şey var...Kısacası hayatda hiç birşey iiçin bu kadar mücadeleci ve olmayanı oldurmaya çalışacak kadar hırslı ve inatçı olmaya gerek yok..O kadar başarılar kupalarım hani nerde ne işime yarıyor?işimi yapamaıyorum artık...Ama biliyorum bunu da atlatıcam...Hayatta çok dik durmak ve çok güçlü olmak güzel bilinir öyle değlmi?Abartmaya ve sınırları zorlamaya gerek yok...herkesin sorumluluğu yüklenmeyin...herkesin kurtarıcısı siz olmayın..bakınız 10 yılımı verdiğiim erkek arkadaşımın hayat kalitesi çok iyi...hep de iyi olması tememnim...ya benimkisi.....?