[KıpçakBeyi]

Öncelikle hayırlı olsun diyorum.Ben dört döngü bitirdim.Yaşadıklarımın bir kısmını paylaştım.Beşinci döngü tam 10 gün şeklinde olmadı 8. günde kaldı yolculuk nedeniyle.Birde o dönem sanki biraz fazla geldiğini hissettim.Yanlış hesap sonucu üç gün dinlenip değil iki gün dinlenip başladım döngüye.

Affınıza sığınarak merak ettiğim bir husus var.Benim merak ettiğim hayatınızın aşkıyla nasıl tanıştınız.Şöyle bir cevap beklemiyorum yanlış anlaşılmasın bir kafede oturuyordum çay içerken bakıştık sonra onun yanına gittim vs. vs. değil. Malum döngüler 10 günlük.Bu süre zarfında tanıştığınız kişinin sizden hoşlanması veya aşkınıza karşılık vermesi olası bir durum ama onun hayatınızın aşkı olması veya bunu hissetmiş olmanız beni düşündürdü.

Şu oldu bende ki yakışıklı olmayan biri değilim ama tabi bir kendimize bakınca saçımızı düzgün yapıp güzel giyinince daha etkili bir hal alıyorsunuz o muhakkak.Aynada kendime daha yakışıklı geldim.Sanki bu biraz gümüşün parlatılması gibi.Nur olarak da söylebiliriz bunu o ayrı konu ama sanki bir cila gibi.

İki şekilde de denedim normal halimde evet bir farklılık var belki kendini sevmekten belki kendini beğenmekten ama saç baş yapıp düzgün giyinince bir de içinizde bir enerji olunca bu kendisini daha fazla hissettiriyor.Sönük durmaktan vaz geçiyorsunuz belki.

Benim sorunum kendini fark etmek ve kabullenmekle alakalı ben şu an o süreçten geçiyorum.Büyük kıskançlıklarım olmadı onda niye var bende niye yok gibi ama ufak tefek kıskançlıklarım kabullenememem var(mış)

Benim ki biraz gıptadır.Bunun istisnaları var elbet nasıl diyeyim aşırı yırtık ve birazda ahlaksız arkadaşların başarılarını görünce ister istemez kendimle kıyaslıyorum (özellikte son zamanlarda).Buda bende sorun yaratıyor.Kızlar neden p.ç erkeklerden hoşlanır efendi erkeklerden hoşlanmaz.Hadi erkeklerin bazısının bir skor yapma telaşı var ama hiç anlamam kızlarda neden bir skor olma telaşı var.Ben bunları düşünürken tabi içim içimi yiyor ve sinirleniyorum.Kendimi yetersiz hissediyorum.Bunları kendime söyleyemiyordum.Ben ister istemez kendimi X şahısla kıyaslıyorum.

Yavaş yavaş kendimi kendime itiraf etmeye başladım benim küçük gördüğüm şeyler içimde birikmiş ve farkına varmamışım.

Milletin malını mülkünü kıskanmıyorum diyorum ama baz şeylere içim gidiyor haliyle yavaş yavaş bunları çözüyorum kendimde.Şu an uzakta olsak da ailemde destek veriyor.

Göz temasım arttı.Korkmuyorum ama öyle herkesle hep göz temasına giren bir modda değilim.Dur bakalım neler olacak daha.Herkesin hakkında hayırlısı.

Dün yoldan geldim ve yorgundum ama uyuyamadım.Telkinler açık.Başladım kendi kendimle konuşmaya sesli sesli.İçten düşününce bazen bu düşünme hayal kurmaya dönüyor ve o kadar etkili olmuyor ama ben kendimle seli konuşunca sanki öğüt veriyorum kendime.Yaklaşık iki saat böyle tahlil ettim kendimi.