[angel2030]

Çocukluğum el bebek gül bebek geçti denilebilir. Üniversite sınavına kadar başarılı bir öğrenciydim takdir ve teşekkürlerle doluydu hayatım; üniversite sınavında başarılı olamadım belki de başarılı olmayı yeterince istemedim tam 3 defa denedim ama olmadı derken nasıl oldu bilmiyorum ama evlendim ve hemen anne oldum (şimdi iyiki olmuşum diyorum) 20 yaşında kucağıma bir bebek verdiler yanıma bir adam koydular ve beni dört duvarı olan bir eve bıraktılar bu senin çocuğun bu senin kocan bu da evin dediler. Sudan çıkmış balık gibiydim bana göre ben daha bir çocuktum bir evi, kocayı, çocuğu nasıl idare edecektim??? Bütün bu sorular yetmiyormuş gibi maddi sıkıntılarda başladı başlamak ne kelime sel gibi borçlar faturalar arka arkaya geliyordu tüm bunların içinde hayal kırıklıkları da vardı tabi evliliğim ve eşimle ilgili. Hayatımda bir şeyler düzelecekse ben düzeltebilirdim ancak ve işe girmeyi kafaya koydum, çalışırsam eğer tüm sorunlarım ortadan kalkacakmış gibi geliyordu bana ancak lise mezunu 9 aylık bir bebeği olan birine kimse iş vermiyordu inat ettim bilgisayar kursuna gittim iş buldum o kadar çok istemiştim ki bir işim olmasını ve başarmıştım ( Bazen keşke başarmasaydım daha iyi olacakmıştı gibi geliyor bana) 3 yıl orada çalıştım oldukça iyi bir performans gösterdim ki farklı bir yerden teklif geldi hemen atladım tabi (şimdi keşke atlamasaydım diyorum) 4 yılda orada çalıştıktan sonra yine performansım sayesinde çok daha farklı bir teklif geldi oradan da ayrıldım (hala iyiki ayrılmışım diyorum) ve kendi işimi kurdum tabi bir ortakla. İşte sorunlar bundan sonra başladı o tuttuğunu koparan ben gitmiş yerine embesil, becereksiz hata üstüne hata yapan bir ben gelmişti. Yaparım dediğim her şeyi yapan ben gitmiş, yaparım dediğim her şeyi yapamaz yanlış yapan bir ben gelmişti. Başta ben olmak üzere çevremdeki herkes hayal kırıklığı yaşamıştı. Bu hayal kırıklıkları motivasyonumu ve güvenimi tamamen ortadan kaldırdı. Senelerce kendimi değiştirmeye uğraştım beceremedim kendime duyduğum güven asla geri gelmedi. Şimdi herhangi birisi ile konuşurken sesimde o güveni hiç hissedemiyorum sanki köyden dün gelmiş zırcahil biri gibiyim. Tüm bunlar yetmezmiş gibi hep bir bebeğim daha olsun istedim ve geçen sene kasım ayında piyangodan çıkmış gibi hamile olduğumu öğrendim ama aynı gün bunun bir dış gebelik olduğunu bebeğin yaşama şansının olmadığını ve gebelikte inat edersem 3 ay içinde beni de öldüreceğini söyledi doktor, aldırmak zorundaydım ve aldırdım. Bebekle birlikte anne olma şansımı %50 kaybettiren bir ameliyat geçirdim.Yaklaşık 5 ay boyunca inanılmaz kötüydüm depresyon geçirdim yeni yeni atlatıyorum depresyonu. Kendimi işime vermeye çalışıyorum ama onu da istediğim gibi yapamadığım için zevk almıyorum. Kendime güvenimi yeniden kazanmam lazım biliyorum ben istersem her şeyi yapabilirim ama yeter ki isteyeyim. Bunun için buradayım. Umarım bu telkinler bana yardımcı olur….2 gündür telkinleri dinliyorum sanki çoooookkkk derinlerden biri bana bağırıyor ben buradayım diye çıkar hadi beni bu çukurdan diye. Bugün sanırım dalgalanma hissi bende de var. Sanki sihir bitti her şey eskisi gibi oldu. Ama bırakmak yok devam edeceğim. İnat edeceğim başaracağım lütfen benden yardımlarınızı esirgemeyin.