[angel2030]

Çocukluğum el bebek gül bebek geçti denilebilir. Üniversite sınavına kadar başarılı bir öğrenciydim takdir ve teşekkürlerle doluydu hayatım; üniversite sınavında başarılı olamadım belki de başarılı olmayı yeterince istemedim tam 3 defa denedim ama olmadı derken nasıl oldu bilmiyorum ama evlendim ve hemen anne oldum (şimdi iyiki olmuşum diyorum) 20 yaşında kucağıma bir bebek verdiler yanıma bir adam koydular ve beni dört duvarı olan bir eve bıraktılar bu senin çocuğun bu senin kocan bu da evin dediler. Sudan çıkmış balık gibiydim bana göre ben daha bir çocuktum bir evi, kocayı, çocuğu nasıl idare edecektim??? Bütün bu sorular yetmiyormuş gibi maddi sıkıntılarda başladı başlamak ne kelime sel gibi borçlar faturalar arka arkaya geliyordu tüm bunların içinde hayal kırıklıkları da vardı tabi evliliğim ve eşimle ilgili. Hayatımda bir şeyler düzelecekse ben düzeltebilirdim ancak ve işe girmeyi kafaya koydum, çalışırsam eğer tüm sorunlarım ortadan kalkacakmış gibi geliyordu bana ancak lise mezunu 9 aylık bir bebeği olan birine kimse iş vermiyordu inat ettim bilgisayar kursuna gittim iş buldum o kadar çok istemiştim ki bir işim olmasını ve başarmıştım ( Bazen keşke başarmasaydım daha iyi olacakmıştı gibi geliyor bana) 3 yıl orada çalıştım oldukça iyi bir performans gösterdim ki farklı bir yerden teklif geldi hemen atladım tabi (şimdi keşke atlamasaydım diyorum) 4 yılda orada çalıştıktan sonra yine performansım sayesinde çok daha farklı bir teklif geldi oradan da ayrıldım (hala iyiki ayrılmışım diyorum) ve kendi işimi kurdum tabi bir ortakla. İşte sorunlar bundan sonra başladı o tuttuğunu koparan ben gitmiş yerine embesil, becereksiz hata üstüne hata yapan bir ben gelmişti. Yaparım dediğim her şeyi yapan ben gitmiş, yaparım dediğim her şeyi yapamaz yanlış yapan bir ben gelmişti. Başta ben olmak üzere çevremdeki herkes hayal kırıklığı yaşamıştı. Bu hayal kırıklıkları motivasyonumu ve güvenimi tamamen ortadan kaldırdı. Senelerce kendimi değiştirmeye uğraştım beceremedim kendime duyduğum güven asla geri gelmedi. Şimdi herhangi birisi ile konuşurken sesimde o güveni hiç hissedemiyorum sanki köyden dün gelmiş zırcahil biri gibiyim. Tüm bunlar yetmezmiş gibi hep bir bebeğim daha olsun istedim ve geçen sene kasım ayında piyangodan çıkmış gibi hamile olduğumu öğrendim ama aynı gün bunun bir dış gebelik olduğunu bebeğin yaşama şansının olmadığını ve gebelikte inat edersem 3 ay içinde beni de öldüreceğini söyledi doktor, aldırmak zorundaydım ve aldırdım. Bebekle birlikte anne olma şansımı %50 kaybettiren bir ameliyat geçirdim.Yaklaşık 5 ay boyunca inanılmaz kötüydüm depresyon geçirdim yeni yeni atlatıyorum depresyonu. Kendimi işime vermeye çalışıyorum ama onu da istediğim gibi yapamadığım için zevk almıyorum. Kendime güvenimi yeniden kazanmam lazım biliyorum ben istersem her şeyi yapabilirim ama yeter ki isteyeyim. Bunun için buradayım. Umarım bu telkinler bana yardımcı olur….2 gündür telkinleri dinliyorum sanki çoooookkkk derinlerden biri bana bağırıyor ben buradayım diye çıkar hadi beni bu çukurdan diye. Bugün sanırım dalgalanma hissi bende de var. Sanki sihir bitti her şey eskisi gibi oldu. Ama bırakmak yok devam edeceğim. İnat edeceğim başaracağım lütfen benden yardımlarınızı esirgemeyin.

iyiki asla pes etmeyenlerdensin
bu zamana kadar başarmışsın bundan sonrada başaracaksın bu kesin..ve ihtiyacın olan herşeyi kendi içinde bulacaksın,yardım etmeye gelince biz buradayız,sana ne kadar yardım edebiliriz bilmiyorum,belkide sen bize yardımcı olacaksın..çünkü bu burada en sık yaşanan şey..başardıklarına odaklan...başarısızlık ifade eden herşeye herkese kendini kapat..tekrar çocuk yapacak kadar özgüvene sahipsin daha ne ? depresyondayken bu güvene sahip kaç kadın vardır? düşünsene ,hadi bakayım, sana yakışanı yap başını dik tut...başarıların sana kendiliğinden aktığını göreceksin, aramıza hoşgeldin saygılı sevgiler

telkinleri dinlemeye devam et yakınma hayattan yaşadıkları n geride kaldı onlar seni buralara kadar getirdi ve şimdi bizimlesin bundan sonrası daha kolay olacak bunu iste

[angel2030]

teşekkür ederim hepinize. Sanırım başarıyorum hatta başardım. İşim gereği her kesim insanlarla birarada bulunmam gerekiyor, senelerdir sesim hep cılız çıkardı konuşduklarıma kendimi bile inandıramazdım ki karşımdakini ikna edeyim 3-4 gündür sesim daha güçlü çıkıyor tıpkı eskisi gibi böyle oldukçada kendime olan güvenim yerine gelmeye başladı. Aslında hiç kaybetmemiştim galiba sadece üstünü örtmüşüm. Yıllar önce direksiyona ilk oturduğum zaman bir otobüsün altında kalmıştım uzun bir zaman binemedim tekrar arabaya ve asla tekrar araba kullanamazmışım gibi gelirdi bana oysa bugün panelvan aracı bile oyuncak araba kullanır gibi kullanıyorum en yoğun trafikte. Ben isteyeyim yeter yapamayacağım şey yok Allahın izniyle. Dalgalanmalar olsada iyiyim artık dalgalanma hissi etkisini çok gösteremiyor hemen geçiyor sanırım ben 40 haramileri dışarı atmayı başarabildim şimdi sırada onları dışarıda tutmak var.

[pisimbat]

sevgili angel2030 rahmetli annemin söylediği bir söz kulağıma küpedir:
her şerde bir hayır her hayırda bir şer vardır ve allah bir kapıyı kapatır diğerini açar bakmasını görmesini bilmelisin .
nefes aldığımız sürece inatçı,biraz dikbaşlı a,asi ve hırçın olmalıyızki her düştüğümüzde içimizdeki o öz güvenle daha dik ayağa kalka bilelim yılmak yok hayat zor ama güzel önce kendin için sonra başkaları için yaşamayı öğren sen iyi ol ki herşey iyi olur sevgilerim le kedi pisimbat

[cnb]

Sevgili Angel,
ben de aynı nitelikli olmasa da aynı derecede zorlukları içeren bir hayat yaşadım.
Şimdi ise o günlere teşekkür ediyorum ,ne kadar güçlü olduğumu bana
gösterdiği için.
İnsanın kendine saygı duyabilmesi ve güvenebilmesi için ,o zorluklara karşı nasıl göğüs gerebildiğini hatırlaması yetiyor.
Şimdi düşünüyorum da artık daha güçlüyüm,
çünkü yeni bir sorunla karşılaşsam, üstesinden gelebileceğime inanıyorum.
Sen de sarf ettiğin gücü, emeklerini hatırlayıp, o tecrübelerin avantajını kullan derim.
Sevgiler...

angel çok sevindim gelişmelere

[Umutlu]

[youtube=425,350]bGH0A_Fe79w[/youtube]

Kararlı ve güçlü adımlarla varmak istediğin diyara doğru iyi yolculuklar dileğimle super...Kafileye hoşgeldin sevgili Angel2030

slm angel2030 giriş yazını okurken eskiden gördüğüm bir resim hafızamda canlandı aniden... hemen pc başına geçip arandım.aha da buldum.haçan habu resim,habu yazının özeti gibi dimi 44 başaracaksın yolu yok bunun sen yeter ki iste !!

[angel2030]

Yorumlarınız ve desteğiniz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim arkadaşlar. Yıllar boyu hep sırtımı dayayacak birini aradım(sevgili olsun, eş olsun, arkadaş olsun, dost olsun hiç fark etmez hep aradım) her seferinde bulduğumu sandım ama ne yazıkki her seferinde yanıldığımı anladım. Uçurumdan düşerken tutunduğum dallardı bunlar ama her seferinde elimde kaldı hiç biri benim istediğim kadar sağlam değildi, sadece hızımı kestiler bir süre için düşmemi engellemediler. Bunları yaşadıkça insanlara olan güvenim azaldı azaldı azaldı sonunda kayboldu.Ama şunu biliyorum artık yada en azından buna inanmak istiyorum. "Ben bu uçurumdan düşerken dallara ihtiyacım yok ellerim var parmaklarım var onlar toprağı kavrayacak ve onlar beni asla hayal kırıklığına uğratmayacak." Atamızın söylediği gibi " muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur"