Günlük Mesaj

mücevher · 02-09-2008, 04:38 PM

VAKTİYLE...

"Vaktiyle bir derviş, nefsle mücahede makamının sonuna gelir. Meşrebin usulünce bundan sonraki makam için her türlü süsten, gösterişten arınacak, varlıktan vazgeçecektir. Fakat iş yamalı bir hırka giymekten ibaret değildir. Her türlü görünür süslerden arınması gereklidir... Saç, sakal, bıyık, kaş… ne varsa hepsinden. Soluğu berberde alır derviş efendi.

Berberden kendisini traş etmesini ister. Berber dervişin saçlarını kazımaya başlar. Derviş aynadan durumu izlemektedir. Başının bir kısmı tamamen kazınmıştır. Berber tam diğer tarafa usturayı vuracakken, yağız mı yağız, bıçkın mı
bıçkın bir kabadayı girer içeri. Doğruca dervişin yanına gider, başının
kazınmış kısmına okkalı bir tokat atar ve şaklabanlık yaparak:

"Kalk bakalım kabak, kalk da tıraşımızı olalım!"
diye kükrer.

Dervişlik bu... Sövene dilsiz, vurana elsiz olması gerektir. Kaideyi bozmaz,
hiç ses etmez, usulca kalkar yerinden.

Berber mahçup olur ama,korkmuştur da. Sesini çıkartamaz.

Kabadayı dervişin kalktığı koltuğa oturur, berber traşa başlar. Traş
sırasında da devamlı olarak dervişi aşağılayıp alay etmeye devam eder;

"Kabak aşağı, kabak yukarı....."

Traş biter, kabadayı dükkandan çıkar.

Henüz birkaç metre gitmiştir ki, gemden boşanmış bir at arabası yokuştan
aşağı hızla üzerine gelerek kabadayıya çarpar. Kabadayı orada yığılır kalır.
Ölmüştür...

Görenler çığlığı basarlar. Berber ise şaşkındır.
Bir bu kötü manzaraya, bir dervişe bakar, gayri ihtiyarî sorar:

- Biraz ağır olmadı mi derviş efendi??..

Derviş mahzun ve düşünceli bir şekilde cevap verir:

- Vallahi asla gücenmedim ona.
Hatta hakkımı da helal etmiştim...
Gel gör ki kabağın bir sahibi var.
"O" gücenmiş olmalı!..