belki sadece farkındalıktır... son zamanlarda kiraz düşündüğün için, o karşına çıkan kiraz ve kiraz söylentilerini farketmiş de olabilirsin...

[ruhsal]

bir mesleğim var. yıllardır da çalışıyorum. fakat yapmayı çok sevdiğim bir iş daha var: editör-redaktör. bir kaç kez yapabilmiştim ancak. zaman ve uzak mesafelere gitmek istemememden dolayı epeyce ara vermiştim. aslında böyle bir işi sevdiğimi bile unutmaya başlamıştım.
bir kaç gün üstüste "yine redaksiyon yapsam yine yayınevinde çalışsam" diye düşünceler geçti aklımdan.düşüncesi bile mutlu etmişti. ama yayınevleri çok uzaktaydı ve ben yol konusunda çok tembeldim.
bir haftaya kalmadı bir yayınevinde buldum kendimi hem de evime yürüyerek 4-5 dakika uzaklıkta. inanılmazdı. orada yayınevi olması bile imkansızdı.
garip olan birşey daha var. işten çıkmış geze dolaşa eve gidiyor, mağazalara, dükkanlara girip çıkıyordum. bir dört yol ağzının tam ortasında durdum birden. yolun biri benim geldiğim yol, karşımdaki geniş ve muhtemel gidiş yolum, solumdaki önünde tişörtlerin asılı olduğu bir giyim mağazası ve sağımdaki sokak da uzun zamandır hiç girmediğim, dükkanların birinin önünde ikinci el kitapların satıldığı bir sokak.
o anda beni gören, izleyen birileri varsa deli olduğumu düşünüp çok gülmüştür. çünkü mehter yürüyüşü yapıyordum sanki. bir sola yönelip bir kaç adım atarak giyim magazasına uğramaya karar veriyordum. vazgeçip sağa doğru bir kaç adım atıp sahafiye kitaplara bakmaya karar veriyordum. aslında düz gidip çabucak eve varıp dinlenmeliyim diye öne doğru adımlar da attım.
kararsız adımlarımın komik olduğunun idrakine varınca kendimi rahat bıraktım. adımlarım beni kendiliğinden ikinci el kitaplara götürdü. kitaplara bakarken sahibiyle sohbet etmeye başladık. aynı zamanda yayıneviymiş o kitapçı. yetkin bir editör bulamadıklarından şikayet ediyordu.
ben beş yıldır o yayınevinde -asıl işime devam etmekle birlikte- editör olarak çalışıyorum.
kısa keseyim dedim ama uzuyor işte. sonuç olarak: isteyin ama içinizden geçirin. hoş bir istek olsun. asla hırs yapmayın. kasmayın. gerilmeyin.sürekli aynı şeyi düşünüp olurdu, olmazdı, niye olurdu, niye olmazdı diye düşünmeyin. isteyin, hissedin ve serbest bırakın. ara sıra aklınıza gelebilir. gülümseyin kendinize, isteğinize. artık olacaktır.
bu konuda çok deneyimim oldu. çocukluğumdan beri adını bile bilmediğim çekim yasasını uyguluyormuşum aslında. sakin, huzurlu aklımdan geçen, beni mutlu eden isteklerim gerçekleşti. basit, ilkel biçimlerde üstünde hiç oynamadan düşüncelerim tezahür etti. ne zamanki bir şeyi çok istedim, fakat düşünürken gerildim, moralim bozuldu, hırs yaptımsa gerçekleşmedi. yaşımız ilerledikçe ve sorumluluklar attıkça toplumsal stresi de eklersek insan daha umutsuz oluyor her konuda. sanki duygularımızda, umutlarımızda tortular oluşuyor. bu yüzden olumlu düşünmeye çalıştıkça olumsuz düşünceler de kendiliğinden çıkıyor sahneye. bu yüzden eğer ki olumsuz düşünceler hep başımıza üşüşüyorsa, isteklerimi konusunda uzun uzun düşünmek yerine; ilkel bir biçimde bir çocuk gibi hiç kasmadan:dilemek, serbest bırakmak ve ardından gülümsemek yeterlidir diyorum.
yazdıklarım tamamen kendi deneyimlerimin sonucu oluşturduğum kendi yöntemlerimdir. yeni pencereler için araştırmaya ve bu harika siteyi izlemeye devam edeceğim. bu site bana kendimi iyi hissettiriyor.

[ruhsal]

dün yazmaya - aptalca görünebileceği için- çekindiğim, çok somut bir çekim yasası deneyimi örneği vereceğim kendimden.
lisedeydim. sessiz biri olduğum için pek kimse farkımda değildi gerçek anlamda. bir öğretmenim kendi dersinde çok yetenekli olduğumu sürekli dile getirir, davranışlarımı da taktir ettiğini söylerdi sınıfta. çok mutlu olurdum tabii. ertesi yıl öğretmen müdür yardımcısı oldu ve derse girmedi. tabii çok yoğun da olduğu için koca okulda hiç karşılaşamıyorduk.zaten yanımdan geçse bile yoğunluktan dolayı farkımda bile olmuyordu. oysa benim taktir edilmeye ihtiyacım vardı. bunu özlemiştim :))
sanırım zihnim kendince en doğru yöntemi seçip hayal kurmaya başladı. koridorda öğretmenle çarpışacaktık, o da şaşkınlıkla kendisine çarpana bakacak ve benimle biraz konuşacaktı, belki biraz gururumu okşayacaktı. ne kadar imgeledim bilmiyorum. fakat bu son çaremdi kendimce. her ayrıntıyı düşünmüş, uzun uzun imgelemiştim.
gülmeyin lütfen, çocukça ama zihni serbest bırakınca böyle kafasına göre imgeliyor işte.
sonuç: bir gün koridorda beden dersine yetişmek için deli gibi koşuyordum, diğer koridora geçişte -ders saati boş olduğunu düşündüğüm için etrafa bakmadan koşmaya devam ediyordum- sevgili öğretmenimle çarpıştık. daha doğrusu ben ona çarptım. özür diledim. gülümsedi. biraz sohbet ettik.
saçma da olsa somut bir çekim yasaı örneği olduğunu düşünerek paylaşmak istedim.
daha ulvi çekim yasası deneyimlerinde buluşmak üzere

[anchovy]

the secret filmini izledikten sonra aklıma takıldı aslında bildiğim bişeyi film sayesinde tekrar hafızama kazandırdım küflenmiş, paslanmış bigi bi anda ışık oldu bana. 1 yıldır hoşlandığım biri vardı bi şekilde açıldım ona 1 hafta aramadı ama bigün öyle çok arayacağını düşündüm ki elimde telefon beklerken mesaj geldi :) o halimi asla unutmam şimdi o insan düşünce gücümle beni benden daha çok düşünüyor
ben en kısa zamanda sayısal loto denemesi yapıcam koyum kafaya :)

[siyah_inci]

arkadaşlar deneyimleriniz harika gerçekten....bende the secret kitabını okudum...aslında okumadan öncede bildiğim ve bir zamanlar uyguladığım birşeymiş...çok şşaırmıştım ilk okuduğumda....

bende bunu yeniden uygulamak istiyorum...iki konuda....

fakat sormak istediğim birşey var..bunu uygularken tamamen pozitif olmak gerekiyor...yani olumsuz olan hiç bir düşünce ,kelime yada kişi olmamalı....fakat ben aile içinde bazı sıkıntılar yaşıyorum ve sürekli gergin bir ortamdayım...ve annem hep olumsuz düşünen biri...acaba onun olumsuzluğu benim bunu uygulamama mani olur mu?? dusun

[Novos]

bilinemez ki, bu durumu sen bilebilirsin, sen olumlu düşün, pozitif ol, gerisi gelecektir zaten, deneyip görmen lazım

[elba]

Mustang Nickli Üyeden Alıntı

Yaprak'cığım öncelikle sitemize hoş geldin.Biz kızımla kitabı okuduktan sonra çekim yapmaya başladık önce hedeflerimiz küçüktü mesela canımız dondurma istiyor hiç haberleşmediğimiz halde eşim elinde dondurmayla geliyordu.Kızım hep bi fotoragraf makinası olsun istiyordu onu aldık.Bunun gibi küçük isteklerin olmaya başlayınca büyük istekleri devreye sokman daha kolay oluyor kendinde olabileceğinne inanıyorsun.Hayal panonu yap, dileklerini yaz ,hayatından olumsuz herşeyi yok et.Bu olumsuz herşey,kelimeler düşünceler dualar gibi her olumsuzun yerine olumlu bişeyler koy.Kendi yolunu kendin bulacaksın sana denemelerinde başarılar diliyorum.

Mustang kesinlikle katılıyorum. Sn shamanic tezahür ettirmenin kaybolan sırrı başlığında bir yazı dizisi yayımladı. Bu yazıda da bahsediliyor, bilinçaltınıza inanabileceği mantıklı emirler verin, böyle olumlamalar yapın diye. Öncelikle küçük şeyleri imajine edip olara sahip olduğunuzu gördükçe, daha büyük şeyleri elde etmeye olan inancınız ve güveniniz pekişecek ve bilinçaltınız daha kolay kandırılabilecektir...

[simka]

Aklıma gelen başıma geldi
"Askerliğimin son aylarında, artık askerlikten sıkılmaya başlamıştım ve nasıl rapor alırım diye düşünmeye başlamıştım. Aklıma gelen şey, daha çocukluk zamanlarında dizimdeki darbe sonucu oluşan önemsiz sakatlığı bahane etmekti. Olur mu olmaz mı diye düşünürken, bir sabah uyandığımda dizim çok şiddetli ağrıyordu ve yürüyemez olmuştum. Hastaneye git-gel, tekkikler vesaire derken üç ay geçmişti ve ben askerliğimin son haftası ameliyat oldum. Aklıma gelen başıma gelmişti, tek sorun rapor alamamak oldu."

Merhaba, bu itirafın sahibinin çekim yasasından haberi var mı acaba?